Mijn lieve vrienden, wat heb ik genoten. Maandenlang luisterde ik naar de Spotify podcast/audioboeken The Hobbit & Lord of the Rings van John Ronald Reuel Tolkien tijdens wandelingen en langere autoritten. Prettige stemmen, levendige achtergrondgeluiden en de prachtige muziek van de films. Van glimlach tot brok in de keel; soms tot tranen toe bewogen. Ik raad het jullie van ganser ❤ aan!
Hieronder hoofdstuk 1 van The Hobbit.
devouring pages
my thoughts are lost in a dream
the hours pass by
Gisteren begon ik in Vijftig Tinten Grijs, van E.L. James. Een vriendin stuurde me de drie e-books – zij was het boek ook net gaan lezen – en ik wilde met eigen ogen ontdekken of de hype mij ook in haar grip kon krijgen.
Wat me als eerste opvalt is de schrijfstijl. Totaal niet boeiend, niet opbouwend, niet uitdagend. Ik sta op het punt het epub bestand te verwijderen als de eerste pikante scene komt. He, hier is dan eindelijk wat spanning. Toch maar even doorlezen. En wat verder lezen. Sjonge jonge zeg. Mijn ogen worden steeds groter. Bij het SM contract haak ik af, hier heb ik geen zin in.
Waarom zijn hier zoveel boeken van verkocht? Omdat het gelegaliseerde porno is? Een ziek spel van absolute dominantie en onderwerping? Ieder zijn voorkeur, maar in die scene zit ik niet en wil ik me ook niet begeven.
Ik weet niet wat jullie doen, maar ik kap ermee. Heb meer dan genoeg nuances van grijs gezien, geef mij maar wat kleur!
* delete *
Nijmegen, de oudste stad van Nederland – al beweren Maastricht en Voorburg dit ook – bestaat al meer dan tweeduizend jaren en is grotendeels gelegen op de linkeroever van de Waal. Naast winkels, cafés en terrasjes, vind je er prachtige gebouwen en huizen. Als je omhoog kijkt in plaats van alleen naar de etalages – dit kan wel eens moeilijk zijn, omdat er erg leuke en aparte winkeltjes zijn – word je gegarandeerd aangenaam verrast.
Dit is Mariken van Nieumeghen, en haar waerachtige ende seer wonderlycke historie over de tijd dat zij meer dan seven jaren met den Duvel woonde ende verkeerde.
Mariken woont in de buurt van Nijmegen bij haar oom, de priester Gijsbrecht. Op een dag moet ze naar de markt in Nijmegen, waar ze bij haar tante zal blijven overnachten. Haar tante had echter vlak voor Marikens aankomst ruzie gehad met een paar vrouwen over de arrestatie van hertog Arnold van Gelre door zijn zoon Adolf. Hierdoor is zij buiten zichzelf van woede en Mariken moet het ontgelden. De tante scheldt haar de huid vol en beschuldigt haar ervan een relatie met haar oom te hebben.
Mariken keert gekrenkt en wanhopig terug naar huis. Ze bidt om hulp, waarbij ze zo wanhopig is dat het haar niet uitmaakt of God of de duivel haar komt helpen. De duivel hoort dit en verschijnt aan haar in de gedaante van zekere Moenen, compleet met etterende oogbal. Moenen belooft Mariken alle talen en de zeven vrije kunsten te leren, maar niet de necromantie (zwarte magie). Mariken moet dan wel haar naam wijzigen, omdat Moenen zogenaamd in het verleden problemen met ene Maria had. Bovendien mag Mariken geen kruisteken meer maken. Zij verandert haar naam in Emmeken: kleine M. Samen vertrekken ze naar ‘s-Hertogenbosch, om na een paar dagen door te reizen naar Antwerpen.
In Antwerpen leiden Moenen en Mariken een zondig leven. Pas na zeven jaar keert Mariken terug naar Nijmegen, waar ze op de markt een wagenspel ziet. In dit spel vraagt Masscheroen, een onderduivel, aan God waarom hij de mensen vergeeft. Mariken krijgt berouw en doet beroep op Gods barmhartigheid. Hierdoor wordt Moenen kwaad. Hij voert Mariken de lucht in en gooit haar van grote hoogte naar beneden. Maar Mariken overleeft de val, doordat haar oom Gijsbrecht tussen de toeschouwers staat en voor haar bidt. Gijsbrecht weet Moenen te verdrijven door het uitspreken van een Bijbelpassage.
