Geplaatst in Columns, Humor

Zomaar een dagje Pabo

Het lijkt een gewone doorsnee donderdag die iedere week weer voorbij komt. Een beetje uitslapen, wat schrijven, rustig aan doen en ’s middags naar Avans tuffen om tot 21 uur te werken. Heerlijk relaxed.

FOUT!

Het is namelijk de donderdag van de toetsweek! Wat dit betekent? Ik heb het een beetje voor je bijgehouden:

  • Die ochtend word ik drie maal thuis gebeld over toetsproblemen. Verwarring over lokalen! De surveillant is zoek! Een toets kwijt! Marion HELP!! Gelukkig blijkt niet veel aan de hand te zijn. CiEP cool remember?
  • Intussen lees ik ontroerende en hartverwarmende reacties op ‘Salute to part-time students!‘, een blogpost die ik heb opgedragen aan onze dappere deeltijdstudenten. Ze verdienen het!
  • Commotie over een student die haar ID vergeten heeft bij een tentamen, een ander die te laat is. Ik sla het Avans mailverkeer gade en werp me er in als het nodig is. Hmm misschien handig als ik toch maar iets vroeger naar Avans rijd.
  • Daar aangekomen is het bedrieglijk rustig en tref ik een buggy aan zonder kind. ‘Sorry, ik moet je nog iets vertellen,’ komt Monique grijnzend om de hoek. Gelukkig is het Constance, die op bezoek is met haar prachtig zoon Sam.
  • Ik reik Carla een beterschapkaart aan met de woorden ‘Voor Thieuke’ – die aan zijn neusbeen is geopereerd. IJverig gaat ze schrijven en geeft de kaart door aan Hans. Als ik een minuut later met een kaart voor Karen – die net bevallen is – voor Carla’s neus sta, trekt ze eerst wit weg en krijst het dan uit van het lachen. Met moeite weet ik uit haar te krijgen wat er aan de hand is. Carla heeft op Mathieu’s kaart geschreven: ‘Wat een lieverdje, geniet van dit wonder!’. We hangen met buikpijn te snikken tegen de kast, tranen van het lachen. Wat zal Mathieu denken als hij dit leest?!
  • Inmiddels is de spoorloze toets toch weer gevonden, hoera!
  • Maartje (van RET) komt op bezoek in haar prachtige, door de jaren ’60 geïnspireerde kleurrijke kleding. Jolanda vraagt ‘Hoi, wat is er bij jullie aan de hand, hebben jullie ook een feest?’, helemaal met haar gedachten bij de Pabo Eighties-party. Met een grijns verzekert Maartje Jolanda dat er niets aan de hand is. Als Hanneke vervolgens ook nog langs loopt met de woorden ‘Hey al helemaal geïnspireerd door de jaren ’80?’, doen we er maar het zwijgen toe.
  • Een dubbele boeking van een lokaal. Guus weigert eruit te gaan en de andere docent ook – met Maartje gevangen in het midden! Ik duik in mijn mail en CiEP-er na enig gezoek zowaar mijn aanvraag op tafel. Aanvraag klopt, lokaal klopt… maar RET datum klopt niet. Guus mag blijven zitten, de andere docent wordt omgeboekt.
  • Melanie komt vertellen dat de student, met wie zij in gesprek was, met krukje en al achterover is geCiEPerd. Erg sneu maar ook wel een beetje grappig.
  • Karen zoekt wanhopig naar een manier om een bijlage toe te voegen aan een Blackboard mail. Waar is die USB drive? Die blijkt ‘Floppy disk’ te heten. Back to the past.
  • Dan lees ik het volgende in een mail van een docent: ‘Mogelijk zit dat in een string in het systeem…?’ Hahaha veel stof om te schrijven vandaag. Eh ik bedoel, weinig stof.
  • Ineens komt er een Kippetje uit een (muur)kast bij de Pabo.  Wat een vreemde dag!
  • Uit eten bij de catering zoals iedere donderdag. Op het scherm staat nog steeds ‘Prettige Feestdagen’ te lezen.
  • Docent vertelt over een mail van een student: ze had net een toets gemaakt en wil achteraf toch nog even een foutief antwoord corrigeren. Of dat mogelijk is? Hilariteit alom. Dan vertelt hij ook nog dat een andere student bij een herkansing alleen de foute opgaven opnieuw wil maken. Goh, dat hij dat niet toestaat, verbazingwekkend!

Gebeurt dit bij jullie nou ook? Of zijn wij echt de enige academie met dit soort zotte voorvallen? Vertel, vertel, we zijn erg benieuwd!

Geplaatst in Columns, Humor

CiEP calm!

Stress. Hollen. Vertwijfeld naar het beeldscherm staren – alweer tien emails erbij?! De telefoon vervloeken – helpt niet, dat ding rinkelt gewoon door. Noodgeval. Wachten. Ad hoc oplossingen. Drukte. Dagelijks wordt ons werk voor een deel door dit soort termen gekenmerkt. Terwijl we liever ontspannen zijn, plannen, overzicht en controle houden, actie – geen reactie – nemen.

Een maand geleden ging ons team dan ook aan de slag met een systeem dat gouden bergen, indamming van de maillawine en zeeën van extra tijd beloofde. Wat een intrigerend landschap! Dit beloofde land heette ‘CiEP‘. Wat zou het betekenen? Centrum Intern Elearning Potentieel? Criminele Ideologie En Partnerschap? Content in Educatieve Pabo? We gingen het ontdekken.

