Geplaatst in Algemeen, Expressief

Rimpels, sieraad of vloek?

Gepost op door Marion Driessen

Pas geboren, gezicht verwrongen
Maar al gauw kom je tot rust
De bolle wangen van een peuter
Die door iedereen worden gekust

Besmeurd met zand, weg is de tand
Vanuit kind-zijn treedt een nieuwe fase in
Het puberschap wint de strijd al snel
Met ontsierende acné op haar kin

Dan ineens een baard, de stem daalt
Lijf ontwikkelt zich tot man, tot vrouw
Dag kinderlijke onschuld, dag spel
intrigerend karakter in opbouw

Volwassenheid nadert en blijft
Fijne lijntjes tekenen het gelaat
Lachrimpels, zorgrimpels,
Pret, liefde, verdriet, soms zelfs haat

Rimpels, stille getuigen van emoties
Door de jaren verzameld als buit
Je kunt ze wegpoetsen
Maar nooit onder de huid…

Wat is dit een mooie vrouw, van binnen en van buiten. Het is een foto van Jane Goodall, die 50 jaar geleden op 14 juli 1960 met haar baanbrekende onderzoek naar het gedrag van chimpansees in Gombe, Tanzania, begon. Een vol en interessant leven, een vrouw die koos en vocht voor haar overtuiging.

Vind je haar rimpels storend? Ik vind ze echt prachtig!

Ieder lijntje vertelt een ander verhaal, van blijdschap, van zelfopoffering en overwinning, van diep verdriet tot uitzinnige vreugde. Van dagelijkse zorgen en een stil genieten. Van wanhoop, eenzaamheid, verveling en passie. Rimpels van expressiviteit, een gezicht dat nooit stil staat.

Rimpels ontstaan door de uitdrukkingen die we dag in dag uit van jongs af aan herhalen. Voor het maken van deze gezichtsuitdrukkingen hebben we spieren nodig die als elastiekjes werken. Als we ouder worden, neemt de elasticiteit van de huid af en trekt het gezicht zich niet meer glad. Zo veroorzaakt lachen bijvoorbeeld vooral rimpels rond de ogen en de mond.

Het beeld van de moderne mens in de 21e eeuw is een beeld van snelheid, mensen die zich haasten om op tijd te komen, om zoveel mogelijk te doen in zo weinig mogelijk tijd met zoveel mogelijk middelen om alle informatie binnen te kunnen halen. En we moeten ook nog goed, jong en fris uitzien. Geen probleem hoor: rimpels kunnen behandeld worden met botox en fillers zoals hyaluronzuur en collageen-injecties. Lijnen worden tijdelijk opgevuld, lastige spiertjes worden tijdelijk stilgelegd. Ook is plastische chirurgie mogelijk.

In mijn jeugd waren mensen van 50 oud. Ze zagen er niet alleen zo uit, ze gedroegen zich ook zo. Tuttige kleding, een bedaard leven, geen uitspattingen of rare streken meer. Als tante Sarah en oom Abraham op bezoek waren geweest, dan was het avontuur ver over. Gelukkig is dat tegenwoordig anders: mannen en vrouwen staan midden in het leven, maken bewuste keuzes in werk, in reizen, sporten. Hippe oma’s die genieten van hun kleinkinderen, maar zeker ook van hun eigen volle leven, smaakvol gekleed en goed verzorgd. Als ik zo’n enthousiaste bruisende vrouw zie, dan denk ik “Zo wil ik later ook zijn!”.

Moet zo’n beeld dan ook nog kunstmatig jong gehouden worden? Is er iets mis met een gezicht dat niet meer glad is, er niet meer uit ziet als een tienerhuid? Moeten we rimpels en lijnen wel zien als een vloek? Door botox en andere ‘magische’ middelen verandert de gelaatsuitdrukking. De huid kan dan wel strakker zijn, maar het sprankelende, het expressieve en karakteristieke is weg. Vaak is een gezicht niet meer in balans en komt van het een het ander. Waar ligt de grens, wanneer is het goed genoeg?

Natuurlijk kunnen er ook medische redenen zijn voor plastische chirurgie, zoals een verminderd gezichtsvermogen door overhangende oogleden. Niets is erop tegen om de natuur dan een handje te helpen. Maar zuur en injecties? Spieren stilleggen? Keep the hell away from me!

Rimpels, stille getuigen van emoties
Door de jaren verzameld als buit
Je kunt ze wegpoetsen
Maar nooit onder de huid…

Ik vind dat we er veel trotser op mogen zijn!

Auteur:

feelgood writer | avid reader | RPGamer | caretaker of lads and cats | no lady, but all woman

16 gedachten over “Rimpels, sieraad of vloek?”

