Jaren geleden had ik een schoonmaakhulp. Na een tijdje was ze kind in huis en zo vertrouwd dat we meer samen achter de PC naar foto’s van haar thuisland keken dan dat er iets in huis werd gedaan. Erg gezellig, maar wel duur en niet functioneel. Ik heb haar toen helaas moeten laten gaan om financiële en praktische redenen.
Nu ik fulltime werk, kan ik het me eindelijk weer veroorloven hulp te zoeken bij het schoonhouden van ons huis. Online ingeschreven en óp naar mijn ideale hulp. Ik kreeg netjes de gegevens van een mevrouw, met naam, adres en telefoonnummer. Bellen. Bellen. Bellen. Ochtend, middag, avond. Niets. Doordeweeks. Weekend. Voicemail inspreken. Na een week was ik het zat en sprak een ultimatum in, maar ze gaf geen sjoege. Geen enkele reactie.
Ik vroeg het bemiddelingsbureau om een nieuwe kandidate te zoeken. Dit keer kreeg ik contactgegevens van een jonge man, even oud als mijn oudste zoon. Even op Google maps kijken waar hij woonde. Het telefoongesprek verliep prima en hij vertelde dat hij al zes jaren schoonmaakervaring had. We spraken af voor de dinsdag erop.
Om 10 uur zat ik met hoge verwachtingen te wachten, het huis aan kant. Ik wilde immers een goede indruk maken. Hmmm, hij was niet te vroeg. Misschien was het een bijzonder stipt iemand. Om 10.15 uur stuurde ik een whatsapp om hem te herinneren aan onze afspraak. Ik kreeg binnen 10 minuten een reactie: hij was het niet vergeten. Had ik zijn bericht niet gelezen dat hij via de website gestuurd had? Zijn auto was sinds zaterdag kapot en stond in de garage. Ik voelde met hem mee, aangezien mijn eigen auto ook in de garage stond. Het bericht had ik echter niet ontvangen.
“Waarom kom je dan niet gewoon lopen,” vroeg ik, “je woont vlakbij.” “Nee, dat is mijn postadres. Ik woon ergens anders.” Ik viel even stil. Wat raar, waarom zou hij een postadres hebben? Maar mijn vertrouwen in de medemens is groot en ik maakte een nieuwe afspraak voor donderdagochtend.
Toch bleef het knagen van binnen, mijn intuïtie roerde zich. Eens even in het telefoonboek kijken. Hmm zijn achternaam correspondeerde niet met het opgegeven adres. En waar was dat bericht gebleven? Nogmaals speurde ik de website van de schoonmaakorganisatie af, maar ik kon geen berichtenoptie of postbus ontdekken. In mijn mailbox stond ook niets. Ik checkte zelfs de spam. Toch maar even een mail sturen naar de organisatie met de vraag of zij konden achterhalen waar zijn afzegging gebleven was.
Inmiddels was het tijd om mijn auto met gerepareerde airco op te halen. En laat mijn garage nou nét in dezelfde straat gevestigd zijn als zijn postadres; ze waren bijna buren. Aangezien ik de garagehouder goed ken, vroeg ik naar de mensen in dat huis. “Nou,” zei mijn automonteur, “daar hebben ze een tijdje geleden hele grote groene planten weggehaald.” Vragend haalde ik mijn wenkbrauwen op. Een tuinder? “Nee, je weet wel, van die planten waar de politie zo gek op is.” Ik slikte.
Thuis gekomen las ik het antwoord van de schoonmaakorganisatie: het was helemaal niet mogelijk om via hun website berichten te versturen aan een opdrachtgever. En ook zij hadden geen e-mail ontvangen…
Inmiddels is kandidaat nummer 3 in de aanvraag. Maar mijn zoektocht naar schoonheid gaat onverminderd door. Ik hoop op scheepsrecht!
Lees ook: Ik zoek een schoonmaakster
DOLDRIEST 
Herkenbaar. Ik heb al vele jaren poetshulpen in huis, de ene beter dan de andere, en soms zijn het meisjes (het zijn meestal de meisjes) die geen jota verstand hebben van hoe je een huis schoonmaakt, die die je alles moet voordoen. Toch heb ik vaak ook geluk gehad met hulpen. Mijn voorlaatste hulp was fantastisch; ik kon met het grootste gemak alles aan haar overlaten. Zelfs de sleutel kon ik haar toevertrouwen en als ik thuis kwam, blonk en glom alles je tegemoet.
