Mijn wereld stond stil
toen jij werd geboren
en kreeg pas echt glans
door jouw eerste lach
Weerloos sterk
nam je mijn hart in handen
ik was verloren
vanaf de eerste dag
Je tere oogopslag
zo open, onschuldig
een moeiteloos smelten
ik zag alleen jou
Dan het hoofdje schuin
in twinkelende blik
verstraalde je ondeugd
waar ik zoveel van hou
Weergaloos dapper
stap jij door je leven
kin eigenwijs
onnavolgbaar vlug
Maar soms, in een tel
is daar weer mijn kleintje
en zie ik net als vroeger
je kuifje terug
Je kleine handen
werden stoere knuisten,
tien teentjes
nu van groot formaat
Maar wat blijft
is wij samen
een moederliefde
die nooit meer overgaat
—
Voor Owen en Elin,
en natuurlijk ook voor mijn zonen Nick en Sean
❤
© MC Driessen