Noodverordening, explosievendienst, protesten en dranghekken. Bussen vol demonstranten. Politiemensen in en uit uniform, ME en helicopters. Een man met een hakbijl…
Maar van harte welkom in Nederland, lieve Sinterklaas. Welkom, vrolijk rondbuitelende fratsenmakers in wat voor kleur dan ook. Kom en wees blij, Piet, Pedro, Klaas, Charles, Ali of welke naam dan ook. Zet het vuur van de ketels maar wat lager, Stookpiet, want de Stoomboot mag gerust hier aanmeren. Let maar niet op die nare boze grote mensen hoor. Kijk in plaats daarvan naar de glunderende kindersnoetjes in wat voor kleur dan ook, met welke naam dan ook, die vol verwachting naar jullie opgeheven zijn. Die al weken, zo niet maanden naar jullie komst toeleven.
Ziek word ik van het hele gedoe rondom dit kinderfeest. Voors en tegens botsen fel, vechten onder het oog van de kleintjes die er helemaal niets van begrijpen. Het zal de kinderen een biet zijn hoe zwartbruingroenroodwitblauwe Piet eruit ziet. Sinterklaas komt naar Nederland, met zijn boot, met zijn schimmel, en rijdt over de gladde bevroren daken om cadeautjes door niet-bestaande schoorstenen te mikken.
Wat vinden kinderen van de Pieten? Maken zij verschil tussen een zwarte en een blauwe Piet? Tussen een regenboog- en roetveeg Piet? Maken zij verschil of maken de volwassenen verschil? Tradities hoeven niet vast gemetseld te zijn. Tradities mogen best veranderen, als ze niet meer goed passen in de huidige samenleving. Als onze medelanders zich gekwetst voelen, moet zeker een discussie gevoerd worden. MAAR NIET NU. De volwassenen moeten nu gewoon even hun mond houden. Protesten, ME en mannen met hakbijlen. Gossamme zeg! KINDERFEEST, remember? Onze kinderen zijn nu het middelpunt, mogen zij even, ja?!
Misschien dat het boek ‘1000 jaar Sinterklaas‘ van Peter van Trigt eindelijk duidelijkheid schept en een einde maakt aan de verhitte discussie. Duizend jaar Sinterklaas! Van Trigt dook in de geschiedenis en schreef het ware verhaal van St. Nicolaas en zijn geheimzinnige knecht. Het Sinterklaasfeest kan grotendeels naar eigen inzicht worden ingevuld. Je hebt alleen een Sint en een of meer knechten nodig.
In Sint’s schaduw loerde steeds een demon, een duistere gezel.Tegenover de heilige was deze demon echter machteloos. Dat kon iedereen met eigen ogen zien. Want waar Sint optrad, werd hij namelijk begeleid door een of meerdere zwarte knechten met een roe en een ketting. Die ketting stond voor het geknechte, oftewel het: onderworpen kwaad. De roe was voor wie niet wilde luisteren naar zijn opvoeders.
Misschien moet de toekomstige Piet op een duivel gaan lijken, compleet met hoorntjes op zijn voorhoofd en bokkenpoten. Een geketende duivel. Misschien dat dát beter is voor onze kinderen, voor onze gemêleerde maatschappij…
Een rode Piet? Niet omdat dat de kleur van de duivel is, maar omdat rood de kleur van alle harten is. Of de buitenkant nu zwart, wit, geel, rood, blauw of groen, purpelpaars, gestippeld of gestreept is.
DOLDRIEST 