Geplaatst in Zeswoordverhaal-uitdaging

Verhaal in zes woorden: Vertrouwen

De schrijfopdracht voor het zes woorden-verhaal van deze week is VERTROUWEN, aangeleverd door Marja. Dank daarvoor! 🙂

Vertrouwen heeft in zowel sociale als psychologische zin verschillende waarden. De meest gangbare definitie van vertrouwen omvat doorgaans de volgende elementen:

  • Bereidheid van een persoon of groep om afhankelijk te zijn van de daden van een andere persoon of groep.
  • Geloven dat een ander eerlijk is of dat iets goed zal gaan.
  • Verwachting van een persoon dat degene die hij/zij vertrouwt zal handelen op een manier die hem/haar niet zal benadelen, met het risico in een nadelige positie te belanden indien de ander dit vertrouwen schaadt.

In sociologie en psychologie is de mate waarin twee groepen elkaar vertrouwen een maatstaf voor het geloof in de eerlijkheid en aardigheid van de ander. Vertrouwen speelt een belangrijke rol in bijvoorbeeld familiebanden, relaties, binnen bedrijven en andere sociale groepen.

Sociologie beschouwt vertrouwen als een van de sociale constructies van de samenleving, en iets wat elke samenleving nodig heeft. Sociologie focust zich dan ook sterk op de positie die vertrouwen speelt in de gemeenschap. Interesse in vertrouwen is sinds de jaren 80 van de 20e eeuw sterk gegroeid.

In de psychologie wordt vertrouwen omschreven als “geloven dat de persoon die men vertrouwt zal doen wat men van hem verwacht”. Volgens psychoanalist Erik Erikson begint het eerste opbouwen van vertrouwen al in de eerste twee jaren van een mensenleven. De mate waarin dit vertrouwen wordt bevestigd of geschaad kan op latere leeftijd van grote invloed zijn.

150805vertrouwen

De nieuwe 6WMB uitdaging: schrijf een verhaal over VERTROUWEN in slechts zes woorden. Laat je inspireren door een foto of afbeelding en schrijf daar je verhaal bij. Of bedenk eerst zes woorden en maak/zoek dan een foto.

Hier een voorbeeld van een Zes Woorden verhaal, geschreven door Ernest Hemingway.

SixWordStory

Wat een impact hebben deze luttele zes woorden.

Publiceer jouw Zes woorden-verhaal met bijpassende foto of afbeelding op je eigen website/blog en plaats de link naar jouw post in een reactie hieronder. Ik vermeld je vervolgens in dit bericht.

Veel plezier bij het schrijven, ik kijk met interesse uit naar je verhaal.
Marion

vulpen

LEES DE VERHALEN OVER VERTROUWEN VAN:

Wie volgt? :)

De volgende zes woorden met beeld schrijfuitdaging wordt gepubliceerd op woensdag 19 augustusAls je een leuk idee voor een thema hebt, mag je me natuurlijk altijd mailen.

Klik hier voor meer uitleg over Zes woorden met beeld

Eerdere thema’s: 
130216 – Armoede 
130227 – Onderwijs
130313 –  Lente
130327 – Schrijven
130410 – Licht
130424 – Muziek
130515 – Vervoer
130529 – Huisdieren
130612 – Spijt
130626 – Inspiratie
130703 – Reclame
130814 – Vakantie
130829 – Geheugen
130911 – Terrorisme
130925 – Jeugd
131011 – Dialect
131030 – Het Weer
131113 – Film
131127 – Kunst
131211 – Eten
131229 – Terugblik
140122 – Puzzel
140205 – Winkelen
140219 – Dilemma
140312 – Waaghals
140326 – Vrienden
140513 – Tuin
140527 – Verkiezing
140829 – Herfst
140910 – Doe-Het-Zelf
140924 – Nieuws
141008 – Hemellichaam
141022 – Uitbundig
141105 – Lenen
141119 – Insecten
141203 – Water
141217 – Vuur
141229 – Woord voor 2015
150114 – Wind/Lucht
150128 – Aarde
150211 – Liefde
150225 – Wonen

