Het beloofde een avontuurlijk weekend te worden. We zouden gaan vechten. Maar met dobbelstenen en fantasie, niet met bommen en kalashnikovs. Met vriendschap en gedeeld plezier, niet met terreur en geweld. Ineens werden de gevechten echt. Parijs is onder aanval. Parijs is getroffen in haar kloppende hart, en andere steden worden bedreigd.
Ik ben ziek, ik ben er ziek van. Doodziek van het geweld en de haat. Mensen op de vlucht, mensen rennen voor hun leven, vechten voor hun leven. Mensen, wat doen we elkaar aan…
Vrijdag de dertiende, je maakt je reputatie waar.


Uitverkoren waanzinnigen
wij doen elkaar niets aan
het zijn die zotten
met hun complotten
die graag naar Allah gaan
Lenjef
LikeGeliked door 1 persoon
Onvoorstelbaar onvoorspelbaar.
LikeLike
Met alle mensen die dit soort geluiden laten horen, moeten we saamhorigheid uitstralen. Het goed wint……….altijd
LikeGeliked door 1 persoon
Daar gaan we voor, Liesbeth!
LikeGeliked door 1 persoon
https://peterbouchier.wordpress.com/2014/07/26/zwijgen-is-fout-silence-is-wrong/
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi, Peter, zeker in combinatie met het schilderij van je broer: de krachtige hand met de lieflijke bloemen.
LikeGeliked door 1 persoon
Deze past ook wel, vind ik. Is niet van mij overigens.
LikeGeliked door 1 persoon