Geplaatst in Columns, Gezondheid, Onderwijs, Persoonlijk, Verdriet

Onuitwisbaar

Gepost op door Marion Driessen

Het klopt niet. Er klopt helemaal niks van. Geen bal, geen jota. Het einde van afgelopen schooljaar klopte niet, en het begin is onwerkelijk. Het kan niet waar zijn.

Ik mis zijn gestalte achter de PC, zijn loopje naar buiten om even een sigaretje te roken. Zijn knipoog als het weer eens chaos is bij de academie. Onze vertrouwde gesprekken op donderdagavond. Jarenlang was Ad mijn mentor in het dagelijkse wel en wee bij de pabo. Toen mijn jongste zoon ineens naar Engeland vertrok bleef hij mijn rots in de branding. “Het komt goed, je zult het zien! Geef hem de vrijheid, dan komt hij altijd terug.” En hij kreeg nog gelijk ook. Maar met Ad kwam het niet goed.

In juni nam hij afscheid, hij ging met pensioen. Al jarenlang leefde hij daar naar toe. Hij ging genieten, met zijn vrouw, zijn kinderen en kleinkinderen. Alle tijd had hij dan voor hen. Vakanties hoefden niet meer in de zomer- of herfstvakantie gepland te worden, nee, gewoon wanneer ze wilden. Nergens hoefde hij meer naar te kijken, nergens hoefde hij rekening meer mee te houden. Geen agenda meer, geen lesroosters die hem regeerden, geen wekker.

Ten afscheid gaf ik hem een blanco Paperblanks boek, nog onbeschreven, maagdelijk. Klaar om zijn schat aan nieuwe indrukken te verwerken, zijn avonturen te volgen. Naar Portugal en Kijkduin. Kronieken van zijn familie, stamboomonderzoek. Hij bruiste van de ideeën, stroomde haast over.

Maar stiekem vrat iets aan hem. Eind april kreeg hij last van zijn rug, een vage pijn benam hem het plezier in zijn dagelijkse werkzaamheden. Het zou wel stress zijn. Hij werkte ook zo hard. We stapten ‘s morgens samen binnen, en vaak zat hij er om acht uur ‘s avonds ook nog.

De laatste jaren deed hij wat rustiger aan en nam de vrijdag vrij. Die dag was heilig voor hem. Dan maar op donderdagavond doorwerken, maar vrijdag en het weekend, daar kwam niemand aan. Dat heeft hij gelukkig nog meegepikt, samen met zijn vrouw.

Zorgvuldig ruimde hij alles op: op het werk en ook thuis. Kastruimte kwam vrij, nieuwsbrieven werden methodisch opgezegd. Hij werkte onverstoorbaar hard door tot op zijn laatste werkdag. Zijn werk droeg hij netjes over aan andere docenten. Hij was klaar met werken, klaar voor zijn pensioen, klaar voor de vrijheid. Een nieuwe stap.

Maar die stap heeft hij niet kunnen zetten. Bijna letterlijk geen stap. Alles stond stil, holde zelfs achteruit. Geen dag heeft hij van zijn pensioen mogen genieten. Geen dag eropuit om te fietsen, om in geboorteregisters te snuffelen. Thuis zat hij, met pijn, pijn, pijn.

Een onbehandelbare tumor in zijn rechternier, met vertakkingen. Pijnbestrijding in de vorm van bestraling was wat hem nog restte, zodat hij zijn laatste maanden nog wat kwaliteit van leven kon ervaren. Samen met een collega ben ik nog bij hem op bezoek geweest, hebben we gepraat en gejankt. Een laatste omhelzing, naar nu blijkt.

Helaas heeft de pijnbehandeling niet gewerkt. Ad is afgelopen donderdag overleden. Een dag voor zijn verjaardag, exact drie maanden na zijn pensionering. Zomaar ineens weg. Onbeschrijflijk onvoorstelbaar oneerlijk. Intens verdrietig.

Het boek dat ik hem gaf zal onbeschreven blijven, ongeschreven. Maar geschiedenis, die heeft hij zeker geschreven. Onuitwisbaar is zijn indruk. Rust zacht, lieve Ad. Ik zal altijd aan je blijven denken.

 

Auteur:

feelgood writer | avid reader | RPGamer | caretaker of lads and cats | no lady, but all woman

33 gedachten over “Onuitwisbaar”

  2. Jemig! Wat in en in triest. Ik heb Ad mogen leren kennen als een onwijs enthousiaste, fijne docent op de pabo. Zijn lessen en zeer prettige (persoonlijke) begeleiding staan voor zijn kwaliteiten als docent. Wat had Ad zijn pensioen verdiend. Heel veel sterkte voor jullie allen op de pabo en in het speciaal voor jou Marion!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Veel dank voor je reactie, Eveline, dat geeft steun. Ad was een van de sympathiekste collega’s van de pabo, hij was méér dan een collega. Altijd tijd voor een praatje, voor raad, voor een luisterend oor. Een man met gevoel en een grote kennis, vooral op het gebied van het jonge kind. Wat fijn dat diezelfde uitstraling hem ook sierde als docent. We missen hem allemaal heel erg. En voor zijn gezin is het al helemaal afgrijselijk. Ad verdiende zoveel méér en beter…

      Like

      Beantwoorden

  5. Wat een nare wending heeft zijn fraaie toekomst gekregen. Ad heeft mij het afgelopen jaar begeleid in mijn afstudeerjaar en ik herken me enorm in je woorden. Waar ik trots was dat ik nog van zijn laatste jaar als begeleidend docent kon genieten, hadden we natuurlijk niet voor ogen dat dit niet alleen zijn laatste jaar op de pabo zou zijn. Ik had één doel in mijn afstudeerjaar. Ad was in het begin een beetje terughoudend wat betreft mijn voornemen. Ondanks zijn realistische houding, heeft hij mij gedurende de afstudeerfase altijd gesteund en vooral gestimuleerd om te strijden voor mijn, misschien wat (te) ambitieuze, doel. Dit is waar hij zich onderscheidde van de rest. Mede door het oprechte vertrouwen van Ad heb ik mijn doel uiteindelijk behaald. Wat een mooi en vooral inspirerend mens was je.
    ‘Bij sommige mensen voel je gewoon aan dat je elkaar begrijpt.’

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Heel erg, maar zo is het leven lieve Marion. Je kent me en weet wat we hebben meegemaakt en zovelen met ons of erger!! Eerlijk, niet eerlijk……als het je tijd is ga je op welke manier dan ook!! Zelfs als je er niet om gevraagt hebt!! Soms alleen soms met een kleine groep en soms met velen! De dood is het enige waarin wij allemaal gelijk zijn. Daarom is het dagelijks genieten van de kleine dingen en vooral met degenen die je zooo lief hebt zo belangrijk en ach, je kan op je werk niet meer dan je best doen en je bent ALTIJD vervangbaar!! Dit hebben we geleerd en nog leven we zo na hetgeen wij hebben meegemaakt en niets is vanzelf, maar alles is genade(kostbaar dus) heel veel sterkte en gedenk de mooie momenten die je met hem hebt gehad, want je ontmoet niemand nooit voor niets!!!!💋❤️😍Dikke kus en knuffels van ons🌹

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Wil je reageren? Graag!