met volle teugen
zuig ik de zon op
koester haar warmte
haar genegenheid
en bewaar haar gift
diep in mijn ziel
voor donk’re dagen
Categorie: Poëzie
IJsboeket
de wind guurt, blaast,
zoekt naar kieren
in driedubbel thermopane
waar eens condens bloemde
sierde, in ijzige boeketten
spiegelt nu een zelfbeeld
ik staar naar buiten
en denk terug aan vroeger
toen koud toch warmer was
Sneeuwvlok
onder lage druk
spelen wolken tikkertje
‘buut vrij’ in grijze massa
die zich stort op Lage Landen
met hogedrukspuit
wordt hemel schoongeveegd
donkerblauw verbleekt
tot een laagje poedersuiker
kwik daalt, de hoop stijgt
schaatsen uit het vet
maar voor de eerste sneeuwvlok aardt
is de winter al voorbij
Schrijfuitdaging #10: schrijf een gedicht over winters weer in maximaal 100 woorden, bij Schaap Schrijft
Een stukje van jezelf
Een stukje van jezelf weerspiegelt
in de ander, een facet
uitgelicht, belicht
maar nooit te licht bevonden
verbonden
ziel tot ziel
gesmeed de band
onzichtbaar, onhoorbaar,
maar altijd daar
wachtend, voor het grijpen
reik ernaar, begrijp
voel en omarm
in zijn ogen blijf je
onveranderd, de tijd reist mee
hecht herinneringen
tot een breiwerk
waarin gevallen steken
moeiteloos worden opgepakt
je bent jezelf in de ander
in zijn hart, herken
erken, woordeloos doch zinnig
je bent en hebt
een vriend
Schrijfuitdaging #9: schrijf een gedicht of verhaal over vriendschap in maximaal 400 woorden, bij Schaap Schrijft
Open Deur
een man
vermomd als jongen
kijkt naar me
aan de ontbijttafel
je hebt het over werk zoeken
wonen in een ander land
en ik knik
moedig aan
leef mee
maar mijn hart gilt
blijf hier
bij mij
waar ik kan zien
of het goed met je gaat
je gaat
en ik laat los
lege kamer
vol herinneringen
je bed onbeslapen
tot de dag
dat je terugkomt
een jongen
vermomd als man
en ik knik
moedig aan
leef mee
mijn zoon
je levenspad
ligt niet vast
zoek je weg
volg je hart
en vrees niet
mijn deur
blijft altijd open
❤
Wolkjes
er komen wolkjes uit mijn mond
een stukje hemel rond mijn kin
de herfst bijt, en ik hap terug
hopelijk zit er geen engeltje in
afbeelding: Pixabay
Kinderspel
Vandaag heb ik gespeeld
heel even maar
ik was er zo mee klaar,
ik flirtte met de gedachte
om de ramen te wassen
er met een spons op te jassen,
tot aan de ellebogen toe
in een emmer met bubbels
lekker soppen zonder trubbels,
bruisend als champagne
zie, een zeepbel verscheen
en zweeft dan luchtig heen,
dikke spetters spatten in het rond
een compleet waterballet
en ik kraai van de pret,
de grond is natter dan het glas
mijn kleren druipen
sta op het punt te verzuipen,
zeepsop in mijn mond
maar ik slik gewoon
nu ook van binnen schoon.
Echt, vandaag was ik van plan
-nee dat zijn geen grappen-
om de ramen te lappen,
vastbesloten aan de slag
en ik zou me niet vervelen
…
maar het bleef bij spelen.
