Geplaatst in Columns, Cultuur

Het is toch ONZE school?

Gepost op door Marion Driessen

Het is nog geen acht uur als ik de hogeschool binnen loop. Tafels, stoelen en banken staan nog uit te puffen van de vermoeienissen van gisteren. Een team van schoonmakers is druk bezig om het gebouw klaar te maken voor een nieuwe dag. Het ziet er dan ook netjes uit, op een Twix wikkel na – helaas zonder inhoud. Iemands zoet ontbijt.

Een paar uur later kom ik weer beneden en blijf stil in de deuropening staan. Het is een drukte van belang. Grote en kleine groepen studenten zitten geanimeerd met elkaar te praten, lachen, of turen op hun smartphone. Of doen alle drie tegelijk. Het stemgeluid weerkaatst veelvuldig tegen de gekartelde overkapping. Een enkeling zit in een hoekje en concentreert zich op het scherm van zijn laptop. Broodjes van de catering liggen gebroederlijk naast van thuis meegebrachte boterhammen. Terwijl de een komkommer eet, hapt de ander in een kroket, weggespoeld met koffie en energiedrank. Populaire pepmiddelen om de middag te doorstaan.

Als het einde van de pauze nadert, staan de studenten op en gaan gehaast op weg naar hun les. Wat achterblijft is een puinhoop. Wat net nog een knapperig broodje, belegd met kaas, sla en tomaten was, is nu een afgeknaagd en afgedankt overblijfsel. Ernaast ligt een lege PET fles. Vegen mayonaise en een waas van kruimels maken de tafel voor anderen onbruikbaar. Op de buurtafel ligt een vettig kartonnen bordje, een blikje Red Bull en natte servetten. Het is een grote bende.

Welkom in het na-de-lunch-atrium van Avans.

Op weg naar boven struikel ik bijna over een papieren beker waar nog koffie in zit. Zomaar op de trap achtergelaten. Zomaar neergezet. Ik hoef niet meer, weg ermee, ben ik er mooi van af. De anderen zoeken het maar lekker uit! Dat is toch niet normaal?! Ik buk me op de beker op te pakken. Oh maar dat hoef je niet te doen hoor, dat doen de schoonmakers wel… Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik de spreker aan en grijp het bekertje in het nekvel.

En dan kom je bij je eigen academie, waar een vrolijke sfeer hangt: er zijn jarigen. Vlaaien, slagroomsoesjes, het is feest. Geweest. Wat rest is een aanrecht met stapels bordjes, vorken en bekers. En een verdwaalde soepresten-kom van de vorige dag. Ik probeer het te negeren, echt waar. Negeren die hap. Je wast toch altijd netjes je eigen dingen en nog veel meer af? Nou, nu is het tijd voor iemand anders.

Maar als de troep er de volgende dag nog staat houd ik het niet meer uit en begin driftig vaatwerk in heet sop te gooien. Troep nodigt immers uit om er nog meer troep bij te zetten. Ik ga niet echt zachtjes te werk, ze mogen horen dat ik het er niet mee eens ben. En nee, dit is geen werkje voor de dames van de catering, die hebben genoeg aan hun eigen werk. Ook via de directie heb ik al vaker aandacht gevraagd voor het opruimen van de pantry. Het helpt even, maar dan sluipt het nalatige gedrag er weer in. ‘Opruimen doet een ander wel.’

Ditzelfde geldt trouwens ook voor de klaslokalen. En dan heb ik het niet alleen over afval, maar ook over de populaire lokalen make-overs. Regelmatig wordt het meubilair op een creatieve wijze herschikt, zodat degenen die erna les hebben, eerst vijf minuten bezig zijn met de verbouwing weer terug te draaien.

