
Met beddengoed om romp geknoopt
voelt Koe zich niet meer naakt.
‘Ik ga,’ zegt Stier, ‘je bent te preuts!’
Toen is hij afgehaakt.
Maandag 24 oktober 2016
Het is nog donker buiten. Verkeer raast al voorbij in een niet-aflatende stroom van snelheidsduivels op de smalle bochtige straat zonder verlichting, omringd door donkere bomen. Na een onrustige en te kruidige nacht verlang ik te zeer naar een mok Engelse thee met een plens melk om nog langer te kunnen blijven liggen in ons lage bed in Japanse stijl. De verwarming in mijn rug, een plaid over mijn benen en een warme sjaal om mijn nek. Het is behaaglijk en schemerlicht. Mijn boek The Witching Hour van Anne Rice boeit me mateloos, verweven met de geschiedenis van hekserij en plantages, van Amsterdam en de Cariben. Het verhaal springt voor- en achteruit in de tijd, maar behoudt iets magisch en sinister. Lees verder “Wild Leven”
Zondag, 23 oktober 2016
Het is al half acht als ik eindelijk weer bij mijn positieven kom. De zon! Eruit! Het raampje met zijn rieten pony kijkt uit op de achtertuin. Bomen, gras, in de verte lopen koeien in de wei. En dan beweegt er iets. Een grijsrode gedaante springt op rappe pootjes over het hek en daalt dan verder af. Een eekhoorn! Heel normaal hier, maar ik kijk gebiologeerd toe. Lees verder “Wakker worden in een cottage”
Even een pluim op de hoed van de Dierenbescherming steken. TOP wat jullie doen voor de vier-, twee-, geen- en meerpoters onder ons!
Een aantal successen uit 2012:
Voorbeelden van actieve bescherming van dieren. Ik ben al jaren lid. Wil je wat meer weten, neem dan een kijkje op de site van de Dierenbescherming. En als je denkt over een (nieuw) huisdier, waarom dan niet zoeken op IkZoekBaas? Beter dan Marktplaats af te struinen en wellicht te belanden bij een louche dieren(mis)handelaar.
Bron: Dier – voorjaar 2013
Na een regenachtig begin van de ochtend slaagde de zon er vanmiddag toch in om de wolken aan de kant te duwen. Naar buiten dus! 😀
We reden naar de molen van Zevenbergen en ik parkeerde mijn bolide aan de kant van de weg. De herfstlucht deed de molen prachtig uit komen
Vanaf deze plek slingert een fietspad zich langs boom en water, waar zomers de koeien los rond lopen, in hun vrijheid slechts beperkt door wildroosters. De bewijzen hiervan liggen voor het oprapen. En aan de sporen te zien liggen er teveel om te worden ontweken door alle fietsers. Gelukkig werd het verderop wat rustiger, poepontwijktechnisch.
Daar kwamen we nog veel meer molens tegen: windmolens. Schone energie maar nadrukkelijk aanwezig in het landschap. En er staan blijkbaar nog niet genoeg: minimaal drie zijn nog in aanbouw.
Een oude man op een fiets kon zich niet onthouden van negatief en bitter commentaar. Zijn wereld moet in de loop der jaren veel veranderd zijn. De windmolens doen me een beetje denken aan de indringers in War of the World.
Ook voor dieren was plaats vandaag, gevederd en gevacht.
Zie je de reiger in het derde plaatje? Rechts daarvan vloog hij weg toen ik naderbij kwam. En de hond had alleen maar aandacht voor de bal 😉
Naast deze fauna was tussen de voornamelijk bruin en groene tinten van blad en gras ook nog wat kleur te vinden in planten en bloemen.
Na een uurtje zijn we omgedraaid, omdat mijn rug er geen zin meer in had. Mijn camera wel gelukkig, dus hier nog wat mooie plaatjes – vergezichten en close-ups.
Een zomers bezoek staat alweer op het wandelprogramma, al is het maar om de koeien te zien!
Dag molen, tot volgend jaar!