Regensluiers hullen de wereld in een grijs waas. Met een kille greep pakt de herfst Nederland bij de kladden, en zijn tranen op de ruiten zetten –van heel dichtbij gezien– de wereld op zijn kop.
Regen, leven-brengende regen. Hoe kijk je ernaar uit als verzengende warmte de grond uitdroogt, de aarde verscheurt en uitput.
Regen, leven-brengende regen. Hoe kijk je er tegenop als je naar buiten staart en met de zomer in je hart naar buiten wilt.
De nattigheid gaat door, onaangedaan. De herfst trekt zich niets aan van onze wensen. Wat de mens ook bekokstooft en plant, op het weer hebben we geen grip. En dat is maar goed ook. We hebben met zijn allen al veel te veel verstoord.
Fijne zondag!
DOLDRIEST 
Wanneer de hemel huilt
voor de ene
een vloek
voor de andere een zegen
telkens het hemelnat
tegen de ramen spat
voor een vrijend koppel
tussen hoog gras
komt het altijd ongelegen
Zij die jouw schrijfsel zouden moeten lezen
zullen allicht van hun blindheid nooit genezen, Marion.
Lenjef
LikeGeliked door 1 persoon
Zoals altijd prachtig en bijzonder, Lenjef.
Van harte dank hiervoor!
LikeGeliked door 1 persoon
Het weer laat ons inderdaad goed zien dat we over veel dingen geen controle hebben. Ik houd van dit regenweer : )
LikeGeliked door 1 persoon
hoe wijs
LikeGeliked door 1 persoon
Dat heb je goed gezien, gezegd en geschreven! Een wijs besluit.
LikeGeliked door 1 persoon
Jouw tekst is het begin van een thriller!
Prachtig.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad!!
Levenbrengend !
Leven waar zo velen om schreeuwen en sommigen niet om vroegen/ vragen maar toch kregen/krijgen.
😘
LikeGeliked door 1 persoon
leven-brengende regen, inderdaad!
LikeGeliked door 1 persoon