column @Avans – DOLDRIEST

Wat zijn dat voor mensen?!

Gepost op 4 september 20136 maart 2019 door Doldriest

Jonas Smith en Laura Paxton, graag zo snel mogelijk naar de gate, anders wordt uw bagage van boord gehaald. Laatste oproep, ik herhaal, laatste oproep! De ene na de andere melding vloeit blikkerig door de vertrekhal terwijl we wachten op het boarden. Wat zijn dat toch voor mensen die een heel vliegtuig ophouden? Zorg gewoon dat je op tijd bent!

De afgelopen maand hebben we heel wat aansluitingen moeten halen. Wachten op de Fyra. Uren wachten op Schiphol. In Londen niet, want ineens blijkt dat je nog een stuk met de metro moet reizen om in de andere vertrekhal te komen. Niet shoppen, rennen! De lange vlucht naar Los Angeles. Na vier uur heb je het wel gehad. Na acht uur sukkel je eindelijk in slaap om even later weer wakker te schieten door een stel luidruchtige medereizigers die het nodig vinden om achter jou gezellig bij te kletsen. Je zou je zo met kop en staart door de nooduitgang naar buiten willen keilen, ware het niet dat dit het klimaat in het vliegtuig niet ten goede komt. Je bijt wat op je kiezen, zucht en draait twintig centimeter naar rechts. En het wordt niet donker hè, nog geen minuut. Je interne klok past zich geruisloos aan en blijft lekker actief door tikken. Maar eindelijk sta je met beide voeten op Amerikaanse bodem. Awesome!

klik op de foto voor een groter formaat

Dan volgt een maand van reizen, via de meest fantastische natuurparken van het ene motel naar het andere. Je zwerft door San Francisco en langs de Pacific Coast. Werkelijk alles gaat goed. De motelkamers zijn gereserveerd en ondanks bedekte dreigementen van de autoverhuurder is de motor van de auto sterk genoeg en blijft de airco cool.

Veel te snel wordt het tijd om weer naar huis te gaan. Maar liefst zes uren wachten op het vliegveld van LA – je wilt immers op tijd zijn – en dan de lange vlucht. De volgende dag landt het vliegtuig om 12 uur ’s middags op Londen Heathrow en stap je in een taxi naar Londen Gatwick. De aansluiting vertrekt pas vier uren later, tijd zat dus.

klik op de foto voor een groter formaat

Daar slaat de man met de hamer, de moker toe. Ik zit met open ogen te slapen en de moed zakt me in de wandelschoenen als ik op het grote mededelingenbord zie dat we ook nog een half uur vertraging hebben naar Amsterdam. Nog langer wachten, dit red ik nooit. Soep! Soep zal helpen om wakker te blijven. Even later lepel ik genietend de hete brij naar binnen. Langzaamaan, tijd zat. Toch maar weer naar beneden en nog eens het bord controleren.

Maar wat is dat nu?! De luchtvaartmaatschappij klopt niet. Huh? Mijn blik vliegt verder naar boven en ik zie ‘British Airways – Amsterdam – 16.00 uur – gate closed’. Het is 15.45 uur. Ik gil het uit van ontzetting en we rennen naar de closed gate. In het begin zeg ik nog ‘sorry, sorry’, maar al gauw wordt het ‘out of the way!’ Een race tegen de klok. Snakkend naar adem kom ik bij de balie aan, waar alleen de crew nog staat te wachten. Ik flap er iets uit als ‘waiting for hours’ en ‘soup’ en strompel naar het vliegtuig, het schaamrood op de kaken. Tien minuten later stijgen we op.

Wat dat voor mensen zijn die bijna het vliegtuig missen? Nou, die zijn heus wel op tijd hoor, maar ze zitten gewoon even soep te eten!

Avans, Columns, Doldriest briest

We zijn er KLAAR mee!

