Geplaatst in Familie, Persoonlijk

Groeien

Klein, hulpeloos, vertederend. Als een warm hoopje mens lag je in mijn armen. De navelstreng was verbroken, maar jouw eerste oogopslag smeedde een nieuwe band tussen ons. En die liefde werd sterker, iedere keer als je naar me opkeek.

Je groeide als kool, een curve die nauwlettend werd gevolgd door het consultatiebureau. Ik lette meer op de glans in je ogen, je eetlust en ondeugende energie.

De eerste woordjes. Het eerste ‘nee’. Het honderdste ‘waarom’. Mijn heerlijk speelse peuter werd een onderzoekende kleuter. Je viel en stond op. Letters, zinnen en getallen kregen betekenis, en onverzadigbaar verzamelde je verhalen tot een wonderbaarlijke woordenschat.

Je kennis en verbeelding namen je mee richting puberteit. En ook al was je nog niet klaar voor een volgende fase, onweerstaanbaar werd je meegesleurd door de tijd. Je werd groot en sterk. En ik groeide met je mee, als moeder.

Wat ben ik trots op je, mijn volwassen zoon. Ontwikkel en leer. Blijf groeien als kind, broer, als student en vriend. Blijf groeien als mens.

Voor Nick. Voor Sean. In willekeurige volgorde. ❤


MelodyLogoWoW

Write on Wednesday schrijfuitdaging van MelodyK met als thema ~ GROEI ~ in maximaal 175 woorden.

Auteur:

feelgood writer | avid reader | RPGamer | caretaker of lads and cats | no lady, but all woman

6 gedachten over “Groeien

  1. Mijn kinderen groeiden ( dochter van 36 en een tweeling van 35) ook snel, voordat je het weet zijn ze kleuter en dan gaan ze iedere dag naar school. Ik heb de tijd van 0-4 heel speciaal gevonden. Ik zie dat nu ook weer bij mijn kleinkinderen zo scheetig als ze zo klein zijn

    Geliked door 1 persoon

Wil je reageren? Graag!