Het is vrijdagochtend en ik wacht op een bankje voor de ingang van Safaripark Beekse Bergen, waar ik heb afgesproken met Melody en haar schoonmeisje Daphne. Bezoekers druppelen gestaag naar binnen. Kijk, een OLIFANT! Kinderen bengelen steevast enthousiast aan zijn slagtanden. Gelukkig blijft de grijze reus er stoïcijns onder.
Rond 11 uur hoor ik een bekende stem en vlieg ik Melody om de nek, in haar rolstoel, met diverse doses pijnstillers achter haar kiezen. Daphne staat er glunderend bij te kijken. Onze eerste stappen voeren ons rechtstreeks naar een terras: Mel, die al drieënhalf uur onderweg is, heeft dringend behoefte aan een kop koffie.
De verhalen komen al snel los. Het is al een jaar geleden dat we elkaar voor het laatst zagen in Wildlands. Dan graaft Mel in haar tas en overhandigt me tot mijn verrukking een cadeautje dat ze met veel zorg en liefde zelf heeft gemaakt. En ook al ken ik het fenomeen Happy Stones nog niet, de betekenis is meteen duidelijk: ik grijns van oor tot oor! Melody heeft mijn logo op een steen geschilderd, met op de achterkant een lieve boodschap. Hoe gaaf is dat?! Bewonderend draai ik hem om en om.
Gedurende de rest van de dag verstoppen Daphne en Melody diverse andere creaties tussen rotsen, in een holle boom, achter een paaltje; allemaal om een willekeurig iemand te verrassen.

Het weer is fantastisch: de zon straalt in een helderblauwe lucht, en een briesje zorgt voor verkoeling. Toch wordt het een dag met een lach, een traan en woede: na een mooie boottocht komen we aan bij het Safariplein, waar Mel in een onbewaakt moment haar geliefde camera kwijtraakt. De hoop op een eerlijke vinder vervliegt met het verstrijken der uren. Blijkbaar hebben we te maken met een ordinaire, gevoelloze, schofterige dief, die meent te mogen stelen uit een invalidentoilet. Lees ook Eigen schuld Dure bult #1 en Eigen Schuld Dure Bult #2.
Dit voorval zet een domper op de dag, hoezeer mijn vriendin ook tracht zich groot te houden. Als troost schieten Daphne en ik erop los en beloven de foto’s nog die avond naar Mel te sturen.
Ik laat de foto’s spreken…
DROMEN MET OGEN OPEN


DORSTIG WEER


SIËSTA



GEVLEUGELD





Doet deze foto jullie ook ergens aan denken? Mij in ieder geval wel! 😀
OLIFANTENPRET




Gelukkig eindigt de dag toch nog met een lach. Bedankt, lieverds, ik heb genoten. Tot de volgende keer! ❤

Mocht je nog meer foto’s willen zien, klik dan op het schattige vogeltje hieronder.

Volmondig JA natuurlijk als het gaat om de blijdschap jou weer te treffen want een dag met jou is een feestje, in hoofdletters genieten met de grote G maar ja deze dag kreeg een randje en tja dat was (is) wel ff slikken… Maar goed onder het mom van ‘het is maar een ding, er zijn ergere dingen’ gaat het leven door, wij gaan verder, genieten verder van de prachtige herinneringen aan een verder fantastische dag en we doen hem gewoon nog een keertje over met een 3-dubbel-over-dwars- ander randje 😉
xxx ❤
LikeGeliked door 1 persoon
That’s the spirit! Je hebt gelukkig inmiddels een nieuwe mooie camera kunnen kopen, waarmee je weer naar hartenlust gave dierenfoto’s kunt maken. ❤ Op naar de volgende ontmoeting! x
LikeLike
…. we weten allebei… . opgeven kan altijd nog …. dingen gebeuren nou eenmaal ….
As zaterdag op kraambezoek bij Baby-Fantje Bumi… dus ja die camera moest (zowiezo) er komen, gelukkig kon het ook.
❤ komt goed schat
LikeGeliked door 1 persoon