gedachten
wervelen in mijn hoofd
rond mijn schouders
smoren me
onder druk
maar ik geloof ze niet
en laat ze van me afglijden
langs mijn lijf naar beneden
tot ze rusten op mijn voeten
ergens onder aan mijn tenen
hangen te bungelen
waar ze duikertje spelen
in een zee van golven
en meevaren
met het tij
M©Driessen
DOLDRIEST 
Mooi verwoord. Zou willen dat het werkelijk zo gaat.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo kan het echt gaan; bewust loslaten. Maar makkelijk is het niet, kan ik je verzekeren hehehe.
LikeGeliked door 1 persoon
Marion, heel mooi … en ook het beeld erbij (vóór mijn ogen en in mijn hoofd). Fijn weekeinde …
LikeGeliked door 1 persoon
Hartelijk dank, Anne. En een fijne week inmiddels!
LikeLike
Prachtig gedicht!
LikeGeliked door 1 persoon
Brede glimlach hier!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi geschreven.Wel benieuwd welke gedachten dat waren. Kus.
Verzonden vanaf Samsung-tablet.
LikeGeliked door 1 persoon
Thanks x
Niets specifieks, meis, de cursus rustmanagement werpt zijn vruchten af.
LikeLike
Zweetvoeten?
Verzonden vanaf Samsung-tablet.
LikeGeliked door 1 persoon
Ben blij dat je terugkomt, ik mis je droge humor. 😀
LikeLike
Mooi gedicht, hoor …:-)
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi geschreven, Marion. Laat ze maar… varen 🙂 Een heel fijn, zorgeloos weekend gewenst en Pawkisses van Binky 🙂 ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Laat ze maar varen… mooi!
Fijn weekend, lieverd. En de groeten van Boris en Smokey aan Binky. 😉
xxx
LikeGeliked door 1 persoon