Het gemêleerde gezelschap, bestaande uit een flinke brok ondersteuning, twee snufjes management en een vleugje studieadvies, werd om 9 uur verwacht aan de Lovensdijkstraat. We maakten meteen al een uitstekende indruk door acht minuten te laat, verhit en buiten adem het lokaal binnen te rennen. Niet erg CiEP dus, want met CiEP maak je bewuste keuzes en plan je afspraken, aldus onze trainer.

Mijn haren gingen direct beter zitten door een beetje overeind te gaan staan. Brave sprietjes! De eerste keer van diverse momenten waarop de CiEP gedachte botste met mijn eigen-aldanniet-wijze gedachten. Een student in paniek aan de telefoon gaat bij mij vóór iedere training. Maar natuurlijk kwamen wij niet echt te laat hoor, wij wilden de CiEPers gewoon het gevoel geven dat zij nog iets te sleutelen hadden aan ons team. Ahum.

Een ochtend volgde met interessante theorie en graven in eigen achtertuin van gewoonten en werkwijzen. ‘s Middags op de werkplek alle overtollige ballast wegCiEPeren. ‘Nee geen vragen stellen, we zijn nog steeds in training, CiEP quiet, thank you!’ Felrode konen waren stille getuigen van een zeer intensieve dag. Twee weken later een tweede trainingsdag, waarin onze mailbox onder handen werd genomen en we vier archiefbakjes moesten adopteren. Excuse me? Digitaal tijdperk?! Wég met die bakjes!

‘Het prinCiEPe: een praktische waardengestuurde werkfilosofie die uitgaat van de mens met al zijn resultaatbevorderende én -remmende gewoonten. Het werken volgens CiEP laat mensen in een kantooromgeving 10%-20% effectiever functioneren’.

Pardon? Vier tot acht uren op een volledige werkweek? Wat zijn wij, CiEPen zonder kop? Dacht het toch niet! Ik kan niet ontkennen dat het systeem op termijn zeker positieve kanten heeft: werkprocessen gaan gestroomlijnder lopen, informatie wordt toegankelijker, de mail wordt overzichtelijk – gewoon af te handelen mails in een mapje stoppen, dan zie je ze niet meer – maar het vertrouwen in dit systeem moet nog behoorlijk groeien. Bewijs hiervan is de mail die ik kreeg van een collega:

‘Heb vreselijk gedroomd vannacht. Alles wat in mijn hoofd zat moest van CiEP in de digitale agenda. Vervolgens kregen we van Nicole geen PC’s meer, dus ik kon helemaal niks meer ook niet meer nadenken, niks, nieuwe werkplekken waren een tafel en stoel in een soort moeras en daar zaten we dan met het hoofd leeg… badend in het zweet werd ik wakker…’

Wat zei ik ook alweer? Ontspanning en overzicht? CiEPer het allemaal maar in het rond archief als het deze uitwerking heeft. CiEP calm meiden, we gebruiken wat handig is maar gaan niet als zotten ieder punt opvolgen. CiEP is een fantastisch middel maar geen doel. Nog twee dagen te gaan voor we de totale balans kunnen opmaken.

I’ll CiEP you informed!

Geplaatst in Algemeen

CiEP

Vandaag, dinsdag 2 november 2010, is een gedenkwaardige dag! Want vandaag gaan we Kiepen. Jawel, met een hoofdletter K. Of was het nou een C?

In mijn gedachten noem ik het kiepen – althans, ik hoop dat dat het wordt – kruiwagens vol overbodige ballast weggooien. Of keepen, en in plaats van de ballen uit de goal te houden, juist in de goal te trappen. Of die ballen in de lucht te houden.

Maar officieel is het CiEP-en! We gaan met ons hele team deelnemen aan een CiEP-traject.

Ik citeer:

“Veel mensen die werken in een kantooromgeving hebben te maken met een te hoge werkdruk, grote hoeveelheden (elektronische) informatie, chronisch tijdgebrek en stress. Graag zou men resultaten realiseren, het overzicht op en de regie over het werk willen houden om zo hun werk op een hoger peil te brengen om met meer plezier en voldoening te functioneren.
Impulsus heeft het CiEP-programma ontwikkeld om een oplossing hiervoor te bieden. Het werken volgens CiEP laat mensen in een kantooromgeving 10%-20% effectiever functioneren en stelt directie en managers van kantoororganisaties in staat het werkproces van hun afdeling(en) integraal en duurzaam te optimaliseren.
Meer dan 1000 organisaties en ruim 70.000 medewerkers in Nederland en België zijn met veel resultaat gefaciliteerd in het toepassen van CiEP, zowel op persoonlijk als op organisatorisch niveau.”

Zoals je je kunt voorstellen, zijn onze verwachtingen hoog gespannen. Een overlopende mailbox, brandjes blussen, achter de feiten aanhollen, ad hoc beslissingen, constant prioriteiten moeten verleggen als zich weer een NOODGEVAAAAAL voordoet. Rennen, hollen, zelfs laag vliegen.

De werkdruk is torenhoog in ons team, tot nu toe gaan wij dit met humor te lijf. Zonder die humor waren we al lang gillend gek geworden. Nu zijn we alleen lachend gek 😉

Kom op CiEP, show us what you got! Nee, laat me dat even herformuleren:

Show us what WE got!