Geplaatst in Korte verhalen

De Vloek van Schaduwland

 

Krakend kwam de oude zigeunerwagen tot stilstand. “Gaan we hier overnachten, grootvader?” De jonge stem schalde over de open plek, een waterval aan bonte klanken die vreemd aandeed in de stille namiddag. Ze waren die dag de grens overgestoken om te zien of de geruchten over het Schaduwland waar waren. En ze klopten. Niets dan grijze akkers, omringd door grauwe struiken en doodse bomen. Vele helden hadden geprobeerd de vloek op te heffen – tevergeefs.

“Opaaaaaa, blijven we hier?” Waarschuwend bracht hij zijn vinger naar zijn lippen. Praten was verboden, hier regeerde angst. Verhalen waren uitgestorven en alle kleur was uit het leven verdwenen. Zijn kleindochter liet zich echter niet tegenhouden. Ze klom naar beneden en cirkelde verrukt in het midden van de open plek, armen wijd gespreid als een zonnige bloem. En ze zong! Zelfs de lucht danste mee.

Fonteinen van kleur wervelden om haar heen. Een groen waas trok over het gras naar de bomen, kleurde de open plek en ver daarachter. Ademloos keek de oude man toe. Onstuitbaar veranderde Schaduwland terug in Kleurrijk.

 


 

MelodyLogoWoW

 

Write on Wednesday schrijfuitdaging van MelodyK met als thema ~ Kleurrijk ~ in maximaal 175 woorden.

Geplaatst in Zeswoordverhalen

Vrouwe Lente

Verhaal in zes woorden met beeld:

~ ZEGEN EN VLOEK. LIEFLIJKE VROUWE LENTE. ~

zes-woorden
De komende twee weken is het thema Lente in de Zes woorden met beeld-uitdaging. Doe je ook mee? Kijk hier voor de spelregels.

Geplaatst in Algemeen, Expressief

Rimpels, sieraad of vloek?

Pas geboren, gezicht verwrongen
Maar al gauw kom je tot rust
De bolle wangen van een peuter
Die door iedereen worden gekust

Besmeurd met zand, weg is de tand
Vanuit kind-zijn treedt een nieuwe fase in
Het puberschap wint de strijd al snel
Met ontsierende acné op haar kin

Dan ineens een baard, de stem daalt
Lijf ontwikkelt zich tot man, tot vrouw
Dag kinderlijke onschuld, dag spel
intrigerend karakter in opbouw

Volwassenheid nadert en blijft
Fijne lijntjes tekenen het gelaat
Lachrimpels, zorgrimpels,
Pret, liefde, verdriet, soms zelfs haat

Rimpels, stille getuigen van emoties
Door de jaren verzameld als buit
Je kunt ze wegpoetsen
Maar nooit onder de huid…

Wat is dit een mooie vrouw, van binnen en van buiten. Het is een foto van Jane Goodall, die 50 jaar geleden op 14 juli 1960 met haar baanbrekende onderzoek naar het gedrag van chimpansees in Gombe, Tanzania, begon. Een vol en interessant leven, een vrouw die koos en vocht voor haar overtuiging.

Vind je haar rimpels storend? Ik vind ze echt prachtig!

Ieder lijntje vertelt een ander verhaal, van blijdschap, van zelfopoffering en overwinning, van diep verdriet tot uitzinnige vreugde. Van dagelijkse zorgen en een stil genieten. Van wanhoop, eenzaamheid, verveling en passie. Rimpels van expressiviteit, een gezicht dat nooit stil staat.

Rimpels ontstaan door de uitdrukkingen die we dag in dag uit van jongs af aan herhalen. Voor het maken van deze gezichtsuitdrukkingen hebben we spieren nodig die als elastiekjes werken. Als we ouder worden, neemt de elasticiteit van de huid af en trekt het gezicht zich niet meer glad. Zo veroorzaakt lachen bijvoorbeeld vooral rimpels rond de ogen en de mond.

Het beeld van de moderne mens in de 21e eeuw is een beeld van snelheid, mensen die zich haasten om op tijd te komen, om zoveel mogelijk te doen in zo weinig mogelijk tijd met zoveel mogelijk middelen om alle informatie binnen te kunnen halen. En we moeten ook nog goed, jong en fris uitzien. Geen probleem hoor: rimpels kunnen behandeld worden met botox en fillers zoals hyaluronzuur en collageen-injecties. Lijnen worden tijdelijk opgevuld, lastige spiertjes worden tijdelijk stilgelegd. Ook is plastische chirurgie mogelijk.

In mijn jeugd waren mensen van 50 oud. Ze zagen er niet alleen zo uit, ze gedroegen zich ook zo. Tuttige kleding, een bedaard leven, geen uitspattingen of rare streken meer. Als tante Sarah en oom Abraham op bezoek waren geweest, dan was het avontuur ver over. Gelukkig is dat tegenwoordig anders: mannen en vrouwen staan midden in het leven, maken bewuste keuzes in werk, in reizen, sporten. Hippe oma’s die genieten van hun kleinkinderen, maar zeker ook van hun eigen volle leven, smaakvol gekleed en goed verzorgd. Als ik zo’n enthousiaste bruisende vrouw zie, dan denk ik “Zo wil ik later ook zijn!”.

Moet zo’n beeld dan ook nog kunstmatig jong gehouden worden? Is er iets mis met een gezicht dat niet meer glad is, er niet meer uit ziet als een tienerhuid? Moeten we rimpels en lijnen wel zien als een vloek? Door botox en andere ‘magische’ middelen verandert de gelaatsuitdrukking. De huid kan dan wel strakker zijn, maar het sprankelende, het expressieve en karakteristieke is weg. Vaak is een gezicht niet meer in balans en komt van het een het ander. Waar ligt de grens, wanneer is het goed genoeg?

Natuurlijk kunnen er ook medische redenen zijn voor plastische chirurgie, zoals een verminderd gezichtsvermogen door overhangende oogleden. Niets is erop tegen om de natuur dan een handje te helpen. Maar zuur en injecties? Spieren stilleggen? Keep the hell away from me!

Rimpels, stille getuigen van emoties
Door de jaren verzameld als buit
Je kunt ze wegpoetsen
Maar nooit onder de huid…

Ik vind dat we er veel trotser op mogen zijn!