Geplaatst in Expressief, Gedicht, Natuur, Poëzie Breekbare Stilte Gepost op 10 mei 20126 maart 2019 door Marion Driessen ~ Hoor hoe stilte spreekt als de wind je zachtjes streelt, je gaat beminnen ~ Voel hoe alles zwijgt, oorverdovende aanslag op al je zinnen ~ Fluister Luister Stil… ~ Deel deze post op:Klik om te delen met Twitter (Opent in een nieuw venster)Click to share on Facebook (Opent in een nieuw venster)Klik om op Pinterest te delen (Opent in een nieuw venster)Klik om te delen op Pocket (Opent in een nieuw venster)Klik om op LinkedIn te delen. (Opent in een nieuw venster)Klik om te delen op WhatsApp (Opent in een nieuw venster)MeerKlik om te delen met Reddit (Opent in een nieuw venster)Click to share on Skype (Opent in een nieuw venster)Klik om te delen op Telegram (Opent in een nieuw venster)Klik om op Tumblr te delen (Opent in een nieuw venster)Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Opent in een nieuw venster)Klik om af te drukken (Opent in een nieuw venster)Vind ik leuk:Like Laden… Gerelateerd Auteur: Marion Driessen Blogger who loves her camera. No lady, but all woman. Caretaker of lads and cats, dungeons & dragons. DuTchess. V-man's biker witch. View All Posts
Mijmering. De avond valt voor de zoveelste keer. In sluimerende stilte, zonder meer. De balans van het voorbije uit evenwicht. Hellend naar de duisternis die dichter ligt. Zacht beroert een briesje het onzichtbare groen. De stormen van morgen zullen het harder doen. Wanneer wind en regen, bondgenoten sinds eeuwen stilte verbrekend huilen en schreeuwen. Dan tuimelt de avond in de nacht met wild gedonder. Een duistere mantel, doch de mens kan niet zonder. Een héél mooi gedicht en een prachtige foto, Marion. Jouw ‘Breekbare stilte ‘ deed me spontaan denken aan een oud gedichtje van mij. Lenjef LikeLike Beantwoorden
mooie foto dat boompje dat nog net niet alleen staat te wezen ps: het heeft even geduurd maar heb eindelijk de instagram toegangsdeurtje weten te openen:) LikeLike Beantwoorden
Deze foto nam ik vorige maand aan de kust van Portugal. En hoera voor je fotokunsten! LikeLike Beantwoorden
Ben er stil van, zo mooi 🙂
LikeLike
Geniet van de taal van de stilte.
LikeLike
Mooi
LikeLike
Veel dank.
LikeLike
Mooi!
LikeLike
Dank je, Anneke.
LikeLike
Prachtig hoor.
LikeLike
Jij was daar met me…
LikeLike
o wat mooi!
LikeLike
🙂
LikeLike
Mijmering.
De avond valt voor de zoveelste keer.
In sluimerende stilte, zonder meer.
De balans van het voorbije uit evenwicht.
Hellend naar de duisternis die dichter ligt.
Zacht beroert een briesje het onzichtbare groen.
De stormen van morgen zullen het harder doen.
Wanneer wind en regen, bondgenoten sinds eeuwen
stilte verbrekend huilen en schreeuwen.
Dan tuimelt de avond in de nacht met wild gedonder.
Een duistere mantel, doch de mens kan niet zonder.
Een héél mooi gedicht en een prachtige foto, Marion.
Jouw ‘Breekbare stilte ‘ deed me spontaan denken aan een oud gedichtje van mij.
Lenjef
LikeLike
Prachtig, bedankt voor het delen.
LikeLike
jee het mot niet doller worden
we reageren tegelijkertijd:))
LikeLike
Karma! 😉
LikeLike
mooie foto
dat boompje dat nog net niet alleen
staat te wezen
ps:
het heeft even geduurd
maar heb eindelijk de instagram toegangsdeurtje
weten te openen:)
LikeLike
Deze foto nam ik vorige maand aan de kust van Portugal.
En hoera voor je fotokunsten!
LikeLike
Erg mooi gedicht en ook erg mooie foto! Goede post!!
LikeLike
Dank je 🙂
LikeLike
stilte die spreekt, dat heb ik vaker gehoord
mooie foto
LikeLike
Stilte kan heel veelzeggend zijn.
LikeLike
… 😀
LikeLike
Een mooie glimlach, Ilske.
LikeLike
Heel mooi, marion.
LikeLike
Bedankt voor het luisteren, JuneAnn.
LikeLike
Ben er ook stil van geworden… zo mooi! 😉
LikeLike
En dat wil wat zeggen…;-)
LikeLike
LOL 😀
LikeLike
Stilte hoeft niet leeg te zijn.
LikeLike
Om echt stil van te worden……
LikeLike
Fijn dat je luisterde.
LikeLike
Bijzonder mooi. !
LikeLike
Dat maakt me blij, Miranda.
LikeLike