Toen ik verhuisde naar mijn huidige appartement dacht ik dat k het zelf wel zou kunnen, maar dat viel toch een beetje tegen. En deze keer schreef ik mij in bij een bureau, die mij ‘iemand met veel ervaring’ beloofde. Nou, niet dus. Het meisje was op het eerste gezicht van heel goede wil, maar In de drie maanden dat ze wekelijks twee uurtjes zou komen, heeft ze zeker de helft afgezegd; ziek, zwak of misselijk, verslapen, te moe, te laat opgestaan, vergeten. En ja, ze ging die gemiste uren allemaal inhalen, natúúrlijk, want dat was met het bureau afgesproken. Of ze belde vlak voor ze zou komen dat ze niet om negen, tien, of elf uur kwam, maar om twee, drie of vier uur, of juist andersom. Ook werd er met dagen geschoven. En als ze wel op de afgesproken tijd kwam, wist ze niet wat ze moest gaan doen (ik ook niet, want vaak had ik het zelf al gedaan), dus verzon ik klusjes voor haar, zoals het balkon aanvegen en de ramen lappen, of spiegels en deuren zemen). Die ze vervolgens niet kon doen, want ze had last van haar schouder, haar hand, nek, of ‘het waaide te hard’, of ‘het was wel erg koud buiten’.
Na twee maanden had ik het wel gezien en heb ik haar ontslag gegeven – met een maand opzegtermijn, want dat was afgesproken met het bureau. En natuurlijk had ze de laatste keer haar voet verstuikt.
Dat ik het nog zo lang heb volgehouden, is mij een raadsel. Ik heb teveel geduld, dat zal het zijn.
LikeLike
Ik heb sinds twee weken een hulp voor vier uur per week. Was op enkele weken geregeld via vzw die ook persoonlijke assistentie kan bieden voor onze gehandicapte zoon. Wat je zelf doet, doe je meestal beter maar ik heb te veel last van spieren en gewrichten. Ik hoop dat je hulp er komt.
LikeLike
Wij zijn het na jaren modderen zelf weer gaan doen. Wordt toch schoner 😬
Maar ze zíjn er, die gouden hulpen, dus geef niet op 😊
LikeLike
Jij hebt ontzettend veel pech. Hier gaat alles via een grote organisatie m.b.v. dienstencheques. Prima geregeld.
Succes met nummer 3.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn dat het bij jullie goed geregeld is zeg! Maar de pech krijgt er hier vast een keertje genoeg van, Marja. Ik geef het nog één kans.
LikeLike
Dag Marjon, ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om iemand te vinden die goed en betrouwbaar is. Na maanden/jaren gesukkel, heb ik er maar van afgezien. Ik kocht mij een robotstofzuiger en fijn poetsmateriaal. Ondanks krap in tijd, doe ik het zelf. Naar de sportschool hoef ik ook niet meer… ondertussen ben ik het zelfs graag gaan doen. Het werkt toch ontspannend en na de schoonmaakbeurt een zeer voldaan gevoel. Hopelijk heb jij meer succes bij het vinden van een geschikte hulp, maar ik heb het dus opgegeven… Lieve groet.
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Bea, dank voor je raad. En ik heb je advies ter harte genomen. Ben in de keuken bezig, achter het grote kruidenrek, de achterwand waar allerlei ‘handige’ dingen hangen. Heb het er warm can haha.
Ik wacht nog even op de derde (en voor mij laatste) kandidaat. Maar tot dan maar weer zelf aan de slag.
Veel liefs, fijn en schoon weekend x
LikeGeliked door 1 persoon
En inmiddels heb ik dé oplossing gevonden: een luisterboek van de bibliotheek in mijn oren tijdens het poetsen. HEERLIJK! 😃
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is een fantastisch idee! Ik doe het met podcasts van de Sandwich. Dat gaat ook heel goed 🙂
LikeLike