Deze post maakt deel uit van een serie over mijn vakantie in Cuba. Klik hier voor alle verhalen.
—
Het is twee uur ’s middags. Buiten claxonnades van de vele auto’s, die schaamteloos hun uitlaatgassen de lucht in blazen. Zwarte wolken omhullen de voetgangers met vettig braaksel. De zon is meedogenloos vandaag. Kalkoengieren omcirkelen Havana Libre, het oude Hilton van weleer. Hun machtige vleugels varen wel op de warmte van de stad.
Een rustige dag vandaag. Old Havana is te ver voor mijn pijnlijke voeten, en om twee keer de taxi te betalen wordt wel erg duur. We hebben gelukkig gisteren al heel veel gezien, dus zijn een blokje bij het hotel gaan lopen. De weg naar de oceaan leidt naar onverwachte zijden, want het is de verkeerde. Toch komt V-man altijd waar hij wil zijn en ik vertrouw op zijn inwendig kompas. Waarom heb ik niet zo’n handige app in mijn hoofd? Spaans is een mooie en temperamentvolle taal en ik versta redelijk veel door allerlei Engelse en Franse woorden te combineren. Maar als ze gaan ratelen… 😉
We maken nog heel kort kennis met twee Amerikanen, die net als wij lopen te zwoegen langs het water. Hun enthousiasme is verfrissend in de hitte. Bij de Cubaanse bevolking is het constant aftasten wat ze denken. Willen ze gewoon weten hoe laat het is – zoals de oudere vrouw me vraagt, me vriendelijk dankt en weer doorloopt – of zoeken ze een ingang om met je aan de praat te komen en komt het vervolgens altijd weer op geld neer? Helaas neig ik bijna naar het laatste, al zijn sommigen gewoon vriendelijk en is het ontzettend leuk om een praatje te maken in Havana.
Bij de lunch weer live muziek en ik zit te dansen op mijn stoel. Victor zit verankerd op de zijne, hij heeft geen last van die kriebels in zijn bloed. Gisteren kocht hij een cd van een Cubaanse band als muzikale omlijsting bij de film die hij van deze vakantie gaat maken. Helaas blijkt de cd beschadigd te zijn door lijmresten, maar hij hoopt er op zijn minst een paar nummers af te kunnen halen.
Morgen ontbijten we vroeg, omdat onze auto om tien uur bij het hotel wordt afgeleverd. We hebben gisteren op een markt een boek met autokaarten van Cuba gekocht. Als we deze grote stad maar uit kunnen komen, dan vinden we vervolgens onze weg naar het westen wel. Mijn lover is nog op pad in Havana, op zoek naar een of ander kasteel. Ik vind het vanmiddag te warm en ben achter gebleven in de koelte van de hotelkamer. Wat ben ik benieuwd naar de rest van dit tropische eiland. Viñales moet erg mooi zijn, tabaksplantages en een casa particular, waar we twee nachten verblijven.
Nog steeds geen bericht uit Nederland, dus ik hoop dat alles naar wens gaat met de kinderen. Die twee redden zich wel. Als ze ook de katten maar redden. 😉
Impressies van de avondwandeling en -maaltijd:
DOLDRIEST 