150311 – Koekjes
150325 – Speelgoed
150408 – Kleur
150422 – Geld
150513 – Sport
150527 – Markt
150610 – Zorg
150624 – Zomer
150708 – Erfgoed

zes-woorden

Geplaatst in Gedicht, Natuur, Poëzie

Aardse Krachten

~

de grond ligt braak

verscheurd, gebarsten

door aardse krachten

lijkt dor en droog

wacht…

~

begraven

groeit Hoop

door aarde gevoed 

vol overvloed naar boven

en neigt haar hoofd naar de zon

in stralende uitbundigheid

want van opgeven

weet zij niet…

~

131120bloem2

Voor Karin x

Geplaatst in Columns, Compassie, Expressief, Foto

Vertrouwen

 Het is druk in de kroeg. Met ervaren hand zet de ober een bord, gevuld met een dikke dampende stew, voor de man neer. Een mandje met brood en boter staat ernaast. Zijn vrouw kijkt naar haar dubbele hamburger en dikke frieten. ‘Chips’ worden die hier genoemd. De Guinness verdwijnt als sneeuw voor de zon, cheers! Het is lunchtijd in Dublin.

Aan de andere kant van het café zitten vier jonge mannen aan een tafel en bestuderen het menu. Wat de soep is, vraagt een van hen. Bouillon, antwoordt de gevatte ober, meestal gemaakt van vlees en groenten. De anderen lachen. Just kidding! De soep van de dag blijkt groentesoep te zijn.

Naast mij ligt een baby van een half jaar te slapen op de bank, als een roos, uitgeteld na de vermoeienissen van de ochtend. Hij is pas zes maanden, vertelt de trotse moeder, en mijn oudste is drie jaar. Het jongetje zit in de leren fauteuil tegenover ons en neemt kleine hapjes van zijn hamburger. Niet het broodje of de sla, alleen het vlees. Ik laat hem maar, zegt ze, hij is ook moe en dan eet hij in ieder geval iets. Ik knik begrijpend en lach naar het kind. Verlegen draait hij zijn hoofd om. Ze zijn net aangekomen vanuit Belfast, na drie uren reizen. De vrouw komt oorspronkelijk uit Londen en is voor haar werk naar Ierland verhuisd. Dublin is haar favoriete stad – na Belfast dan – en ze is hier al vaker geweest. Bij de buren worden de glazen nog eens bijgevuld. Ook wij laten het ons goed smaken.

De vrouw begint haar spullen bij elkaar te zoeken. Ze gaat weer verder, zegt ze, naar het hotel. De baby is inmiddels wakker en observeert met grote ogen de bedrijvigheid. Natuurlijk kan ik het niet laten om even gek te doen. Hij lacht zoals alleen baby’s kunnen lachen, uitbundig en helemaal blij. Vakkundig wordt hij door zijn moeder in een soort skipak gepropt, de armpjes onwillig, maar het lukt haar toch. Compleet dicht geritst wordt de kleine in de wandelwagen gezet. Die zal het straks niet koud hebben!

Wil jij even op hem passen, vraagt ze me, dan kan ik met de oudste even naar het toilet? Automatisch knik ik en zeg dat niemand bij haar kindje zal komen. Ze draait zich om en loopt weg, de trap af naar de damestoiletten, mij enigszins verwilderd achterlatend. Daar zit ik dan, met een baby. Zelfs haar tas hangt nog aan de buggy.

Tegenstrijdige gedachten flitsen door mijn hoofd. Het is een eer om even op dat kleintje te mogen passen. Maar ik ben ook perplex en verontwaardigd. Dat doe je toch niet, je kind alleen laten in een café? Wat is dat voor een onverantwoordelijke moeder? Stel je voor dat ik kwaad in de zin had. Ik zou mijn spullen kunnen pakken, de wandelwagen naar buiten rijden en weglopen met de baby. Wie laat nou toch zijn kind achter bij een wildvreemde?

DSC_3444

Dan ineens verandert de verontwaardiging over haar gedrag in beschaming over mijn eigen gedachten. Ben ik echt al zo gewend aan misdrijven uit het nieuws, dat kidnapping mogelijk lijkt, hier, in deze gezellige pub? En ik lach, verwonderd en trots op het vertrouwen dat deze vrouw mij schenkt. Haar verzoek was intuïtief en natuurlijk, moeders onder elkaar. Vijf minuten later komt ze terug en nemen we afscheid. Een vluchtige ontmoeting, die een diepe indruk op me achterlaat

Vertrouwen. Wat een mooie gedachte om het nieuwe jaar mee in te gaan.