Ziggo-monteur? Niet nodig, toch?

Sinds een paar weken ben ik de trotse bezitter van een slimme tv. En niet zo maar een smart tv, maar een android tv. Ik wilde namelijk heel graag Spotify kunnen luisteren via de muziekinstallatie beneden. Chrome-cast was geen optie, omdat ik nog een diepbeeld tv heb. Nee, geen breedbeeld, een diepbeeld. Zo’n ding met een toeter van een meter. Zo eentje met een stroomkabel en een antenne-ingang – meer niet. Misschien een idee voor een tv-museum? Je mag hem gratis komen ophalen, be my guest.

Hoewel je misschien anders zou denken, heb ik die diepbeeld tv nog niet zo heel lang. Toen de vorige de geest gaf, of beter gezegd, er een geest in de vorige zat –terwijl dat ding uit stond, vertoonde zich toch een griezelige bewegende groene vlek in de beeldbuis– had ik een discussie met V-man. Ik wilde namelijk best een nieuwe platte tv, maar niet zo’n debiel grote. Mijn partner raadde mij dringend aan toch een flink groter formaat aan te schaffen, maar ik hield voet bij stuk. En toen heeft hij voor zichzelf een nieuwe gekocht en kreeg ik zijn oudje. En die heeft het de afgelopen jaren heel goed en naar tevredenheid gedaan. Maar Spotify en Netflix bleven zeuren. Ze knaagden en knaagden aan mijn weerstand, en twee weken geleden begaf mijn verzet het. En als ik eenmaal op dat punt ben aangekomen, is er geen weg meer terug. En geen rust meer in mijn kont.

Lieverd, ga je mee een nieuwe tv kopen?

*verblufte blik*

Een nieuwe tv? Je wilde toch geen nieuwe?

Ja, nu wel.

Eh, wanneer wil je dan gaan kijken?

Nu?

Ik had namelijk al onderzoek gedaan en advies ingewonnen bij vrienden, dus wist precies wat ik wilde: niet te groot, rustig voor mijn getergde ogen, Netflix, plus de mogelijkheid om Spotify te luisteren. En hoewel ik een Samsung-fan ben, was dat geen optie: je kunt namelijk geen apps daarop installeren. Het moest een android-tv worden.

V-man volgde me naar de auto en daar gingen we. In de winkel aangekomen keek ik mijn ogen uit. Wat een prachtige kleuren. Wat een haarscherp beeld! Maar eerst moest ik vakkundig advies hebben. Ik sprak een ronddolende medewerker aan. Sony, stond op zijn naamplaatje. Of was dat toch het merk? 😉 Nadat ik had uitgelegd waar ik naar op zoek was, nam hij me mee naar de 40 inch Sony tv (verrassend hè?) waar ik intussen al half verliefd op was geworden. Ik raapte mijn ogen op, opende mijn oren en liet me overtuigen.

Op mijn vraag of er –afgezien van Sony– nog andere opties waren, nam hij me mee naar een 4K tv. Machtig mooi beeld, maar aangezien er haast geen tv-aanbod is met die hoge kwaliteit, zou dat een overbodige luxe zijn. De enige andere android tv was een Philips, maar echte voordelen bood die niet. Terug naar de Sony dus.

Mevrouw, mag ik toch nog een andere suggestie doen?

Oh boy, wat nu weer. Natuurlijk mocht dat.

Voor slechts 25 euro meer hebt u een 50 inch tv; die is namelijk in de reclame.

Mijn partner stond haast te stuiteren van enthousiasme. Wij naar die nóg grotere tv. In een vlaag van berusting zei ik ja. Als ik dan overstag ging, dan kon ik het maar beter meteen goed doen. Op Sony’s advies gingen we ook nog even langs de Ziggo-stand. Handig, zo’n samenwerking. Nog een half uur in de wachtrij, en toen kon ik mijn vragen stellen. Of ik nog een (of ander) kaartje nodig had dat ergens in de tv kon voor een functie die ik inmiddels alweer vergeten was. En of Ziggo mij nóg blijer kon maken met zijn opties. Meneer Ziggo liet mij de wondere wereld van Horizon TV zien.