Is dit het gedrag dat we willen zien in Nederland? Moeten we deze gewoonten tolereren? Moeten andere mensen ONZE troep achter onze eigen kont opruimen? Is dat de maatschappij waarin wij willen leven? Nou, ik niet! Dit moet toch anders kunnen. Laten we er nou gewoon met zijn allen op letten. Als we gegeten hebben, kunnen we best ons eigen afval even opruimen – of je nou student, docent of decaan bent. Afvalbakken zijn er genoeg. En onze vaat afwassen of op de juiste plek deponeren. Spreek elkaar aan op vervuilend gedrag en geef het goede voorbeeld.

Het is toch ONZE hogeschool?!

~ klik op het plaatje voor het Amstel reclamefilmpje ~

________________________________________________________________

Wat kunnen wij er aan doen om dit te verbeteren? Als groep, als individu? Het lijkt me erg interessant om jouw mening, ideeën en eventuele suggesties en opmerkingen te horen!

Auteur:

feelgood writer | avid reader | RPGamer | caretaker of lads and cats | no lady, but all woman

36 gedachten over “Het is toch ONZE school?”

  1. Ben het helemaal met je eens Marion. Ook wij in Xplora hebben hier erg veel last van. Sommige studenten vinden het de normaalste zaak van de wereld om hun afval te laten liggen. Er loopt toch iemand rond die dat opruimt! Wij hebben nu besloten om in Xplora geen eten uit de kantine meer toe te staan. Dit leidt weer tot allerlei discussies. Het zou fijn zijn als dit probleem eens Avansbreed aangepakt zou worden.

    Like

    Beantwoorden

    1. Wellicht biedt deze post een opening, Mia. Ik begrijp de beslissing om geen eten meer toe te staan in Xplora volkomen. Al verpesten de vervuilers het voor de andere studenten die wél alles opruimen. Want die zijn er ook nog gelukkig.
      Hoe kunnen we het Avans-breed aanpassen, op welke agenda moet het dan komen? Heb jij enig idee? College van Bestuur?

      Like

      Beantwoorden

      1. Ik weet ook niet precies hoe we het aan moeten pakken maar misschien is via het College van Bestuur wel de beste weg. Vorig jaar hebbenwe van hen tenslotte ook allemaal een rood notitieboekje gekregen waarin o.a. de 10 omgangsregels van Avans Hogeschool staan.
        Regel 1 luidt: Opgeruimd staat netjes. Daarin staat dat iedereen zijn eigen afval moet opruimen. Regel 2 : We houden ons aan de regels.
        Mooie woorden denk ik dan maar als er nooit iemand wat van zegt als het niet opgeruimd wordt, schiet je daar ook weinig mee op.
        In plaats daarvan worden er mensen aangesteld die het afval op moeten ruimen waardoor studenten nog minder geneigd zijn het zelf op te ruimen.

        Like

        Beantwoorden

  2. En het moet al thuis bij de opvoeding beginnen. Ik heb vier jonge kinderen en we hebben de regel dat ze eerst opruimen waar ze eerst mee bezig zijn voor ze wat anders kunnen gaan doen. Maakt niet uit wat. En maken ze samen een bende, dan ruimen ze ook samen op. Dat stuit natuurlijk regelmatig op weerstand. Vooral bij mijn dochtertje: “waarom moet IK dat nu weer opruimen, het is toch ZIJN troep?”. En dan zeg ik: “okee, dan was ik dit weekend ook alleen MIJN kleren. wil je dat?”. Dat wil ze natuurlijk nooit. Ik vraag ook vaak of ze op school ook altijd hun rommel laten liggen. En dan kijken ze je verontwaardigd aan, zuchten heel diep en zeggen dan: “Nee, natuurlijk niet, anders wordt de juf kwaad. Duh!”. Mijn conclusie: juffen en meesters dwingen blijkbaar meer respect af dan ouders. Is wel basisschool, maar toch, het heeft dus te maken met respect.

    Like

    Beantwoorden

    1. Respect voor elkaar en voor de school is inderdaad een heel centraal punt, Mark. En vooral dat opruimen van troep, ook al heb je het niet zelf gemaakt, is iets dat absoluut niet meer gedaan wordt. We moeten meer voor elkaar over hebben, wederzijds.
      Wij leiden ‘juffen en meesters’ op in onze academie, dus dan vind ik het extra belangrijk.

