Geplaatst in Fotogedicht

Haiku Zaterdag


~

geen luchtvlaag verstoort

gevangen herinnering

aan tijden verstild

~

150530Haiku

HAIKU ZATERDAG

Haiku is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels, waarvan de eerste regel 5, de tweede regel 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt.
De haiku drukt, in de klassieke vorm, een ogenblik-ervaring uit, soms gelinkt aan en geïnspireerd door zen. De haiku is een vingerhoed vol emotie, waarin weinig ruimte is voor ontledingen en benaderende omschrijvingen.

Schrijf een haiku op je blog/website over wat jou vandaag bezighoudt en geef het de titel Haiku zaterdag. Zet je bijdrage met een link naar je eigen post in een reactie hier op Doldriest. Je mag een foto of een tekening gebruiken, maar dat hoeft helemaal niet.

Grijp de badge en doe mee! 

HaikuZaterdagBadge

Geplaatst in Biker Witch, Foto, Persoonlijk

Zo Moeder, Zo Dochter

~ klik op de foto’s voor een groter beeld ~

2013-03-16 12.48.27

130320BikeMar

😉

Geplaatst in Boeken, Cultuur, Foto

Nijmegen in al haar pracht

Nijmegen, de oudste stad van Nederland – al beweren Maastricht en Voorburg dit ook – bestaat al meer dan tweeduizend jaren en is grotendeels gelegen op de linkeroever van de Waal. Naast winkels, cafés en terrasjes, vind je er prachtige gebouwen en huizen. Als je omhoog kijkt in plaats van alleen naar de etalages – dit kan wel eens moeilijk zijn, omdat er erg leuke en aparte winkeltjes zijn – word je gegarandeerd aangenaam verrast.

Dit is Mariken van Nieumeghen, en haar waerachtige ende seer wonderlycke historie over de tijd dat zij meer dan seven jaren met den Duvel woonde ende verkeerde.

Mariken woont in de buurt van Nijmegen bij haar oom, de priester Gijsbrecht. Op een dag moet ze naar de markt in Nijmegen, waar ze bij haar tante zal blijven overnachten. Haar tante had echter vlak voor Marikens aankomst ruzie gehad met een paar vrouwen over de arrestatie van hertog Arnold van Gelre door zijn zoon Adolf. Hierdoor is zij buiten zichzelf van woede en Mariken moet het ontgelden. De tante scheldt haar de huid vol en beschuldigt haar ervan een relatie met haar oom te hebben.

Mariken keert gekrenkt en wanhopig terug naar huis. Ze bidt om hulp, waarbij ze zo wanhopig is dat het haar niet uitmaakt of God of de duivel haar komt helpen. De duivel hoort dit en verschijnt aan haar in de gedaante van zekere Moenen, compleet met etterende oogbal. Moenen belooft Mariken alle talen en de zeven vrije kunsten te leren, maar niet de necromantie (zwarte magie). Mariken moet dan wel haar naam wijzigen, omdat Moenen zogenaamd in het verleden problemen met ene Maria had. Bovendien mag Mariken geen kruisteken meer maken. Zij verandert haar naam in Emmeken: kleine M. Samen vertrekken ze naar ‘s-Hertogenbosch, om na een paar dagen door te reizen naar Antwerpen.

In Antwerpen leiden Moenen en Mariken een zondig leven. Pas na zeven jaar keert Mariken terug naar Nijmegen, waar ze op de markt een wagenspel ziet. In dit spel vraagt Masscheroen, een onderduivel, aan God waarom hij de mensen vergeeft. Mariken krijgt berouw en doet beroep op Gods barmhartigheid. Hierdoor wordt Moenen kwaad. Hij voert Mariken de lucht in en gooit haar van grote hoogte naar beneden. Maar Mariken overleeft de val, doordat haar oom Gijsbrecht tussen de toeschouwers staat en voor haar bidt. Gijsbrecht weet Moenen te verdrijven door het uitspreken van een Bijbelpassage. 

Mariken zoekt vergiffenis voor haar zonden en gaat daarom samen met haar oom naar een hoge geestelijke in Nijmegen. Deze durft echter geen absolutie te geven, waarop Gijsbrecht en Mariken naar de bisschop van Keulen en later zelfs naar de paus in Rome reizen. Tijdens de reis probeert Moenen tevergeefs Gijsbrecht en Mariken te doden.
Mariken krijgt van de paus als straf drie ijzeren ringen om haar hals en armen. Deze zullen pas afvallen als haar zondige leven is vergeven. Mariken trekt zich terug in het Witte Vrouwenklooster in Maastricht, waar na jaren van boetedoening de aartsengel Gabriël haar komt verlossen van de ringen. Daarna leeft Mariken nog twee jaar en sterft in vrede omstreeks het jaar 1500. Na haar overlijden worden de drie ringen boven haar graf gehangen.