Mariken zoekt vergiffenis voor haar zonden en gaat daarom samen met haar oom naar een hoge geestelijke in Nijmegen. Deze durft echter geen absolutie te geven, waarop Gijsbrecht en Mariken naar de bisschop van Keulen en later zelfs naar de paus in Rome reizen. Tijdens de reis probeert Moenen tevergeefs Gijsbrecht en Mariken te doden.
Mariken krijgt van de paus als straf drie ijzeren ringen om haar hals en armen. Deze zullen pas afvallen als haar zondige leven is vergeven. Mariken trekt zich terug in het Witte Vrouwenklooster in Maastricht, waar na jaren van boetedoening de aartsengel Gabriël haar komt verlossen van de ringen. Daarna leeft Mariken nog twee jaar en sterft in vrede omstreeks het jaar 1500. Na haar overlijden worden de drie ringen boven haar graf gehangen.
Links het mooie Stadhuis van Nijmegen:
Je draait je om van deze smaakvolle etalage:
… en staat oog-in-oog met een plaquette die de plek aangeeft waar het ouderlijk huis van de moeder van Karl Marx heeft gestaan:
Ik raad je aan ook naar de Waalkade te gaan, waar je uren kunt kijken naar de voorbij varende schepen.
De veelbevochten Waalbrug:
Bijzonder mooie prullenbakken:
Klein maar fijn:
Bovenop de heuvel lonkt iets:
Helaas geen waterspuwers op dit prachtige gebouw; waarschijnlijk zijn zij allemaal gevlucht voor de oorlog die hier woedde.
En verder, naar de nog steeds imposante restanten van het Valkhof:
Mocht je meer willen lezen over deze mooie stad, klik dan op de geschiedenis van Nijmegen.
De bel kondigt de komst van een bijzonder boek aan: Mosalect, bloemlezing uit de Limburgse dialectliteratuur. Een collega had me op het bestaan ervan gewezen en Antiquariaat De Bovenste Plank uit Maastricht had het op voorraad.
Maar liefst drie lagen papier scheiden mijn leesgrage ogen van de mosgroene omslag met een wit silhouet van Limburg erop getekend. Geboortedorp Hoensbroek springt er natuurlijk direct uit.
Gretig bladerend kom ik al snel bij ‘De Limbörgse taal’ van R. Geurts… en begrijp er niet veel van haha. Blijkbaar komt deze R. Geurts uit een heel andere streek dan ik, yep: uit Echt. Sommige woorden zijn met een sterretje versierd: vertaling achterin. Hmm zelfs te moeilijk voor de doorsnee Limburger. Geen lichte kost. Ik kan het alleen maar lezen als ik de woorden binnensmonds prevel.
Al bladerend kom ik bij dit stuk, en het vangt mijn aandacht.
Mien Vader
Mien vader kreeg en Orde van Oranje,
heej droeg ze inkeld mar den örste keer,
mar altied hai en bluumke ien zien knöpsgat,
’n onneuzel bluumke van den Lieven Heer.Altiedig voond heej örgend wer zö’n bluumke
ien de rog, de smeele, op de bleik, ien ’t gras.
Mit ennen eerbied baog heej zich d’r aover
en staok et as en gôldstuk op de jas.Den ennen keer was et en kruudwisbluumke,
dan wer en pörper glöjend wiske hei,
en marts viölke of ’n vergaet-me-nietje
of en örste spierke gaele brem ien mei.Ennen kunning was mien vader mit zö’n bluumke.
Gennen vorst, den zien honneurs al van ’s maens vroeg
zö staotig en parmantelik kos drage
as vader prinselik zien bluumkes droeg.Ik mos, ocherm, zien dodspreentje al schrieve:
gen waord van eer of meenselike pracht.
‘k Schreef inkel ovver ’n klien mar prachtvol bluumke.
En ik weet, dat heej tevreeje nor mien lacht.Want mien vader kreeg en orde van Oranje.
Die droeg heej inkeld mar den örste keer.
