Ik ben voor het uitkeren van gevarengeld bij een bezoek aan de huisarts. Het begint al bij binnenkomst. De bacteriën en virussen vliegen je rond de oren. Aan alle kanten word je omringd door gesnotter, koorts en gekuch. In de wachtkamer drentelen peuters rond met groen slijm onder de neus. De houten bouwblokjes houden via mondcontact de cirkel van besmetting in stand. Zouden die kinderen worden ingehuurd door de zorgverzekering? Oudjes naast je bespreken al rochelend uitgebreid hun kwalen en maken dat je heel hard weer naar buiten wilt rennen. Getergd kijkt een zakenman op zijn horloge – voor de vijfde keer in evenveel minuten; draait rondjes op de houten zitting.
Dan een stem uit de luidspreker: Mevrouw Jansen bij dokter Nieuwenhuizen. Men kijkt verstolen naar elkaar. Wie is de gelukkige? Even later wordt de oproep herhaald en verstoort wreed het geanimeerde gesprek tussen twee vrouwen.
Oh dat ben ik, meid. Nou, dan zal ik maar eens gaan.
Tot gauw hè.
Ja, dag!
Dág, denk je, schiet nou toch op, ik heb nog meer te doen vandaag. De blokkentoren wordt inmiddels tegen de grond gekwakt door broerlief en zusje zet het op een krijsen. Met een rood hoofd probeert de moeder de zaak te sussen en veegt steels de neus van het verhitte meisje schoon.
Dan ben je aan de beurt en treedt binnen in het heilige der heiligen: de dokterskamer. Wat kan ik voor je doen?, wordt gevraagd. Daarna volgen nog meer vragen, die nooit gesteld zouden worden als de arts de moeite nam om het beroemde digitale patiëntendossier te raadplegen. En wat doet hij vervolgens? Kijkt hij in een indrukwekkend handboek? Spreekt hij zijn onuitputtelijke kennis aan? Nee, hij start internet op en typt de klacht in Google. Sprakeloos zie je het gebeuren. Je hebt een Google dokter! Even later sta je met een recept voor pillen die je eigenlijk niet wilt en een verwijzing weer in de gang. Maar ja, hij zal het wel beter weten, heeft er tenslotte voor gestudeerd.
Bij de apotheek moet je ook weer een nummertje trekken. Gelukkig ken je intussen iedereen en blijft het gezellig. Je krijgt je recept en moet contant betalen. Oké, zeg je, want je hebt toevallig je polis niet op zak. Maar je hoeft niet alles af te rekenen, blijkbaar wordt toch nog iets vergoed…
Een paar weken later krijg je een brief van de zorgverzekering. Jippie, de ingediende declaraties van de tandarts worden uitbetaald? Te vroeg gejuicht: of je de rest van je huisartsbezoek ook nog even wilt betalen. De drie pillen blijken € 30 te kosten en het bloedonderzoek wordt per microscopisch klein deel uitgesplitst, waarbij ieder deeltje deel uitmaakt van een grote optelsom. Eigen risico, jawel. Van de tandartsrekeningen krijg je niks terug. De hoge ziektekostenpremies met extra sterren zijn nog niet genoeg, dokken zul je, meer!
Huisartsbezoek wordt net als studeren iets voor de rijken. En in plaats van gevarengeld krijg je een fikse nota. De volgende keer bedenk ik me wel drie keer voordat ik weer naar de huisarts ga, want van deze kosten word ik nog veel benauwder. De zorg in Nederland – onbetaalbaar!
En het wordt steeds erger. Dat is nog het meest zorgwekkende.
LikeLike
Betalen voor een doktor die googled? Dat kan ik zelf ook wel! Pfft.
LikeLike
Dacht ik ook, de volgende keer toch maar even zelf op zoek gaan naar een remedie.
LikeLike
Of de dokter er op aan spreken? Iedereen kan zo wel dokter worden met google of wikipedia.
Want voor sommige medicijnen/middelen heb je een verwijzing nodig, toch?
LikeLike
Hahaha, heeft hij de pillen ook via google voorgeschreven? Mijn huisarts is ook veranderd, toen hij een computer in zijn praktijk had staan. Hij was sindsdien meer bezig met de computer dan met de patiënt en werd er nog voor betaald ook 😦 Bij nader inzien had hij sowieso beter IT-er kunnen worden.
’t Is een schande wat er gebeurt m.b.t. de zorg, Marion. Het lijkt alsof de “gewone” mens moet opdraaien voor de fouten van een ander, in allerlei opzichten. Goed dat je dit naar voren brengt. Ik ga het delen op FB!
LikeLike
Bedankt voor het delen, Angel!
De pillen kwamen live uit de apotheek die ernaast ligt 😉
LikeLike
Brrrrr, zo wil je echt niet meer naar de dokter toe. 😦
Wel op een leuke manier geschreven Marion. 🙂
Hebben de pillen ondertussen wel geholpen?
LikeLike
Pillen tegen migraine, Truus. En nee, die zitten nog steeds in mijn tas ‘voor noodgevallen’. Ik wil ze eigenlijk niet nemen, omdat de bijwerkingen vaak erger zijn dan die pijn. Al zou vandaag zo’n dag kunnen zijn, voel me knap beroerd en moet nog werken tot 21 uur brr.
LikeLike
Oef, migraine… Vreselijk! 😦
LikeLike
Het is jammer dat Google kan geen pillen te geven!
LikeLike
Aan de andere kant maar goed ook, Col, veel mensen zouden zichzelf vergiftigen vrees ik!
LikeLike
…beterschap…
…ze blijven op de kleintjes letten…
…iemand moet toch het grote graaien financieren…
LikeLike
Het grote graaien financieren, daar wil ik niet aan mee werken! Maar we worden wel verplicht.
LikeLike
Oef jeetje…. nu jij het zo uitlegt…. krijg ik de kriebels. En je hebt gelijk, het is dweilen met de kraan open. Je kan klagen tot je een ons weegt maar behalve gewichtsverlies tot het ongezonde levert het verder niets op helaas. En dan te bedenken dat we er nog niet eens zijn….er komen nog veel meer bezuinigingen aan. Zal het ooit eindigen en zo ja waar?
Afgezien van het feit dat wij hier geen klagen hebben over de dekking van de verzekering, de apotheek noch het gedrag van huisarts vind ik de hele situatie in de zorg steeds zorgwekkender worden.
LikeLike
En ik deel die zorg, Melody. Het wordt straks echt onbetaalbaar, zeker in combinatie met tandartskosten etc.
LikeLike
Duimpje!
LikeLike
Dank je, Annet 🙂
LikeLike
Oeps, volgens mij heb ik als Belgische weinig klagen. Al zijn er hier evengoed mistoestanden hoor maar (nog) niet wat huisartsen betreft.
LikeLike
Ach, ik heb geen klagen over de huisarts. Zij gebruiken ook de moderne media, net als ieder ander. Maar ik was wel verbaasd.
LikeLike