Gepost op 20 maart 20136 maart 2019 door Doldriest

Ben jij er ook zo klaar mee? Met het koude winterweer? Met de sneeuw en ijzige regen? Met het laagje rijp op de auto’s? Van alle kanten hoor ik verzuchtingen, de wens naar de lente. Het gebrek aan energie. Het verlangen naar de zon. Vorige week hebben we bij onze academie uit balorigheid een kerstslinger met lampjes tevoorschijn gehaald om de witte waas van de sneeuw te verdrijven. En het viel niet eens op! We hebben er wel kleurige paaseitjes onder gehangen, zodat het toch nog een verbinding met de tijd van het jaar had.

130313Paasballen1

Kom op, oude Koning Winter, we zijn klaar met jou. Het is tijd voor je winterslaap in geschiktere oorden. We hebben van je genoten maar nu is het tijd voor iets nieuws: Vrouwe Lente staat te dringen.

Weet je waar ik echter nog veel meer klaar mee ben? Finaal en totaal? Waar ik het echt helemaal mee heb gehad? Met de agressie in de sport, en dan met name agressie tegen arbitrale trio’s! Het afgelopen weekend waren er maar liefst drie voorvallen:

Een 21-jarige scheidsrechter is mishandeld door twee ‘helden’ van 15 en 20 jaar. Broers, die het niet eens waren met een beslissing van deze jonge vrijwillige scheids in Leiderdorp. Resultaat: een dubbele kaakbreuk en een zwaar gekneusde neus. Bij een vriendschappelijk potje zaalvoetbal. Vriendschappelijk?!

In Engeland wordt een scheidsrechter met de dood bedreigd na het toekennen van een rode kaart. Eerst vanuit het Manchester United publiek, later op Twitter. Een ijverige fan belt zelfs de politie en eist de arrestatie van de arbiter.

Libanon houdt ook niet van rood. Daar moet een scheidsrechter zich letterlijk uit de voeten maken wanneer hij belaagd wordt door een menigte woedende spelers en begeleiders. Op de vlucht voor mensen die van sport ‘houden’.

130320sport

Wat is dit voor waanzin? Enthousiasme is prima, gezond fan(atiek) zijn ook, maar deze uitwassen moeten direct zwaar bestraft worden. Plus zonder pardon voor het leven uit de club. Sport verbroedert. Maar vermoedelijk alleen bij broeders uit hetzelfde team. Indien je neus niet dezelfde richting uit wijst – zoals bij een scheidsrechter die alle kanten op moet draven, of bij een grensrechter die er dwars op staat, of de neus van een tegenstander die net de andere kant op gaat – dan moet die neus blijkbaar gebroken worden.

Als deze agressievelingen zo goed weten hoe een wedstrijd gefloten dient te worden, hoe de regels moeten worden toegepast, waarom volgen ze dan niet zelf de opleiding tot scheidsrechter? Waarom zetten ze zich niet ook belangeloos in voor de gemeenschap door vrijwillig lijnman te worden? Of te coachen? Maar nee, lekker gillen vanaf de tribune, stoer doen in een groep, dát is pas heldhaftig.

Laat die lieden zonder schedelinhoud zich eens actief richten op een andere sport. Een sport waarbij discipline en zelfbeheersing een must zijn. Ik weet nog wel een goede karatevereniging die dit gedrag onmiddellijk zou corrigeren. Of stuur ze gedwongen op retraite op een eenzame bergtop bij de Shaolin monniken. Een karig ontbijt – werken – een karige lunch – werken – vroeg naar bed – bij voorkeur zonder eten.

Man man, wat ben ik er klaar mee. Stelletje testosteron-concentraten. Beesten. Houd je klauwen voortaan thuis!

Doldriest briest, Natuur

Al het goede komt van boven?

