~
Zeventien zou je zijn
Lois
op handen
gedragen door je moeder.
Liefdevol, vol verwachting
was zij
waren wij
maar ongezien
en toch herkend
ging je weg van ons.
Wij waren weg van jou
van je schoonheid
je lieflijkheid
je maakte diepe indruk
afdruk in onze harten
onuitwisbaar
in ons leven.
Ik houd van jou
en houd haar vast
net als jij zou doen
met je tere vingertjes.
Ik let op haar
namens jou
denk samen met haar
vandaag en alle jaren
aan jou
onze spelende engel.
Zeventien zou je zijn
lief nichtje
vandaag
~
—
Voor mijn zusje Monique. Ich bin bie dich de ganze daag, leeve sjat.
DOLDRIEST 
Oef, wat mooi geschreven. Maar hartverscheurend triest ook…
LikeLike
Dat was het inderdaad, Truus.
LikeLike
Ontroerend. En daardoor levend.
LikeLike
Levend in de dood. Het blijft ieder jaar weer een speciale dag, Plaat.
LikeLike
Wauw. Lang niet meer op je site geweest, en dan dit……prachtig gewoon.
LikeLike
Fijn dat je reageert, Carolien!
LikeLike
Mooi.
LikeLike
Fijn dat je het las, Marijn.
LikeLike
Veel sterkte
LikeLike
Dank je, Voetje.
LikeLike
Wat mooi geschreven ……….. maar zo verdrietig ….. het hoort niet ……… zeker vandaag niet!!
LikeLike
Juist vandaag is een dag om onze doden te herdenken, te eren, Minoesjka, en morgen een dag om te vieren.
LikeLike
Helemaal in tranen hier Marion!! Wat mooi en liefdevol geschreven. x
LikeLike
Het blijft een bijzondere dag, Ilske, en Lois blijft er altijd bij horen x
LikeLike
Ontroerend mooi schrijven, om even stil van te worden.
LikeLike
Zeker op een dag als vandaag.
LikeLike
forever ~ ~
LikeLike
and ever.
LikeLike
Prachtig en ontroerend.
LikeLike
Schrijven terwijl tranen over je wangen rollen.
LikeLike