.
In rode jurk en slanke enkels
danste zij, door zon bemind
met armen bloot, de haren lichter;
zwierde zo de zomer in
.

.
In rode jurk en slanke enkels
danste zij, door zon bemind
met armen bloot, de haren lichter;
zwierde zo de zomer in
.
Het klinkt verdacht onder de grond;
wie of wat spookt daar in het rond?
Het ritselt en roezemoest,
langs hout, blad en droge knoest.
De dader maakt het echt te bont!
–
Het is Muis Spits onder de vloer,
altijd op zoek naar voorraad voer.
Met vrouwlief en de kleintjes
dineert hij daar heel fijntjes
en gaat dan uit met veel bravoure.
–
“Och kijk toch uit, jij stoere muis,
het is daarbuiten echt niet pluis.
er dreigt gevaar van boven,
je moet me echt geloven!
Straks keer je nooit meer t’rug naar huis!”
Kat Broes zit bovenop de bank,
likt er zijn pootjes en zijn flank.
Doet net of hij muis niet ziet,
een spel waarvan hij geniet,
klauwt dan naar Spits, daar op de plank.
–
Meneer de Muis duikt in elkaar,
trillend van schrik, staart tot snorhaar.
Wurmt zich snel weer naar benee
en piept luidkeels “Zeg, tabee,
die wandeling is nu wel klaar!
–
Voor planning op lange termijn
shoppen we gewoon wel online.
Voortaan blijf ik in ons hol,
eten daar ons buikje vol.
Je had gelijk, lief vrouwtje mijn!”
—
Met dank aan Matroos Beek, kater Broes én Spits Muis voor de inspiratie! 😀
de wind guurt, blaast,
zoekt naar kieren
in driedubbel thermopane
waar eens condens bloemde
sierde, in ijzige boeketten
spiegelt nu een zelfbeeld
ik staar naar buiten
en denk terug aan vroeger
toen koud toch warmer was
onder lage druk
spelen wolken tikkertje
‘buut vrij’ in grijze massa
die zich stort op Lage Landen
met hogedrukspuit
wordt hemel schoongeveegd
donkerblauw verbleekt
tot een laagje poedersuiker
kwik daalt, de hoop stijgt
schaatsen uit het vet
maar voor de eerste sneeuwvlok aardt
is de winter al voorbij
Schrijfuitdaging #10: schrijf een gedicht over winters weer in maximaal 100 woorden, bij Schaap Schrijft
Een stukje van jezelf weerspiegelt
in de ander, een facet
uitgelicht, belicht
maar nooit te licht bevonden
verbonden
ziel tot ziel
gesmeed de band
onzichtbaar, onhoorbaar,
maar altijd daar
wachtend, voor het grijpen
reik ernaar, begrijp
voel en omarm
in zijn ogen blijf je
onveranderd, de tijd reist mee
hecht herinneringen
tot een breiwerk
waarin gevallen steken
moeiteloos worden opgepakt
je bent jezelf in de ander
in zijn hart, herken
erken, woordeloos doch zinnig
je bent en hebt
een vriend
Schrijfuitdaging #9: schrijf een gedicht of verhaal over vriendschap in maximaal 400 woorden, bij Schaap Schrijft
geluk zit van binnen
heeft een plekje in je hart
je kunt het niet kopen, niet vinden
wel ervaren, beleven
het zit in kleine dingen
een zonnestraal op je gezicht
de schaterlach van een kind
die doordringt tot diep van binnen
geluk is wat je voelt
als je tevreden bent in het nu
niet verlangt naar straks of morgen
niet verlangt naar wat was
maar hier, nu,
grijp het moment en maak het van jou
dit ogenblik is van jou
ik wens je alle geluk
maar je moet het zelf durven
zijn
doen
❤️
een man
vermomd als jongen
kijkt naar me
aan de ontbijttafel
je hebt het over werk zoeken
wonen in een ander land
en ik knik
moedig aan
leef mee
maar mijn hart gilt
blijf hier
bij mij
waar ik kan zien
of het goed met je gaat
je gaat
en ik laat los
lege kamer
vol herinneringen
je bed onbeslapen
tot de dag
dat je terugkomt
een jongen
vermomd als man
en ik knik
moedig aan
leef mee
mijn zoon
je levenspad
ligt niet vast
zoek je weg
volg je hart
en vrees niet
mijn deur
blijft altijd open
❤
er komen wolkjes uit mijn mond
een stukje hemel rond mijn kin
de herfst bijt, en ik hap terug
hopelijk zit er geen engeltje in
afbeelding: Pixabay
Een dosis herfstgevoelens in de zomer,
zomaar gratis en voor niets.
Met gulle hand wordt het gegeven.
Heel veel sterkte op de fiets!
foto: Pixabay
Vandaag heb ik gespeeld
heel even maar
ik was er zo mee klaar,
ik flirtte met de gedachte
om de ramen te wassen
er met een spons op te jassen,
tot aan de ellebogen toe
in een emmer met bubbels
lekker soppen zonder trubbels,
bruisend als champagne
zie, een zeepbel verscheen
en zweeft dan luchtig heen,
dikke spetters spatten in het rond
een compleet waterballet
en ik kraai van de pret,
de grond is natter dan het glas
mijn kleren druipen
sta op het punt te verzuipen,
zeepsop in mijn mond
maar ik slik gewoon
nu ook van binnen schoon.
Echt, vandaag was ik van plan
-nee dat zijn geen grappen-
om de ramen te lappen,
vastbesloten aan de slag
en ik zou me niet vervelen
…
maar het bleef bij spelen.