      Like

      Beantwoorden

  4. Geen tijd om op te ruimen

    vroeger zei men: ” Orde en tucht leiden tot God”
    zo te zien is de kans reusachtig klein
    dat vele jongeren in de hemel willen zijn
    ze hebben het te druk met hun gsm, iPad en iPod

    Opgeruimd staat netjes zei de notaris en nergens vond hij het testament terug. 🙂
    Graag gelezen, Marion.
    Lenjef

    Like

    Beantwoorden

  6. Van harte mee eens Marion!! Ik had de bende gezien in de pantry en ergerde me er ook aan. Je ziet het iid overal. Was van de week in de prachtige speeltuin bij mij in de straat met de meiskes en wat vond ik er: bendes peuken, kapot gescheurde (scherpe!!) Red Bull blikjes, een aansteker, petflessen, snoeppapiertjes én …. hondendrollen precies naast het keurig met een hekje afgezette hondenuitlaat veld! Zucht…. Eerst de gevaarlijkste zaken maar even weggegooid voordat een van mijn schatjes zich verslikt, brandt of snijdt aan al die zooi. Niet alleen de “pubers” uit onze (keurige ;-)) buurt zijn onopgevoed, hun ouders kennelijk ook…

    Like

    Beantwoorden

  7. het vreemde is dat niemand de verantwoordelijkheid lijkt te willen opnemen.
    men kijkt naar elkaar en als niemand aktie onderneemt gaat het allemaal gewoon door.
    ik erger me er groen en geel aan en ja, ik ben zo’n sukkel die op straat een leeg melkpak oppakt en in een afvalbak gooit.
    hoe kun je het bewustzijn veranderen?????

    Like

    Beantwoorden

  9. Ik heb het ook zo vaak gezegd en ruim ook vaak voor de ogen van anderen hun spullen even op… Ik ben er zelfs een keer op aangesproken:”Esther, dat deed jij vroeger toch ook, je spullen laten liggen!!” De dame was lichtelijk gepikeerd. “Nee! dat heb ik echt nooit gedaan!” En natuurlijk ben ik ook niet heilig maar ik geef je groot gelijk hoor. Dat je woest gaat afwassen zou ik ook doen maar is eigenlijk verkeerd. Je had er toen al iets van moeten zeggen…. Of dat helpt??? Kweetniet, maar het is beter voor je eigen gemoedsrust. Nu werd je waarschijnlijk alleen maar woester en woester (had dat trouwens graag gezien haha).
    Goed stuk, benieuwd hoe de studenten gaan reageren….
    X

    Like

    Beantwoorden

    1. Er zit nog een heel proces voor van mensen aanspreken, Esther. Maar het stomme is dat je nooit zíét wie het doet. Je loopt toevallig de keuken in en daar staat weer wat.
      Ik heb het een keer een week volgehouden en de vuile vaat op de rand opgestapeld. Jammer genoeg – of fijn genoeg – zijn het altijd dezelfden die de handen uit de mouwen steken. En deze mensen wil ik dan ook van harte bedanken!
      Had je dat woeste afwassen graag gezien? Haha, met flitsende ogen en spetterend water 😉
      Hanneke gaat het opnemen in de Keurmerkkrant, advies van Tanny.
      Dikke knuffel
      x

      Like

      Beantwoorden

  10. Dit heeft gewoon met opvoeden te maken, en laat het nu juist dat zijn dat er tegenwoordig veel te weinig gebeurd.
    Vuil achterlaten, stelen, andermans goed beschadigen doe je gewoon niet, maar ja, ik kom dan weeral uit een andere tijd … het zou nu zo veel beter moeten zijn, maar ik heb het gevoel dat we er alle dagen op achteruit gaan ;-(

    Like

    Beantwoorden

    1. Het heeft zeker met opvoeden te maken, Michael, maar ook met beïnvloeding. Ik denk dat het het beste is als in een zeer vroeg stadium opgetreden wordt door mensen met gezag. Meteen bij de introductie!
      Vandaag had ik een gesprek met iemand van de schoonmaak: als zij zelf een opmerking maken tegenover de vervuiler, dan maakt het absoluut geen indruk. Vreselijk.

