Buiten is het een en al bedrijvigheid. Mussen klemmen zich vast aan de pindakoker, knabbelen aan het vogelzaad en pikken wellustig in de pindakaas. Geen gewone pindakaas, maar speciale. Zonder zout. En twee keer zo duur natuurlijk. De tortelduif loopt geagiteerd over de tuintafel, en brokken nat brood belanden met enige nonchalance buiten de voederbak. Maar geen nood, die eet hij straks wel op. Of anders morgen; het buffet is immers dagelijks geopend.
De tuin is groen, weelderig, wild. Regen spat in koude druppels uiteen. Ze zullen wel kriebelen, daarbuiten. Net als haar hoofd kriebelt, hierbinnen. Zes weken is zij al niet zichzelf. Zes weken is haar perceptie van de buitenwereld verstoord. Verdraaid. En haar binnenwereld ligt aan duigen. Woorden zinken weg in de grijze massa, worden niet vastgehouden. Met een scheve lach laten zij heel even hun schittering zien, maar worden dan weer dof, ongrijpbaar. Het is niet dat ze diepte mist, integendeel. Haar blik is juist dieper dan normaal. De draaiingen voeren haar net iets verder weg dan anders, zwieren met een bocht naar rechts, terwijl haar gedachten links blijven hangen.
Ze strekt haar hand uit, en wordt onmiddellijk beloond met gespinde kopjes. De kat laaft zich aan haar aanwezigheid en is verrukt over de aandacht. Gezapig strekt hij zijn lenige lijf en klautert over de leuning van de bank op haar schoot. Die paar haren op haar kleding neemt ze voor lief. Liever dan de vage afstandelijkheid. Door de muren sijpelt het stemgeluid van de buren, ze hebben visite. De wereld lijkt ver vanuit haar cocon.
In gedachten verzonken dwaalt haar blik weer naar buiten, keert zich dan naar binnen. Naar de vreemde gewaarwording in haar hersenpan. Links, altijd links. Ze wil haar hoofd onder een kopieerapparaat leggen, herschikken met een 3D-printer. Opnieuw opbouwen, laag voor laag, tot het weer stabiel is. Maar geduld is het enige dat rest. Al is daar slechts een restje van over. Gelaten grijpt ze haar boek. De letters zijn kleine rotsen op een zee van pagina’s. Ze is er klaar mee. Uit alle macht dwingt ze haar brein tot gehoorzaamheid. Luister toch, verdomme! Ze krijgt er de kriebels van.
Vind ik leuk:
Like Laden...
klik voor details
DOLDRIEST 