Het thema van Melody’s 6 Woorden met 1 Beeld schrijfuitdaging van deze week is ONTSNAPPING: bedenk een verhaal in slechts zes woorden – aangevuld met een foto – met een kwinkslag of een serieuze boodschap, passend bij dit thema.
Mijn bijdrage:
~
Als ik nou heel stilletjes wegsluip…
Doe je ook mee met de 6 Woorden met 1 Beeld uitdaging van Melodyk? Of wil je de andere verhalen lezen? Klik dan gauw op de button hieronder!
Zondag was een dag vol licht: gouden zonnestralen, lieve vriendschap en een magisch verlichte reis rond de wereld.
Om half twaalf parkeerde ik mijn autootje bij de Beekse Bergen en liep naar de ingang van het Safaripark, waar Karel, Daphne en Melody/Ko al op onze vaste plek wachtten. Jassen gingen uit, thee en koffie gingen erin en cadeautjes vonden hun weg kriskras over de tafel heen. Al snel haalden we onze camera’s tevoorschijn en dwaalden door het park. We konden nog nét met de boot mee en tuften bedaard naar de andere kant. Na de lunch was het tijd voor de roofvogeldemonstratie, een show die altijd herinneringen oproept aan de periode dat ik zelf met een microfoon voor dit publiek stond. Lang, lang geleden, maar nog altijd vers in mijn geheugen.
Ook de dieren genoten van de aangename temperatuur. Hier wat highlights:
Om half vijf veegden de rangers het park leeg en waren we helaas net te laat voor een bezoek aan de okapi’s. Maar niet getreurd, Karel: de volgende keer neem ik speciaal voor jou foto’s van deze prachtige dieren.
Een half uurtje later openden de poorten van het Winterplein en vonden we een plekje op het terras. Langzaam viel de schemering en werd het kouder, maar de frietjes – sorry Ko en Daphne: patátjes – verwarmden ons van binnen en gaven nieuwe energie. Het was tijd voor de Light Safari!
Een maand geleden liep ik ook de Light Safari route, vooraan, helemaal alleen in een schemerige sprookjeswereld van beeld en geluid. Deze keer was het druk, heel druk, maar was het ook helemaal donker, waardoor de figuren veel beter uitkwamen.
In mijn fotoalbum vind je nog meer foto’s van de dieren en de kunstige lichtpuntjes. Kijk vooral ook bij Melody/Ko en Fietszwerver/Karel voor hun weblogs en beelden.
Wat heb ik respect voor Ko’s moed om de hele dag – negen uren lang – door het park te lopen. Wat heb ik genoten van Karels verhalen en Daphnes gezelschap. Hartverwarmende kameraadschap en mooie herinneringen. ❤
Ook thuis straalde het licht nog na – dank voor het prachtige cadeautje, lieverd!
Wat er in dit koppie omging weet ik niet, maar mijn tuinmuis bleef roerloos zitten terwijl ik mijn camera met telelens ging halen, en daarna ook nog wat foto’s met mijn mobieltje nam. Verstijfd van angst? Of toch aan het poseren? 😉
Nu we niet meer vrij en blij naar buiten kunnen waar en wanneer we maar willen, nu we waar mogelijk thuis werken en afstand moeten bewaren, wil ik foto’s delen die buiten naar binnen brengen. Daarbij beschrijf ik waarom ik de foto maakte, hoe ik er naar keek. Ik verzamel ze onder de categorie BUITENSTEBINNEN. En ik nodig je van harte uit om mee te doen.
En dan sta je ineens oog met een ruige Schot. Eén bonk spieren en vervaarlijke hoorns, en dat alles zonder kilt! Gelukkig is alles verpakt in een mahoniekleurige knuffelvacht.
Eindeloos kan ik naar deze vreedzame hooglanders kijken. Ik ben al verliefd op deze dieren sinds de eerste hooglander-kalfjes geïntroduceerd werden in het Wildpark van Safaripark Beekse Bergen. Ik deed er destijds onderzoek wegens mijn afstudeeropdracht en mocht vaak mee met de parkopzichter. Genoten!
Afgezien van de Schotse hooglander nam ik deze foto afgelopen januari vanwege de winterse kleuren, de paars- en groentinten. De twee wandelaars op de achtergrond geven diepte aan de foto.
Ik kijk naar buiten en zie hoe mijn kater zit te smikkelen van het vogelvoer dat ik net heb uitgestrooid op een voedertafel. Wat klopt er niet aan dat plaatje? 🤔🙄