Gepost op 6 maart 20136 maart 2019 door Doldriest

Je zou haast vergeten dat het universum groter is dan de aarde. Er is ook zoveel te beleven. De paus die vrijwillig aftreedt zonder eerst dood te gaan – zeshonderd jaar geleden voor het laatst gebeurd. Boeddhabeelden die worden verwijderd uit de winkels in Teheran om zo de verspreiding van het Boeddhisme tegen te gaan. De Amerikaanse wapenwetgeving waar aan getornd wordt. Het nieuws dat er veel meer Nazi getto’s en kampen in Europa waren dan ooit aangenomen. Een Amerikaan die zomaar met bed en al door een sinkhole wordt verzwolgen. Caïro dat onder aanval ligt van dertig miljoen sprinkhanen. Genoeg ophef op onze aardkloot, wereldnieuws!

Maar dan worden we plotseling wakker geschud door het heelal, dat twee stenen op ons af stuurt. Attentie, mensheid, even los komen van jullie dagelijkse beslommeringen. Alle ogen zijn naar boven gericht als asteroïde 2012 DA14 op veilige afstand van 28.000 km passeert – het gevaarte is vijftig meter in omtrek. Maar een andere meteoriet – nog niet half zo groot als DA14 – valt ons in de rug aan en ontploft op ‘slechts’ twintig kilometer hoogte boven Rusland. De schokgolf van de ontploffende ruimtesteen vaagt alle ruiten in de omtrek weg en 1200 mensen raken gewond. Films als Deep Impact en Armageddon lijken ineens geen fictie meer.

In de loop der tijd zijn er vaker inslagen geweest. Ik noem er een paar:

Vredefort Krater, 2 miljard jaar geleden ontstaan in Free State, Zuid-Afrika, met een radius van 300 km. Dit is de grootste bekende inslagkrater ter wereld, door UNESCO tot werelderfgoed verklaard in 2005.
Sudbury Basin, met een diameter van 130 km, 1.8 miljard jaar geleden in Ontario, Canada ontstaan.
Morokweng Crater, 145 miljoen jaar geleden, in het noordwesten van Zuid-Afrika bij de Kalahari woestijn; deze krater bevat fossielen van meteorietresten.
Chicxulub Crater, 65 miljoen jaar oud, gelegen in Yucatán, Mexico. Wetenschappers vermoeden dat deze meteoriet het einde van de dinosauriërs veroorzaakt heeft, of in ieder geval eraan heeft bijgedragen. De geschatte diameter is 180 km.
Popigai Crater, 36 miljoen jaar geleden ontstaan in Siberië, Rusland. Russische wetenschappers beweren dat deze krater vele triljoenen karaat inslag-diamanten bevat: een van de grootste depots van de wereld.

Ook in Nederland zijn vier gevallen bekend van meteorietinslagen, met als zwaarste die in 1843 bij Utrecht: bijna tien kilo. Ter vergelijking: de meteoriet die vrijdagochtend boven het Oeralgebied tot ontploffing kwam, had een doorsnee van zeventien meter en woog tien ton! Deze meteoriet zorgde voor de grootste explosie sinds de Tunguska-meteoriet in 1908, toen een komeet neerkwam in Siberië en meer dan tachtig miljoen bomen omver blies in een afgelegen gebied zo groot als Limburg. Je moet er toch niet aan denken dat zoiets inslaat in een dichtbevolkt gebied.

Maar ja, we zeilen nu eenmaal met zijn allen op een bol door de ruimte to boldly go where no man has gone before, omringd door sterren en planeten, melkweg- en zonnestelsels. Met af en toe een explosie die brokken de ruimte in slingert. Iets om over na te denken op een mooie lentenacht met knipogende lichten aan het firmament?

Wellicht is het wijzer om onze aandacht voorlopig toch maar weer te richten op aardse zaken. Zaken waar we invloed op kunnen uitoefenen. Want naast Boeddha-beelden rukken ook Simpsons poppetjes en barbies op naar Iran. Symbolen van een culturele invasie uit het Westen. In de ban ermee! Nu kan ik me dat persoonlijk wel voorstellen: verspreiding van de barbie-cult is ook doodeng. Van mij mogen ze Barbie in Nederland ook verbieden. Inclusief Haagse bar. Maar laten we Boeddha in ere houden.