Mar altied hai en bluumke ien zien knöpsgat,
’n onneuzel bluumke van den Lieven Heer.Theo Terpstra uit Heyens
Niet echt ons eigen dialect, maar wel goed te begrijpen. De essentie van dit stuk is dat de vader van Theo Terpstra veel meer waarde hechtte aan een simpel bloempje dan aan een orde van Oranje. Slechts één keer sierde die orde zijn knoopsgat, maar hij droeg iedere dag een bloempje dat hij ergens plukte. En op het bidprentje vermeldt de heer Terpstra dan ook enkel de prachtige bloemen.
Vooruit, nog eentje:
Herrefs – Winter
Noe de zon zoe sjoen steit aon den hiemel;
noe de weeg nog leeve vaan ’t boont gewiemel
vaan ’t herrefsblaad;noe de krezanten laoten oopenbleuie
hun gouwe hart en blaanke kroen,
en oet hun stèlle prach umhoeg geit greuie
de November-geis zoe zach en sjoen;noe de hiel natuur häor lèste klaanke
en kleure, zien en huure deit,
(’t is de koortskleur vaan de kraanke,
dee wèt datter daalik sterreve geit.)Noe kiek ich bang nao de lèste zon, nao ’t lèste blaad…
want daan… kump te winter aongetrooie
vol ermooi, pein en snie en naat…
Och winter, winter, de moos t’ch neet zoe spooie.Loe Maas uit Maastricht
Loe beschrijft hoe hij de november geest, de herfst met al zijn pracht het liefst wil vasthouden uit angst voor de naderende winter. Een winter vol armoede, pijn, sneeuw en nat. De moos t’ch neet zoe spooie. Haast je maar niet, winter!
Juwelen van proza en poëzie. Dit boek gaat mee naar Hoensbroek als ik de volgende keer mijn ouders opzoek!
Online winkelen is een van de voordelen van het moderne leven. Je bent slechts een aantal klikken verwijderd van een nieuw boek, een cd, jurk of shirt. Je hoeft niet naar het centrum te rijden, een file te vermijden, een half uur te zoeken naar een parkeerplek of je door een menigte kletsende mensen heen te worstelen, die besluit uitgebreid bij te praten in het midden van de winkelstraat of het gangpad. Om tot de ontdekking te komen dat het artikel is uitverkocht. Of helemaal niet voorradig. En de verzendkosten worden ruimschoots gedekt door de torenhoge parkeergelden. Een win – win situatie zou je zeggen!
Tenzij…
Al jaren koop ik boeken bij BOL.com. Je zou kunnen zeggen dat ik hen sponsor! De service is uitstekend, snel, betrouwbaar en ze hebben een grote selectie aan boeken, games en cd’s, nog veel meer. Als je een boek vóór half tien ’s avonds bestelt, heb je het vaak de volgende dag al in huis. Het lijkt wel een wonder. En ik wil BOL.com echt aan iedereen aanraden, ware het niet voor Billie. Deze olijk uitziende vent in een blauw pak heeft een gedrongen ronde gestalte en is optimistische gestemd. Hij is altijd bereid met je te praten, zelfs midden in de nacht. Zijn manieren getuigen van een uitstekende opvoeding, hij is altijd beleefd en zal nooit zijn stem verheffen. Ik daarentegen zal dat wel doen, want Billie drijft mij tot waanzin! Graag wil ik je voorstellen aan Billie, the chatbot.
Hij lijkt echt vriendelijk hè? Nou, schijn bedriegt. Vorige maand had BOL.com een speciale aanbieding: drie ebooks voor de prijs van twee. En mijn Sony reader was erg hongerig. Ik vond een aantal interessante boeken en plaatste mijn bestelling. Klik klik klik, yes, nu nog even downloaden! Twee boeken waren al snel in innig overleg met mijn Sony, maar het derde boek had er niet zo’n zin in. Dat wilde blijkbaar nog geen nieuw tehuis. Tien minuten later ontving ik een email met de boodschap dat het boek niet meer leverbaar was. Eh pardon? Ik had er verdorie al voor betaald. Of was dit misschien nou net dat gratis boek?
