Terwijl een portie maagzuur zich bezighoudt met mijn avondeten, zwiept de vaatwasser warm water in het rond en staat een pot thee te dampen. Vanavond is de bank van mij. En de zapper ook! Kom maar op met die spannende thriller of romantische komedie, ik ben er helemaal klaar voor. Benen op tafel, handen om het warme glas. De intro is veelbelovend, goede acteurs. Maar wat schuift er nou toch van rechts naar links door het beeld? Wat is dat voor iets achterl… oh gelukkig, het is alweer weg. Even een kussen erbij pakken.
Nog geen tien minuten later is het blijkbaar tijd voor het eerste reclameblok. Geen wonder dat films tegenwoordig zo lang duren. Koekjes! Tevreden knabbel ik op een chocoladewafel. Heerlijk z… verdorie, daar komt dat tekstlint weer, nu getooid met de kop van Joling?! Getver, laat me toch alsjeblieft gewoon naar de film kijken! Na een half uur heb ik vijftien korte minuten filmmateriaal gezien en vijftien lange minuten shit met fragmenten van programma’s waar ik van ril. Wat een relaxte avond leek te worden, verandert in een mum van tijd in een kalmte-oefening. Gelukkig zit er een ‘uit’-knop op mijn ouderwetse diepbeeld tv.
De Nederlandse zenders worden overspoeld met reality-tv. De eerste keer dat ik met dit fenomeen kennismaak, zie ik een blonde rijke Amerikaanse Barbie bovenaan een balustrade van een riante villa staan, terwijl ze naar haar Prins beneden gilt dat ze haar favoriete kledingstuk kwijt is. Ken roept daarop met een toegevende glimlach terug dat ze toch echt zelf moet zoeken. Vervolgens krijgt Barbie een woedeaanval en begint al haar kleren naar beneden te smijten. Verbluft denk ik nog even dat het een grap is, maar nee. ‘Hup, spring!’ moedig ik haar aan, ‘gooi jezelf achter je kleren aan!’ Die griet had geen reality-show nodig maar een fiks pak slaag op haar door-en-door verwende bottom!
Zomaar wat aankondigingen uit de tv-gids van deze week: You’re cut off, over verwende prinsesjes die in een soort heropvoedingskamp worden gedropt. Vooral laten zitten! Beach patrol, over strandwachten. David Hasselhoff in het kwadraat. Druktemakers in het nauw, werknemers die in hun werk aangemoedigd worden door kwaad publiek. Een ware inspiratiebron voor aspiranten. En dan een van de topprogramma’s: Jouw vrouw, mijn vrouw. Partnerruil is niet meer hot genoeg, we nemen de kids en het huishouden van een ander over. Alsof we niet genoeg hebben aan ons eigen gezin! Verder met Gênante lijven en Stom, stommer, stomst! Misschien moet ik dit laatste maar eens gaan kijken, het verwoordt mijn gevoelens perfect.
Een kort onderzoek laat mij een verbluffend lange lijst zien met titels als:
- Big Brother
- Beauty en de Nerd
- Boer zoekt Prins, oh nee, zoekt Vrouw
- Dames in de Dop
- Danny & Jenny gaan verhuizen
- Dating in the Dark
- De Gouden Kooi
- Echte Gooische Meisjes
Danny de Munk en vrouw Jenny gaan verhuizen? Naar wel twaalf huizen verder? Dat interesseert toch geen hond, alsjeblieft zeg. En dan Dating in the Dark? In het donker kroelen, voelen en woelen? Weten we van gekkigheid nou echt niet meer hoe we mensen kunnen boeien? Ik heb er haast geen woorden voor. Mocht dit alles je niet kunnen bekoren, dan kun je ook nog meeleven met het wel en wee van de Bauers, de Pfaffs, Jan Smit en vast nog vele anderen. Waarom zou je dat willen? Wie kijkt hier in vredesnaam naar? Ik ken niemand in mijn omgeving maar er moet toch iemand kijken? Kijkcijfers hebben immers invloed op het programma-aanbod? Toch?
Gelukkig hebben we ook nog shows waarin sporadisch echt talent naar boven komt, zoals Holland’s got talent, X Factor en Dancing with the Stars. Deze kunnen best aardig zijn als de jury het spotlight niet claimt. En mits echte vrienden de kandidaten zonder talent tegenhouden en hen tegen zichzelf in bescherming nemen. Nog meer verbluffends in De Allerslechtste Chauffeur van Nederland, zeker als een deelnemer presentator Ruben Nicolai en een cameraman het ziekenhuis in rijdt. En dan is nep tv ineens REALITEIT. Dat is schrikken mensen!
Reality-tv kan mij gestolen worden. En ze hoeven de dieven niet eens te pakken! Geef me in plaats daarvan maar een goede ouderwetse SOAP…
… kan ik tenminste die vieze nasmaak uit mijn mond wassen!
~Mar
DOLDRIEST 