Het lijkt wel alsof de boom door het hek heen is gesmolten. Wat is nu sterker: de boom of het hek? Een uitzonderlijk soort symbiose.
Hout om oud ijzer
Tag: bomen
Bonsai
.
..
Ga je mee naar huis?
Pas je in een bloempotje,
lieve trieste boom?
..
.
Weet iemand wat die markeringen in het bos betekenen? Worden deze bomen gekapt?
Fijn weekend allemaal. x
Geveld
klik voor details
When Great Trees Fall
When great trees fall,
rocks on distant hills shudder,
lions hunker down
in tall grasses,
and even elephants
lumber after safety.When great trees fall
in forests,
small things recoil into silence,
their senses
eroded beyond fear.When great souls die,
the air around us becomes
light, rare, sterile.
We breathe, briefly.
Our eyes, briefly,
see with
a hurtful clarity.
Our memory, suddenly sharpened,
examines,
gnaws on kind words
unsaid,
promised walks
never taken.Great souls die and
our reality, bound to
them, takes leave of us.
Our souls,
dependent upon their
nurture,
now shrink, wizened.
Our minds, formed
and informed by their
radiance,
fall away.
We are not so much maddened
as reduced to the unutterable ignorance
of dark, cold
caves.And when great souls die,
after a period peace blooms,
slowly and always
irregularly. Spaces fill
with a kind of
soothing electric vibration.
Our senses, restored, never
to be the same, whisper to us.
They existed. They existed.
We can be. Be and be
better. For they existed.― Maya Angelou
Wat een prachtig gedicht. ❤
In liefde verbonden
klik voor details
Voor mijn kranige ouders. ❤
Stille reuzen
Nu we niet meer vrij en blij naar buiten kunnen waar en wanneer we maar willen, nu we waar mogelijk thuis werken en afstand moeten bewaren, wil ik foto’s delen die buiten naar binnen brengen. Daarbij beschrijf ik waarom ik de foto maakte, hoe ik er naar keek. Ik verzamel ze onder de categorie BUITENSTEBINNEN. En ik nodig je van harte uit om mee te doen.
Wij mogen dan wel geen Sequoias hebben in Nederland; deze kanjers mogen er echt wel zijn! Ik vind het een machtig gezicht, die stille reuzen. Ze trekken zich van de mensheid, die daar beneden rond hun tenen krioelt, niet al te veel aan. Hun aandacht is gericht op hogere machten, handen reikend naar de zon en de maan. Ze groeien onverstoorbaar verder, door jaren en zelfs eeuwen heen.
Als ik door een bos loop, weet ik mij omringd door een stukje eeuwigheid, een traagheid die helpt om stress weg te nemen. Bomen geven mij rust. Nee, ik ga ze niet knuffelen, al kan ik het vaak niet laten om mijn hand op hun knoestige huid te leggen.
Deze foto doet me denken aan het interieur van La Sagrada Familia, maar dan levend, ademend, echt. De natuur als godshuis. Eenvoudig en puur zonder overbodige pracht en praal. ❤
klik voor details
Kijk ook bij:
- Melodyk: Buitenstebinnen 2
De Einder
klik!
Iedere vrijdag plaats ik een zwart-wit foto met kleuraccent op Doldriest. Doe je mee? Het mag ook een gewone zwart-wit foto zijn.
Stamvaders
knoestige armen
strekken zich beschermend uit
ik zwijg, kijk omhoog
klik!
Iedere zaterdag schrijf ik een Japans gedicht. Doe je mee? Klik op de button voor meer informatie.
Japans Gedicht: Bladerdak
takkengewelven
strekken zich beschermend uit
groene omhelzing
klik!
Iedere zaterdag schrijf ik een Japans gedicht. Doe je mee? Klik op de button voor meer informatie.
Japans Gedicht: Schaduwspel
licht filtert diffuus
clair-obscur aaneengesmeed
takkenfiligraan
klik!
Iedere zaterdag schrijf ik een Japans gedicht. Doe je mee? Klik op de button voor meer informatie.
Bomen
Mijn vriend doet aan stamboomonderzoek.
Ik prefereer boomstammen.
DOLDRIEST 