Niet getreurd, gewoon even de Klantenservice benaderen. Speurend op de BOL.com site stuit ik op Billie. Stel uw vraag aan Billie. Billie is onze virtuele assistent. Hij is geen echt persoon maar kan u overal mee helpen. Kijk, een assistent die mij overal mee kan helpen. Geavanceerde techniek staat voor niets. Eens zien…
Welkom bij de virtuele assistent van bol.com. Waarmee kan ik u van dienst zijn?
Hallo Billie, ik heb gebruik gemaakt van de speciale aanbieding en drie ebooks besteld, maar nu is het derde boek ineens niet meer leverbaar. En ik heb al betaald. Wat moet ik nu doen?
Vrijwel onmiddellijk volgt het antwoord.
Billie zegt: Ik heb u niet begrepen. Waarmee kan ik u van dienst zijn?
Alright, dat was vermoedelijk een beetje te veel informatie in één zin. Ik trap op de rem en probeer het opnieuw.
Het gaat over ebooks. Er is een titel niet meer leverbaar en ik heb al betaald.
Billie zegt: Wilt u een boek bestellen?
Lichte irritatie.
Nee. Boek is besteld. Niet meer leverbaar. Wil mijn geld terug.
Billie zegt: Waarmee kan ik u van dienst zijn?
Matige irritatie.
Luister eens, ik wil gewoon een MENS hier aan de lijn!
Billie zegt: Ik heb u niet begrepen. Waarmee kan ik u van dienst zijn?
Na enige tijd waren mijn antwoorden zoiets als Aaaaaaaaargh, $hH873*^$%(*^$&()& en STOM DING HOUD JE K*P… tot ineens de vraag verscheen:
Billie zegt: Wilt u dat ik de Klantenservice voor u mail?
Stilte. Toen een JAAAAAAAAAAAAAAAAA mijnerzijds. Waarop de vraag Ik heb u niet begrepen, waarmee kan ik u dienst zijn? weer verscheen. ZUCHT. Na het invullen van wat zakelijke gegevens kon ik eindelijk gewoon een (beperkte) tekst typen. En kreeg ik de volgende dag prompt een antwoord van de Klantenservice. Dat ik hen moest mailen als ik een ingewikkelde vraag wilde stellen, daar was ‘Billie’ niet op berekend. Nee, dat had ik ook al door!
Alles werd echt prima afgewerkt, excuses, geld teruggestort, een bescheiden tegoedbon als compensatie. Direct een ander ebook van besteld natuurlijk.
Bij de volgende bestelling ging het echter weer mis. Een spontaan cadeau voor mijn vriendin Suzan: de nieuwe cd Kaleidoscope Heart van Sara Bareilles. Artikel – check; afwijkend bezorgadres – check; felicitatietekst – check; blauw verpakkingspapier met witte bollen, speciaal ingepakt door Billie, check; betalen via Ideal, check; terug naar site… … … niks te check, het scherm werd niet ververst. Na tien minuten wachten toch maar naar de BOL.com site. Stond de cd nog netjes in mijn winkelmandje?! Na nog tien minuten F5 toetsen, werd het me te gortig en ging ik naar de BOL.com site om Bill… mijn gmail om de Klantenservice rechtstreeks te benaderen. Nee Billie, mij vang je niet nog een keer! Uitleg gegeven over de situatie en hup, send. Om tien minuten later alsnog een automatische bevestiging te krijgen dat de bestelling ontvangen was. Damn, mail voor niets gestuurd, alles in orde blijkbaar.
Vier dagen later had ik nog steeds niets van Suzan gehoord. En dat is vreemd, want die hangt meteen aan de lijn. Misschien vond ze de cd wel niks. Even een sms’je sturen.
En meis? Ben erg benieuwd wat je van Sara Bareilles vindt. Ik wilde deze cd erg graag met je delen, heb ‘m zelf ook gekocht. Zit bij Chinees, net klaar m werken.
Heb em zelf ook. Vind em leuk. Smakelijk. Groetjes.
Eeeeeeeeh???
LOL dat mag ik toch wel hopen inderdaad ja, ik heb jou de nieuwste cd als verjaardagscadeau gestuurd!