      Like

      Beantwoorden

  11. Ik was ooit op een prachtige designschool (middelbaar) en daar was na afloop van de lunch niets te zien. Hoe kan dat vroeg ik me af? Als je school een mooie plek is, houden leerlingen het van zelf graag schoon, was het antwoord. Ik betwijfelde dat, en kreeg een paar jaar later toen wij zelf een prachtige designschool kregen. helaas gelijk. Onze designschool is ook een zootje na de lunch. Toch een kwestie van opvoeden, vrees ik.

    Like

    Beantwoorden

    1. Beïnvloeding door vrienden, Anneke, zal ook wel een grote factor zijn. Als mensen binnen je groep opruimen, gaat de rest vanzelf meedoen. Maar als iedereen ‘stoer’ wegloopt, dat moet je sterk zijn om toch als enige te gaan opruimen.
      Je kunt wel wachters wegzetten, maar dan gebeurt het opruimen omdat het moet, niet omdat het uit henzelf komt. Misschien motiveert het een het ander.

      Like

      Beantwoorden

  12. Ook ik erger me al heel lang aan deze mentaliteit. Op een of andere manier interesseert het onze studenten niets. Ze voelen zich wel verantwoordeljk voor hun studie (mag ik vanuit gaan toch?). Nou ga ik even dagdromen, want het zal er wel nooit van komen, maar…. laten we het opruimen onderdeel maken van hun studie. Eén studiepunt (22 studiebelastingsuren ;-)) per jaar corvé! Met ruim 27000 studenten is onze school voortaan brandschoon. En reken maar dat ze elkaar gaan aanspreken…. Dit soort sociaal gedrag aanleren vind ik minstens zo belangrijk als het beheersen van en vreemde taal!

    Like

    Beantwoorden

  13. Wat een goede post en je hebt absoluut gelijk. Ik vind het ook bijzonder storend als mensen hun troep niet zelf opruimen. Neem een vliegtuig, trein of bus …het is overal hetzelfe. Ik vraag me werkelijk af hoe deze mensen thuis leven? Wonen ze alleen in een vuilnisbelt of bij ouders die er niets van zeggen en de troep opuimen? Of misschien niet eens? Ik vind het onbeschoft en vies! En ik ben blij dat je er een post over hebt geschreven. Nu woon ik al jaren niet meer in NL, maar ook hier in Italie is het niet veel anders. Ben je op vakantie en lig je aan een van de mooiste stranden die je je kunt indenken laten mensen al hun rotzooi gewoon op het strand liggen. Ik kan je zeggen dat wij er wat van hebben gezegd en ze vriendelijk hebben verzocht een troep ZELF op te ruimen, want mijn vriend heeft ook wel eens in de ochtend alle rotzooi opgeruimd omdat er kennenlijk de avond ervoor een strandfeestje was geweest en niemand het nodig vond de drankflessen, lege chipszakken enz zelf op te ruimen…..grrrrrr!

    Like

    Beantwoorden

  14. Ik ben het helemaal met je eens. Iedereen hoort zijn eigen troep op te ruimen. Door dit gedrag te tolereren, groeien ze op met het gevoel dat het normaal is om alles achter je kont te laten slingeren.

    Like

    Beantwoorden

  15. Slik.. ik heb gisteren ook mijn drinkpakje laten liggen… op de tafel in de kantine. Ik ga het voortaan braaf opruimen Marion.. *shame*
    Je hebt helemaal gelijk, het zijn onze spullen en die moeten we zelf opruimen…

    Like

    Beantwoorden

Wil je reageren? Graag!