Geplaatst in Fotogedicht, Humor

Uit het Veld geslagen

Lakenvelder rund

Met beddengoed om romp geknoopt
voelt Koe zich niet meer naakt.
‘Ik ga,’ zegt Stier, ‘je bent te preuts!’
Toen is hij afgehaakt.

Geplaatst in Fotogedicht

Wolkendons


statige zwanen
zeilen voort op wolkendons
waterdicht kostuum

Geplaatst in Fotogedicht

Gi(g)ant

klik voor details

200627fotogedicht

.
..
op zijn reuzenfiets
bedwingt hij hoge bergen
vecht zich naar de top
..
.

P.S. Het merk van de fiets is Giant.


Doldriest fotogedicht

Geplaatst in Zwart-Wit

Zwartbont

200529koeien

klik voor details

Doldriest zwv

Geplaatst in Fotogedicht

Zonne-acupunctuur

 

200523Japans

klik voor details

.
..
ochtendzon prikt met
priemende naalden van licht
beroert blad… en mij
..
.


Doldriest fotogedicht

 

Ieder weekend schrijf ik een fotogedicht, waaronder veel Japanse gedichten.
Doe je mee?

Geplaatst in Zwart-Wit

Loopfiets

200522zw

klik voor detailsDoldriest zwv

Geplaatst in Buitenstebinnen

Veldbloemen

200519veld

klik voor details

Voor Margriet V. Mis jou!Doldriest buitenstebinnen

Geplaatst in Fotogedicht

Harige Chinook

200516fotogedicht

klik voor details

~

harige chinook

maakt touchdown in bloemenhart

meel stuift in het rond

~


Doldriest fotogedicht

 

Ieder weekend schrijf ik een fotogedicht, waaronder veel Japanse gedichten.
Doe je mee?

Geplaatst in Buitenstebinnen

In de kudde

200515schapen

klik voor details

Vorig jaar wandelden we op de Veluwe en liepen we een eindje op met de schaapskudde en hun herder. Weg viel de hectiek van alledag, weg was de haast. Het ritme van de natuur is hier duidelijk hoorbaar.

Doldriest buitenstebinnen

Geplaatst in Zwart-Wit

Geveld

 

200515Geveldklik voor details

When Great Trees Fall

When great trees fall,
rocks on distant hills shudder,
lions hunker down
in tall grasses,
and even elephants
lumber after safety.

When great trees fall
in forests,
small things recoil into silence,
their senses
eroded beyond fear.

When great souls die,
the air around us becomes
light, rare, sterile.
We breathe, briefly.
Our eyes, briefly,
see with
a hurtful clarity.
Our memory, suddenly sharpened,
examines,
gnaws on kind words
unsaid,
promised walks
never taken.

Great souls die and
our reality, bound to
them, takes leave of us.
Our souls,
dependent upon their
nurture,
now shrink, wizened.
Our minds, formed
and informed by their
radiance,
fall away.
We are not so much maddened
as reduced to the unutterable ignorance
of dark, cold
caves.

And when great souls die,
after a period peace blooms,
slowly and always
irregularly. Spaces fill
with a kind of
soothing electric vibration.
Our senses, restored, never
to be the same, whisper to us.
They existed. They existed.
We can be. Be and be
better. For they existed.

― Maya Angelou

Wat een prachtig gedicht. ❤


Doldriest zwv