  2. Natuurlijk kwam ik hier nog even lezen 🙂
    Je schrijft erg mooi en duidelijk over hetgene wat jou bezig houdt, mijn lachrimpeltjes zijn weer wat toegenomen!
    Jane Goodall is een mooie vrouw, zowel wat haar uiterlijk betreft maar zeker wat haar innerlijk betreft.
    Weet je Marion, onze zoon heeft een afwijkend uiterlijk wat voor vele mensen een reden is geweest om hem daar op een pijnlijke manier mee te confronteren.
    Hij heeft zich staande kunnen houden vanwege zijn (door zich zelf opgebouwde) zelfvertrouwen.
    Maar ja, hoe kan dat ook anders zijn met zo,n maffe moeder? 🙂
    Ik ben super trots op hem!

    Like

    Beantwoorden

    1. Ah je hebt de link gevonden. Welkom op Doldriest Geesje! 🙂
      Wat goed dat je zoon zich staande houdt, dan mag hij zelfs dubbel trots op zichzelf zijn! En op wat voor manier confronteren mensen hem met zijn uiterlijk? Zo te horen op een vervelende manier.
      Ben jij ook al een maffe moeder? Ik houd van maf, van gek. Dat is altijd verrassend. En zoals jij trots op je zoon bent, is hij beretrots op zijn moeder. Dat weet ik zeker! 🙂

      Like

      Beantwoorden
  3. Pingback: Verhaal in zes woorden: Oud(er) Worden | DOLDRIEST

  4. Well, Marion, I wanted to come over and comment since you recently visited my blog. But I can’t read anything here. Never the less, I can honestly say your blog is attractive and well-kept. 🙂 And I can wish you a wonderful day!

    Like

    Beantwoorden

    1. Dank je Marij 🙂

      Ik las in de hogeschoolkrant Punt dat maar liefst 33% van de Avans studenten plastische chirurgie wil! Ongetwijfeld ook botox en andere zooi.

      En toen zag ik de foto van Jane Goodall – toen ze jong was en op oudere leeftijd – en ik vond haar prachtig, ook zonder kunstmatige ingrepen.

      Tja, en dan ga ik mijmeren…

      Like

      Beantwoorden

  6. Mooi geschreven weer.

    Kan me er wel in vinden al denk ik dat rimpels, net als echte sieraden, niet bij iedereen staan.

    Maar maak jij je maar geen zorgen, jij wordt zo een hippe oude vrouw. maar dat duurt nog wel efkes. 😉

    Like

    Beantwoorden

  9. LOL, een reactie van Karin:

    Hey Marion,

    Wat geweldig geschreven weer….over de rimpeltjes…
    Precies hoe ik erover denk!
    Daarom vond ik dit wel een leuk ‘stukske’voor jou.

    Een gedichtje voor gezellige Brabantse mutsen

    Toen de urste rimpels kwamen was ik in paniek,
    Ik liet mijn bakkes toen liften in un goeiekope kliniek.

    Nou, munne vent vond ut fantastisch,
    mun bakkes was weer elastisch.

    Niks nie gin rimpels, niks nie gin vouwen,
    net zo glad als bij ons trouwen.

    Tot munne vent zeej ‘ut is misschien wel gek…
    maor jouwe kop past niet meer bij oewe nek’.

    Ach, unne kleine ingreep, ze trekken dit dus strak
    en geven hier een sneej, anders krèdde dáor een zak.

    Nou munne vent was hil erg tevreeje
    over wèt ze met me deeje.

    De chirurg zat met mun borsten in zunne maag
    want nu zaten die volgens hem veul te laag.

    Toen ze waren opgehesen, leken ze een bietje klein,
    maor met siliconenvulling mochten die er best weer zijn.

    Nou ik zag munne vent ontvlammen,
    want ik had nou gruweluk grote prammen.

    Toen op unne avond naor ut vrijen,
    keek ie peinzend naor mun dijen.

    En al had ie gin duidelijke kritiek
    ik ging toch weer terug naor de kliniek.

    Ik had trouwes ok een buikske, dus naor enig overleg
    liet ik dè meteen ontvetten, ze zuigen dèt in no-time weg.

    Ik liet tegerlijkertijd ok mar efkes mun billen doen
    dè schilde mar een bietje in de poen.

    Ik waar op ieder fist weer in tel
    maor zat wel hil errug strak in mun vel.

    Munne vent was nie meer zo op zun gemak,
    want op straot riepen jungskes ‘gaoj de lekker ouwe zak’.

    Nou toen kocht ie un toupetje
    en un veul te strak korsetje.

    Hij ging wandelen en trimmen
    en in ut fitnesscentrum gymmen.

    En maondenlang volgde hij un rigoureus dieet,
    tot tie zonder reejen in de sauna overleed!

    Daor stond ik op ut kerkhof mooi te zijn aan ut graf,
    maor nu hij erin leet is de aordigheid eraf.

    Nu laot ik de kwabben zwellen
    en ik zal uwes wè vertellen…

    Dames laot oe nie verlakken,
    laot de boel toch lekker wè zakken.

    Met gladgestreken nekken
    valt ut leven nie te rekken!
    Koester buik en onderkinnen
    Want ge wit ut:

    Echte schoonheid dè zit toch vanbinnen!

    Like

    Beantwoorden

Wil je reageren? Graag!