niet alle eendjes zwemmen in het water
ze stappen ook graag vrolijk rond
een snater hier, een wedren daar
op zoek naar eten op droge grond
zo ook dit vrolijk exemplaar
nieuwsgierige pretogen, onbevreesd
van gestrooide kruimels en van aandacht
kreeg hij natuurlijk het allermeest
Het stortregent. In mijn tuin klimmen cats & dogs in een inderhaast gebouwde ark om de pootjes droog te houden. Wat een hondenweer. Wat vreselijk. Dit is toch geen zomer! De herfst is gearriveerd en brengt windvlagen naar Nederland. Wat…
… WAT BEN IK TOCH EEN AFSCHUWELIJK VERWEND NEST!
Een paar dagen regen en meteen steen en been klagen. Ik zit niet op een camping te rillen in een ondergelopen en lekkende tent. Ik zit niet op een fiets om tegen de wind in door de zware buien te zwoegen. En ik zit al helemáál niet in een overvol vluchtelingenkamp in Somalië waar kleine kinderen sterven door de droogte en ontbrekende voorzieningen.
Nee, ik heb de dag doorgebracht op een comfortabele stoel met gekke lieve collega’s. Daarna trotseerde mijn Kaatje dapper de waterplassen en bracht mij droog naar huis waar mijn zonen op me wachtten. En nu voor het eten een glaasje wijn en wat knabbels. Goh, wat heb ik het toch slecht… NOT!
Kon ik die wolken maar naar Somalië jagen waar zich volgens de Verenigde Naties de grootste humanitaire ramp ter wereld voltrekt. Niet om de opvangkampen in een modderbad te veranderen, maar om de dorst van de grond te lessen. Om de gewassen te laten groeien. Om het drinkwater aan te vullen en te zuiveren door verse aanvoer.
Hier wat beelden van de ramp in Somalië. De foto’s en onderschriften spreken voor zich.
Hetgeen mij meteen brengt tot het volgende:
*TRINGGGG*
Zucht. Alweer geld nodig? Zeg, ik ben ZELF onderhand een goed doel! Het houdt maar niet op.
Sinds de dip in de economie komt deze reactie vaak voor. Heel begrijpelijk als je bijvoorbeeld door de crisis je baan hebt verloren en moeilijk kunt rondkomen. Als je welvaartspeil hard achteruit holt en je niet meer hetzelfde comfort hebt als voorheen. Als je iedere euro moet omdraaien voordat je ‘m durft uit te geven.
Stug schenk ik iedere maand aan deze goede doelen:
En dit blijf ik doen tot ik mijn jongens geen eten meer kan geven. Want kinderen, zieken, vluchtelingen en dieren hebben alle hulp nodig die ze kunnen krijgen en ik kan het geld hiervoor nu opbrengen. Klik gewoon eens op een link; dan zul je tot de conclusie komen dat je al kunt helpen met een kleine bijdrage!
Het is maar een greep uit alle mogelijkheden; een volledig overzicht vind je op Goede Doelen. En misschien is het slechts een druppel op een gloeiende plaat. Maar iedere euro telt. JOUW bijdrage telt! Vele druppels maken een grote plas die de gloeiende plaat der rampen misschien iets doet afkoelen.
Waarmee we weer bij water belanden. Het regent in Nederland…
De spleet is zo diep dat je er met gemak een fiets in kunt parkeren. De aan zwaartekracht onderhevige spijkerbroek spant in zittende toestand slechts gedeeltelijk om de billen. Ik kan mijn ogen er niet van af houden, hoe hard ik ook tracht mijn blik af te wenden. Er is daar ergens toch hopelijk nog wat meer katoen te vinden? Niet aan denken meid!
Ernaast heb ik vol uitzicht op een Björn Borg boxer die om smalle heupen sluit. Steunend op gespierde armen leunt de jonge adonis achterover, zijn gezicht opgeheven naar de zon. Ontspannen stilte in het druk gesticulerende groepje. Genoeg om naar te kijken zou je denken. Maar in een ogenblik dwaal ik weer af. Naar die spleet. Af brein, AF!
Even later staat het groepje op en een ruim geruit shirt drapeert zich vol genade over de gevreesde donkere diepte. Ik slaak een zucht van verlichting en heb eindelijk weer oog voor mijn omgeving.
Om mij heen een live modeshow. Niemand regisseert het spektakel en chaos lijkt te overheersen. Toch kan ik langzamerhand patronen ontdekken. Naast Björn Borg en de bouwvakker zien we ook de zakenmannen in dop. In mijn ogen moeten ze nodig gepeld worden – ik houd meer van casual – maar ze zien er kek uit in hun stemmige kostuums. Ook de dames stralen doelbewustheid met hun gehakte mantelpakjes.
Hakken, martelwerktuigen van de moderne tijd! Een crime voor ruggengraat en voeten, maar ze doen wel lange benen nog langer lijken. En worstbenen eh … tja, dat blijven gewoon worstbenen met hakken. Erboven ragfijne panty’s, leggings of gewoon een dun laagje natuurlijk bruin, eindigend in een kittig rokje. We vervolgen onze opwaartse weg.
Daar zie ik iets dat in dezelfde categorie als de bilspleet valt: een naveltruitje met teveel vulling. De rollen puilen er onderuit. De man heeft hoogstwaarschijnlijk niet door dat zijn achterkant gemengde gevoelens oproept, maar dit valt toch echt wel recht in het blikveld van iedere spiegel. VRE-SE-LIJK! Meid, hang er alsjeblieft iets overheen. Wel zonde van die navelpiercing.
Dit jaar is een jaar van laarzen. Van rubberlaarzen met bloemetjes, recht uit het New Yorkse straatbeeld geplukt, tot stoere Uggs. Zelfs in de zomer worden deze wolligwarme knuffeldieren op handen aan de voeten gedragen. De Australische schapen slaken een zucht van verlichting als ze van hun wol af zijn, maar hier stoppen we onze voeten erin, ook al is het 30 graden. Verder zijn er natuurlijk de vertrouwde slippers en sneakers onder spijkerbroeken in allerlei lengtes, ruige shirts, romantische blouses en fleurige jurkjes. De mode zwiert vrolijk in het rond.
Dan ineens een nieuwkomer. Ik knipper een paar keer met mijn ogen maar het beeld wil maar niet weg gaan. Een harembroek! Een broek met veel te veel stof en een abominabele pasvorm. Een gepofte drollenvanger. Het kruis bengelt ergens tussen de knieën. Oosterse vrouwen zien wellicht bevallig en sensueel uit in half doorzichtige exemplaren, maar…
Maar ik geef geen commentaar, neen, ik observeer! Alsof ik ook maar enig besef van mode heb. Je hoort mij niets zeggen, modebarbaar die ik ben. Iedereen moet gewoon dragen wat hij of zij leuk vindt! Flaneren in zomerse outfits, buiten lachen en je goed voelen. Het nu nog drukke schoolplein is binnenkort zo goed als verlaten, ademloos wachtend op het nieuwe studiejaar. Maar wij nog niet. Voorlopig zijn wij vrij en genieten we van de zomer!
DOLDRIEST 