Tag: zee

~~~~~~~~~~~

ochtendzon kust
onbewust strelend
het zand en de golven
bedolven onder stofgoud

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Een donkere vlakte beweegt aan de horizon. Weerspiegelingen van zilver maken krassen in het zwart als de maan haar zuster ten afscheid groet. In het prille licht schrijft een krab zijwaarts een brief op de kustlijn, even afgeleid door de verwaaide stem van een winddanser. Het wordt ochtend in de baai…

‘Waar gaan we zitten mam?’ Ze stuitert over het zand, op zoek naar de beste plek op het nog verlaten strand. Sandalen vliegen door de lucht, al snel gevolgd door een shirt en rokje, waarop het meisje uitgelaten naar het water rent. ‘Niet te ver schat!’ Maar de woorden bereiken slechts dovemansoren. Schelpen, slierten zeewier, resten van een geheimzinnig zeewezen. Haar Nintendo ligt vergeten in de badtas.

Een echtpaar arriveert met een kleine jongen. Voorzichtig zet hij zijn emmertje neer en steekt een schepje in het zand. Niet uitgelaten als het andere kind, maar geconcentreerd, afgemeten. Een paar zandkorrels kleven aan zijn handen, schoenen half weggezakt in de losse ondergrond. Zijn ouders staan er trots bij te kijken. Zie hem eens spelen! Hoge schoenen, witte kousen. Een bermuda opgefleurd door een bloemen blouse en een keurig wit hoedje. Haar buik bolt vrolijk, verwachtingsvol, knieën licht gebogen om in balans te blijven. ‘Klik’, zegt de fotocamera, die iedere beweging van zoonlief zorgvuldig vastlegt. ‘Klik’. De vader beweegt amper, gebiologeerd door zijn nageslacht. Een bedachtzaam en statig gezin.

‘Hey man, halve zool, gij ken ook nie gooie man!’ Soepel en trefzeker vliegt een bal heen en weer tussen vier vrienden. Als een worp onverhoeds toch afwijkt, volgt een stoere duik in het zand om het rond stuk plastic te vangen. Schijnbeweging en mis! ‘Stumper, ge bakt der eg niks van!’ Ze zijn onvermoeibaar, zich maar al te zeer bewust van keurende vrouwelijke blikken. Een belofte van een pijnlijke roodheid bloeit langzaam op hun gespierde, nog parelwitte bovenlijven.

Met haar knietjes stevig in het zand gedrukt sluipt een peuter naar de waterkant. Moeder kijkt met argusogen toe en wil net in actie komen, als pa oprijst uit de zee. Hij buigt zich voorover en tilt het kind hoog op in zijn sterke armen. Veilig. Met een paar passen bereiken ze het water waar ze genietend blijven staan. ‘Kijk dan naar de bootjes liefie, zie je de witte zeilen?’. Het kind kraait en brabbelt terug. Buiten de zwemzone is het een drukte van belang. Zeilboten laveren enthousiast tegen de wind in, boeg in de golven. Iets dichterbij spelen surfers hun spel met plank, water en windkracht, en laten een spoor van schuim achter.

Meeuwen hangen roerloos in de wind en kijken neer op een merel die driftig onder een struik scharrelt. ‘Waar is toch die lekkere worm? O ja, mmm… veel beter dan het voer dat ze daar serveren!’ Zijn kraalogen blikken even opwaarts naar een terras vol lentegasten dat blakert in de zon. Duits voert de boventoon en een verdwaald Engels woord raakt flarden van onze moerstaal. Plotseling wordt de serene rust verstoord door de hartslag van een Harley, dan weer stilte. Even later beklimmen twee bikers de houten trappen en nemen plaats aan een tafel. Hun zwarte broeken worden gecamoufleerd door de koelte van de schaduw.

‘Hier, HIER!’ De gebaren spreken boekdelen. De hond gaat zitten en kwispelt zandwolken omhoog. Maar het blijkt niet genoeg. Weer wijst een hand naar een plekje nabij blote voeten. De hond kijkt vragend, koppie scheef, en nadert om vervolgens zijn kont weer in het warme zand te planten. Maar nee, baasje is nog niet tevreden. Gelaten zakt de hond door alle vier de poten en wordt beloond met een weggegooide bal. ‘Jippie, balbalbalzoekbalbalbalrenrendaarrenval…’. Hij gooit zijn poten in de lucht en schurkt met zijn rug door het zand, wringt zich in vrolijke bochten.

Het wordt avond. De schaduwen rekken en strekken zich vermoeid uit. Naderende duisternis drijft de badgasten huiswaarts en opgelucht slaakt de baai een diepe zucht. Een deken van rust daalt neer terwijl haar levensbloed met een ritmische beweging alles schoon spoelt.

Bye Baai