Ze zwierde, belaarsde voeten hoog boven de aarde, haar lange haar een gouden waterval. De smalle houten plank ondersteunde haar fragiele lijfje, terwijl ze de metalen schakels van de kettingen losjes omklemde met de zorgeloze zekerheid van een kind.
“Hoger, papa, hoger!”
Uitbundig onbevreesd klaterde haar lach. Hij grijnsde onwillekeurig en gaf haar nog een zetje.
“Gaan we morgen weer buiten spelen?”
Als een retriever pup dartelde ze rond zijn benen. Haar van opwinding schitterdende ogen keken blauw naar hem op. Zijn adem stokte. Ze leek met de dag meer op haar moeder.
“Je weet toch dat ik morgen moet werken, lieverd? Misschien kun je met Marjolein…?”
Bij de gedachte aan de oppas betrok het jonge gezicht, maar ze knikte dapper. Het verlies van haar moeder had haar geleerd dat geluk nooit lang duurde. Haar uitbundigheid vervloog en verwerd tot ernst, te oud voor haar jaren.
De transformatie sneed door zijn ziel.
Hij dacht aan zijn bureau met de bergen dossiers, aan de agenda die hem met zijn succes verstikte tot diep in de avonden. Gezichten en namen smolten samen tot een grijze mist. Iedere dag strekte zich voor hem uit in eindeloze schemer, sinds de zon uit zijn leven was heengegaan.
Ineens voelde hij een kleine hand in de zijne, en even leek het alsof ook zijn andere hand liefdevol werd vastgehouden. Hij nam een besluit.
“Morgen, mijn liefste lief,” zei de man, “morgen gaan wij weer samen spelen. En de dag erna. De hele week, heel het jaar!” Glans keerde terug in haar ogen, een blijdschap die weerspiegelde in de zijne. Ze hadden elkaar nog. Hand in hand liepen ze naar huis.
De lucht rimpelde en even tekende het silhouet van een vrouw zich af tegen de strakke hemel. De schommel zwaaide in de windstilte.
DOLDRIEST 
Windstilte kent vele gezichten maar om ze te verwoorden zoals jij dat doet chapeau. Al.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel erg bedankt, oom Al!
Veel liefs,
Marion
xxx
LikeLike
Ik zie het zo voor me, heel mooi geschreven.
LikeGeliked door 1 persoon
Een fijne reactie. Dankjewel, Sjoerd!
LikeLike
Ontroerend mooi. Soms komt alles goed. En jij hebt daar nu voor gezorgd.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat het goed eindigde, stond voor mij als een paal boven water, Marja. x
LikeLike
Marion, zo mooi! Zo fijngevoelig ingeleefd …
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt, Anne! Het meisje op de schommel wilde dat ik haar verhaal vertelde. Ze kwam tot leven toen ik naar buiten staarde.
LikeLike
Wat een mooi en gevoelig juweeltje. Heel beeldend geschreven.
LikeGeliked door 1 persoon
Veel dank, Harme. Ik word warm van je lovende woorden.
LikeGeliked door 1 persoon
ontroerend mooi; zit hier met tranen in de ogen …
LikeGeliked door 1 persoon
Dank voor je lieve medeleven, Viviane. Toen ik begon te schrijven wist ik nog niet waar het verhaal naar toe ging. Ik zag alleen het beeld van het meisje op de schommel.
LikeLike
Slikkkkkkkkk
Wat mooi dat hij op tijd tot dat besef kwam
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig deed hij dat wel, lieverd. En gelukkig kon een engel hem net dat zetje geven. x
LikeGeliked door 1 persoon
Van bovenaf beiden gestuurd ….
LikeGeliked door 1 persoon