Ring ring, de telefoon, met een Suzan die me vertelt dat ze niets heeft ontvangen, en dat ze tot overmaat van ramp Kaleidoscope al heeft! Nou moe. De Klantenservice was echt blij met mij. Weer een mail – nu iets langer – naar BOL.com waarin ik alles vertelde, zelfs dat Suzan de cd al had. En wederom een prima snelle reactie waarin mij verteld werd dat het geld teruggestort zou worden, plus een gratis verzending. Hopelijk heb ik nu de pechreeks achter de rug en volgt weer een aantal rustige besteljaren.
BOL.com, echt een prima online winkel, zolang je die Bol.le Billie maar buiten spel weet te houden 😉
Vanavond hebben we Harry Potter and the Deathly Hallows deel 1 mogen aanschouwen. Inmiddels is het een traditie geworden om met mijn jongste zoon naar de bioscoop te gaan om de nieuwste Harry Potter film te zien. Overvolle agenda’s – zelfs in het weekend – stonden als een blok tussen ons en Must See in maar we hebben dit blok eindelijk in mootjes weten te hakken.
Deathly Hallows betekent zoiets als dodelijke relikwieën (heilige overblijfselen) en wordt vertaald met ‘De relieken van de Dood’. Meteen wordt weer overduidelijk waarom ik er jaren geleden voor gekozen heb om boeken bij voorkeur in de oorspronkelijke taal te lezen. Dit is voornamelijk Engels, mondjesmaat Nederlands en een enkel verdwaald Duits exemplaar.
Onbegrijpelijk waarom de namen in deze film verminkt worden tot een slap Nederlands aftreksel. Waarom doen ze dat? Gelukkig klinkt Harry Potter al vertrouwd genoeg en mogen we ons gelukkig prijzen dat het niet Harry Ketel geworden is. Zo is Hermione Granger in ons kleine landje Hermelien Griffel, en wordt Ron Weasley Ron Wemel genoemd. Je vindt hier een handige lijst met de vertalingen van de namen.
Oorspronkelijk waren de boeken van schrijfster J.K. Rowling bedoeld voor kinderen en vermoedelijk zijn daarom de namen en termen aangepast aan het jonge Nederlandse publiek. Wat de vertalers vergeten zijn is dat de jeugd tegenwoordig erg Engels gericht is door de TV en games die zij speelt. Bovendien worden de films steeds gewelddadiger en zijn ze echt niet meer geschikt voor kinderen die nog geen Engelse namen kunnen uitspreken.
Een overzicht:
Harry Potter en de
Mijn zoon verslond de boeken en een aantal jaren had ik dan ook perfecte cadeaus voor hem. Vanaf zijn 11e jaar las hij ze zelfs in het Engels – een echte zoon van zijn moeder. Ik heb geloof ik de eerste twee boeken van hem geleend: wel aardig voor young adults maar niet echt goed. De rest van de serie heb ik niet gelezen, dus ik kan geen uitspraak doen over de verdere ontwikkeling. Men zegt dat de boeken beter worden.
Harry Potter wordt vaker vergeleken met The Lord of the Rings van J.R.R. Tolkien. Dit strijkt regelrecht tegen mijn haren in. Het kunstwerk van Tolkien staat absoluut ver boven de verhalen over Harry Potter. Tolkien heeft een hele wereld gecreëerd, met verhalen erom heen, hij heeft zelfs een complete taal verzonnen: Elfish. Ik lees de trilogie van Lord of the Rings als sinds mijn 18e, en in de loop der jaren heb ik de boeken vaak ter hand genomen. Ook de verfilming van The Lord of the Rings is prachtig gedaan, vooral de extended versions.
De films van Harry Potter daarentegen vallen mij tegen. The Half-Blood Prince heeft vorig jaar niet veel indruk op mij gemaakt; zelfs mijn jongste vond het einde onbevredigend. The Deathly Hallows is iets beter – de special effects zijn mooi gedaan en er zitten goede schrikmomenten in. Als je de boeken niet kent, is het moeilijk om alle voorvallen in het juiste perspectief te plaatsen. De grote lijn van het verhaal is wel goed te volgen.
Wat zal Harry Potter and the Deathly Hallows deel 2 ons brengen? Een aandoenlijk figuurtje – goed voor enigszins vochtige ogen – zullen we helaas niet meer terug zien. Maar één ding weet ik wel zeker: een grote bak met zoute popcorn zal verschijnen!
DOLDRIEST 