Geplaatst in Fotogedicht

Op eigen benen

181027haiku

klik!

Een hertengezin dat het jong alle ruimte geeft, maar toch beschermt en op de achtergrond aanwezig is. Een familie waar het hertje altijd op kan vertrouwen.

Deze foto doet me denken aan mijn eigen jeugd. Wat ik ook deed, wat voor keuzes ik ook maakte, mijn ouders, broer en zus steunden me altijd – ook al waren ze het niet altijd met me eens. En dat doen ze nog steeds! Bedankt, lieve mam, pap, Bert en Monique. Deze foto is voor jullie. ❤


Iedere zaterdag schrijf ik een Japans gedicht. Doe je mee? Klik op de button voor meer informatie.

schrijfuitdaging

Auteur:

Caretaker of lads and cat. Writer. Typing away on my second feelgood novel, creating time during busy days, and nights if needed. Because I'd love to introduce you to the wonderful people who are living in my mind. Avid reader. RPGamer. No lady, but all woman.

12 gedachten over “Op eigen benen

  1. Mooi dat je die steun altijd hebt gehad. Ik heb geen contact meer met familie… Mijn ouders vonden het maar niets dat ik omgang had en inmiddels meer dan 40 jaar getrouwd ben met een meisje uit de kasteelkolonie…

    Geliked door 1 persoon

Wil je reageren? Graag!

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s