Info Wikipedia

Links het mooie Stadhuis van Nijmegen:

Je draait je om van deze smaakvolle etalage:

… en staat oog-in-oog met een plaquette die de plek aangeeft waar het ouderlijk huis van de moeder van Karl Marx heeft gestaan:

Ik raad je aan ook naar de Waalkade te gaan, waar je uren kunt kijken naar de voorbij varende schepen.

De veelbevochten Waalbrug:

Bijzonder mooie prullenbakken:

Klein maar fijn:

Bovenop de heuvel lonkt iets:

Helaas geen waterspuwers op dit prachtige gebouw; waarschijnlijk zijn zij allemaal gevlucht voor de oorlog die hier woedde.

En verder, naar de nog steeds imposante restanten van het Valkhof:

Mocht je meer willen lezen over deze mooie stad, klik dan op de geschiedenis van Nijmegen.

Geplaatst in Columns, Expressief, Humor

Historie der Communicatie

Oogcontact

Stel je een steppe voor waar mammoeten zij aan zij lopen met dinosauriërs. Waar wolkenmassa’s aan de hemel drijven en de mens nog een speelbal is van de elementen. Opstaan met de zon, naar bed gaan met de maan. Nou ja ‘bed’, wat takken en bladeren in een grot. Maar zelfs zo’n koud hol kan een thuis worden als je hem deelt met iemand van wie je houdt. Of met wie je op jacht gaat. Om dit samenwonen en -werken plezierig te laten verlopen, zal enige vorm van communicatie moeten bestaan. En iedereen weet dat ogen spreken. Maar al gauw hadden we hier niet meer genoeg aan.

Gebarentaal

De expressieve mogelijkheden van onze kijkers zijn redelijk veelzijdig: je kunt vrolijk kijken, boos, smekend, verliefd of verveeld. Je kunt ze laten rollen, sluiten, knipogen en wijd opensperren, maar daarmee houdt het dan ook op. De communicatie bleef beperkt, dus al snel betrok de oermens zijn handen bij het contact met zijn medemens. Hij merkte op dat anderen in dezelfde richting keken als hij ergens naar wees. Dat ze stopten als hij zijn hand ophief. Dat ze begonnen te lachen als hij zijn duim opstak. Zelfs de sabeltandtijgers knielden gedwee voor hem neer als hij zijn duim naar opzij stak. Nog steeds gebruiken wij dit lift-signaal.

Spraak

Op zekere dag liet de oermens een rotsblok op zijn voet vallen. Hij sperde zijn mond ver open en een machtige gil kwam tot leven. De overburen kwamen op zijn geroep af om te zien wat dat voor vreemd geluid was. Hmmm, de man streek nadenkend over zijn kin (en voet). De dag erna werden zijn tenen niet belaagd, maar was het toiletpapier op. Weer gilde de man en weer kwam de buurman aansnellen. Geluid maken bleek toch wel handig te zijn. Al snel verzonnen ze de gekste woorden en zinnen. Spreken was een prima manier om te communiceren, zelfs op redelijke afstand.

Rooksignalen

Al snel verspreidde de mens zich verder en verder, klauterend, jagend, landbouwend. Toen, het was op een dinsdag geloof ik, gebeurde er iets opmerkelijks. Een Native American, S. Quaw genaamd, liet een sappige bison-lendebiefstuk aanbranden. Volledig nutteloze actie zou je denken, maar niets is minder waar! Al gauw walmde de rook en met een gil van schrik gooide de vrouw een doek over de braadpan. Even later haalde ze hem er weer af, benieuwd of het vlees gered was. Maar nee, de vlammen laaiden weer op. Hup, weer die doek eroverheen. Een paar minuten later hoorde ze hoefgetrappel en zag ze haar man in razende vaart op haar af galopperen. ‘Wat is er aan de hand?’, vroeg hij, terwijl hij zich van zijn mustang liet glijden. Hmmm dacht ze. De rooksignalen waren geboren.

Brieven

Vanuit Egypte kwamen de hiërogliefen en papyrus over water en land. Sierlijke tekens, prachtige symbolen. Voor het eerst konden boodschappen vastgelegd en over grote afstand vervoerd worden. Ook al vlogen je kinderen uit, je kon toch met hen in contact blijven door een brief te sturen. Deze werden eerst per Pony Express vervoerd, en na uitvinding van het wiel ook per postkoets, auto, trein, vliegtuig. Brieven vertelden een geheel eigen verhaal, een persoonlijke boodschap over oneindige afstand.

Telefoon, GSM, internet, SMS, email, MSN, Skype, Irc, Hyves, Facebook, iPad, Blackboard 9.0…

De afgelopen decennia is communicatie in een stroomversnelling geraakt. Soms lijkt het wel een natuurramp, het is haast niet bij te houden. Deze geschiedenis is recent en ik hoef dan ook niets meer uit te leggen. Maar wees niet bang: je verdrinkt niet in deze stroom! Laat je ontspannen meevoeren en kom aan land als het nodig is. Gewoon alles uitzetten en met je partner een glas wijn drinken op de bank. Dan is de cirkel weer rond: oogcontact…