wind trekt aan, takken
strekken en buigen – knakken
wintergymnastiek
Deel deze post op:
- Klik om te delen op X (Opent in een nieuw venster) X
- Klik om te delen op Facebook (Opent in een nieuw venster) Facebook
- Klik om op Pinterest te delen (Opent in een nieuw venster) Pinterest
- Klik om te delen op Pocket (Opent in een nieuw venster) Pocket
- Klik om op LinkedIn te delen (Opent in een nieuw venster) LinkedIn
- Klik om te delen op WhatsApp (Opent in een nieuw venster) WhatsApp
- Meer
- Klik om te delen met Reddit (Opent in een nieuw venster) Reddit
- Klik om te delen op Telegram (Opent in een nieuw venster) Telegram
- Klik om op Tumblr te delen (Opent in een nieuw venster) Tumblr
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Opent in een nieuw venster) E-mail
- Klik om af te drukken (Opent in een nieuw venster) Print
DOLDRIEST 
Ja, die is goed! Zeker op een dag als vandaag.
LikeGeliked door 1 persoon
Spannend om de wind zo te zien, voelen en horen waaien, Bea.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi gedicht,wij zitten nu even in het oog,de zon schijnt zelfs.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik werkte die avond, en het ging aardig tekeer rond het gebouw. En daarna in een sukkeldrafje naar huis met het stuur klemvast in handen.
LikeLike
klankrijk gedicht!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel, Viviane!
LikeLike
Gaaf Marion! Sterkte met de voorspelde weersomstandigheden.
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt, Anne! Hier is gelukkig niets gebeurd; hoe was het bij jullie? Bij mijn vriend waaide een pan naar beneden en belandde met een flinke klap op de tegels in de voortuin.
LikeLike