O zo gevoelig

En dan begint de ‘lol’ weer. De eerste symptomen steken heel voorzichtig hun koppies boven het maaiveld uit en kriebelen lichtjes mijn keel, om daarna via mijn neus naar mijn luchtpijp te sluipen. Rillend, moe, ‘tig gebruikte tissues aan mijn zijde, neus rood en schraal, een brein dat zich met een drilboor een weg naar buiten probeert te banen. Vervolgens begint het feest pas écht. Kuchen, hoesten, wie weet straks weer bulderen. ’s Nachts naar adem happend overeind schieten.

Gelukkig heb ik hordes bondgenoten, jawel! Maar liefst vijf stuks: hete rooibos thee met honing, PotterWyberDropjes, anti-allergie pillen, een Ventolin inhaler en ook nog codeïne tabletjes. Is dat geen prachtig menu? De codeïne onderdrukt de hoestprikkel, zodat ik wat kan slapen. Want waarom zou je hoesten als er niets is om naar buiten te werken? Als die gekke trilhaartjes vrolijk wapperend jagen op een niet bestaande indringer? Ik ben er van overtuigd dat het weer een allergische reactie is, overgevoeligheid. Waarvoor? Voor pollen? Een te cru luchtbehandelingssysteem bij Avans? Ik heb werkelijk geen idee, en mijn doktoren met mij. Ik heb inmiddels een ruime ervaring opgebouwd met deze ellende, staat indrukwekkend op je CV joh! Antibiotica helpen geen zier, kinkhoesttesten evenmin. Ach ja, een longinhoudtest, laten we die doen! Nee hoor, die blaasbalgen werken optima forma. Lust je nog peultjes? Ik ook, maar dat terzijde 😉

Het past ook perfect in de allergische patronen die zich in mijn lichaam genesteld hebben. Ik hang aan elkaar van allergieën: als ik die niet had zou ik uit elkaar vallen. Schrijf me alsjeblieft geen Clamoxyl voor lieve artsen, want dan sta ik onder de uitslag. Verder bijzonder fraaie afweerreacties op alle soorten parfumstoffen – behalve op Dove, lieve Dove-mensen, ga vooral door met jullie prachtige producten want daar kan ik wel tegen! – op diverse conserveermiddelen, op perubalsem en nog meer van dat soort intrigerende stoffen. Ook nikkel brengt de witte bloedlichaampjes in actie. Ach, krijg ik tenminste nog wat beweging. Leve Clinique, ontzettend goede gezichtsverzorgende producten. Leve Dove.

Vorig jaar is mijn lijf een nieuwe uitdaging aangegaan: het vecht met leer! Niet specifiek het leer, maar meer de looistoffen, verf en lijm die worden gebruikt om de al dan niet soepele lappen met elkaar te verbinden en te kleuren. Is dat nou zo erg, zul je wellicht denken? Nou, in de winter valt het wel mee. Ik vermijd gewoon leren koordjes om mijn nek, leren horlogebandjes om mijn pols, direct contact met leren jassen en draag dikke sokken aan mijn in laarzen gehulde onderdanen. Maar in de zomer wordt het lastiger. Wat doe je dan aan je voeten? Met plantaardige stoffen gelooide leren schoenen natuurlijk jipp… uhm nee, niet jippie. Dit bood slechts even respijt. Wéér uitslag. Dan maar vegetarische schoenen bestellen. Echt, ze bestaan, ik zweer het. Maar deze hebben geen comfortabele pasvorm en kraken als een gek. Ook niet dus. Fitflops en Teva sandalen bleken de oplossing. Niet echt elegant, maar ze lopen heerlijk.

Zoals je ziet heb ik aardig wat oplossingen voor mijn overgevoeligheid bedacht en met succes toegepast. Nu alleen nog wat bedenken voor die luchtwegen van mij. Het is momenteel file daar. Misschien moet ik er wat Dove douchegel in gieten? Wat denk jij?