Geplaatst in Fotogedicht, Verdriet

Een vleugje parfum

echo’s van je lach
dwalen stil door de ruimte
een vleugje parfum

ik volg ze, jouw plek
je ziel op netvlies gebrand
blijf schoorvoetend staan

het leven gaat door
een vacuüm dat vol stroomt
maar altijd met jou

al dat ons rest zijn
mooie herinneringen
knagende leegte

Voor Mirza, voor altijd bij ons. ❤️

Onbekend's avatar

Auteur:

feelgood writer | blogger | reader | RPGamer | caretaker of lad and cat | no lady, but all woman

8 gedachten over “Een vleugje parfum

Geef een reactie op Matroos Beek Reactie annuleren