Vanmorgen heel vroeg liep ik een kleine ronde, de zon op mijn gezicht, een luisterboek in mijn oren. Verderop waren stratenmakers al druk in de weer en ik passeerde hen op veilige afstand. Mijn weg voerde het buitengebied in, dat hier om de hoek ligt. En er was niemand. Wel een paar paarden, die mij nieuwsgierig nakeken
Op de terugweg zag ik deze stoepkrijttekening. In gedachten zag ik een meisje, ijverig voorover gebogen, het puntje van haar tong tussen haar tanden. Zij creëerde een prachtige kleurrijke bloem, hemelsblauw en zonnegeel. De tekening ontroerde me en vervulde me met hoop.
Wat er ook speelt in een land,
laat het vooral de kinderen zijn.Loesje
klik voor details
Nu we niet meer vrij en blij naar buiten kunnen waar en wanneer we maar willen, nu we waar mogelijk thuis werken en afstand moeten bewaren, wil ik foto’s delen die buiten naar binnen brengen. Daarbij beschrijf ik waarom ik de foto maakte, hoe ik er naar keek. Ik verzamel ze onder de categorie BUITENSTEBINNEN. En ik nodig je van harte uit om mee te doen.
DOLDRIEST 