In de verste hoek van de vensterbank ontdekte ze een potje voer. Ach, haar schildpadjes. Was het al een jaar geleden?
Gedachteloos schroefde ze het deksel eraf… en smeet de krioelende massa met een gil van zich af.
‘Rustig maar’, kalmeerde moeder.
Jaren later vertelde ma over haar eigen kippenvel.
Mijn bijdrage aan Melodyk’s schrijfuitdaging Tik je mee? Deze week de vraag om een kort verhaal van maximaal 50 woorden te schrijven over iets dat je je herinnert uit je jeugd.
DOLDRIEST 
whahahahaha ik heb ze ook gehad… roodwangetjes… ik kreeg ze, 3 stuks, zijn er 2 overleden toen, de laatste mocht op den duur in de vijver van mijn ouders, vond het wel fijn daar, tot we het niet meer terug vonden, geen idee waar die ooit gebleven is…
X
LikeGeliked door 1 persoon
Het mooiste is om te denken dat hij daar een prachtig vrij leven heeft gehad en eropuit is getrokken. 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zie hem lopen 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Bah!! 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Hahaha, sorry! 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Brrrr krioelende wormen. 🥴 Ik zie het helemaal voor me!
LikeGeliked door 1 persoon
Bingo! Echt heel erg vies.
LikeGeliked door 1 persoon
ohhh brrrrrrrr Marionnnnnnnnnnnnnn getverrrrrrrrrrrr
CXXXXX
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, dat riep ik ook!
Ik heb nog zo’n verhaal, Ko, maar dan met spruitjes en een onthoofde worm. Of ontstaarte. Die vlogen ook door de keuken. Eeks!
LikeLike
Geweldig, ik zag het voor me en kreeg ook kippenvel, brrr.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zo’n beeld blijft hangen hè? Ik ben heel veel vergeten van mijn jeugd, maar dit staat me nog helder voor de geest.
LikeLike