Het is bijna middernacht, de blog is aardig goed ingericht, drie mailings verstuurd, de karate notulen zijn af, agenda opgesteld, actie- en activiteitenlijst aangepast en het hele zaakje verstuurd aan mijn mede-bestuursleden. Plus nog het nieuwe karatediploma-ontwerp dat Nick gemaakt heeft. Wellicht is het nu dan toch echt tijd om naar bed te gaan? Maar wel nog heel even lezen natuurlijk, anders doe ik geen oog dicht. Gekke uitdrukking, lig ik daar met uitgedroogde kijkers! Truste.
Maand: mei 2010
Dan toch maar in het Nederlands!
De vraag “Waarom schrijf jij in vredesnaam altijd in het Engels?”, blijft me toch bezighouden. Ik besef dat ik met de Engelse taal een breder publiek bereik, maar daarmee ook mijn lezerskring van eigen bodem beperk. Daarom heb ik besloten mijn website in het Engels te houden en in dit blog verder in het Nederlands te schrijven. Verhaaltjes uit mijn leven van alledag met jullie te delen, korte anekdotes, grappige voorvallen. Niet dat ik die nu paraat heb, maar dat komt nog.
Op dit moment ben ik druk bezig met de agenda en notulen voor de karatevergadering die morgen hier wordt gehouden. Natuurlijk heb ik die in concept al weken klaar, maar toch blijft het altijd tot het laatste moment liggen. In het Engels hebben ze hier een schitterend woord voor: ‘procrastinating’. Uitstellen terwijl je drommels goed weet dat van uitstel géén afstel komt, maar zeker wel stress en hoofdpijn van het voor-je-hoofd-slaan. Hoe komt het toch dat dit iedere keer weer gebeurt?
De grote boosdoener is het druk-zijn. We moeten allemaal zoveel doen, plannen, rennen van het een naar het ander, dat we veel maar half doen en intussen in gedachten met heel andere zaken bezig zijn. En deze stelling bewijs ik meteen weer doordat ik nu zit te schrijven op dit blog, in plaats van die notulen uit te werken! Onverbeterlijk. Hopelijk tot straks 😉
DOLDRIEST 