Nah, dat hoeft niet.

Hij ging toch even mijn gegevens checken. Wist-ik-veel dat ik al recht had op Horizon TV. Dat ik begin dit jaar blijkbaar post heb gehad met dat aanbod. En dat ik dat aanbod ongetwijfeld in de oud-papier bak heb geknikkerd. Extra kosten waren er niet. En er zou ook nog een monteur komen om het gevaarte te installeren. Allemaal helemaal gratis! Nou, daar had ik wel oren naar. Dan zou ik programma’s kunnen terugkijken en dat leek me wel een mooie optie. Ik hoefde na ontvangst alleen de doos open te maken, de brief eruit te halen en te bellen om een afspraak te maken.

Een week geleden arriveerde dan de doos. Mooi oranje, met een witte Z. Er zat van alles in, maar geen brief. De doos bleef werkeloos aan de kant staan, dat ging ik nog wel regelen. Tot ik knettergek werd van de belabberde soms wel soms niet werkende wifi, waardoor ik noch van Spotify noch van Netflix kon genieten. Het netwerk opnieuw instellen hielp ook niet. Of in ieder geval niet lang. Verdorie-nog-aan-toe-zeg! Vanuit de krochten van mijn geheugen kwam een beeld van een lange internetkabel boven drijven. Boven in een kast gedoken, waar ik warempel in één keer beet had. In de router ermee, in de tv, en… niks. Geen internet. Grommm. Alles eruit getrokken, tien minuten gewacht en ja hoor, het werkte. YES.

Geïnspireerd keek ik naar de Ziggo doos. En de doos keek vrolijk oranje naar me terug. Wij waren dikke maatjes, die doos en ik. Hoezo monteur,  dat varkentje gingen wij samen ook nog wel even wassen! Wij, en mijn oudste zoon; die had ik er toch maar even bij geroepen. We gingen aan de slag volgens het boekje. De hoofdaansluiting had ik al gevonden. Vergelijk deze aansluiting met de opties uit de gebruiksaanwijzing en kies het juiste model. Nou, het oude model dat ik had, stond niet eens in het boekje. Hoezo twee gaatjes, er zaten er drie in! En er kwam een kabel onder vandaan. Bovendien zat er een splitter op, en verdwenen ook nog twee kabels de muur in – ongetwijfeld voor de tv boven. Nick zei dat hij daar toch haast nooit meer naar keek, dus sloopte ik alles eruit. De (ooit) maagdelijke witte doos was klaar voor de nieuwe Horizon-aansluiting.

Zwarte kabel met een groen en een rood uiteinde. Check. Nieuwe splitter in de hoofdaansluiting. Check. Aansluitingen naar boven erin frutten ging maar net. Radio-plug ernaast. Check. Rood uiteinde in de router drukken. Check. Oude modem loskoppelen. Ik checkte dat het een lieve lust was. So far so good. Er ontstond een klein probleem: er zat in de Horizon TV box geen scart-aansluiting. Maar niet getreurd, dat losten we later wel op. Nick sloot geroutineerd de ene na de andere kabel aan. In de tv, in de dvd-speler, antenne erin, hoppetee. Er verscheen beeld op de tv: ‘installatie, even geduld’.

Leg de afstandbediening op de Horizon box, zet dan het apparaat aan. Het koppelen van de afstandbediening duurt tien seconden.

Maar alles stond al aan…

Nick, misschien moeten we opnieuw beginnen.

Nee, geduld mam, dit kan wel 30 minuten duren, lees maar. Ik ga intussen even boven kijken.

Dan een brul: we hebben geen internet! En als iets hier in huis moet werken, is het wel internet. Nick dook opnieuw de hoek in en verving de nieuwe kabel door de oude. Ik keek met een schuin oog naar de tv, waarop nog steeds stond dat hij ‘aan het installeren’ was. Ja, mijn neus. Het duurde inmiddels al minstens een half uur.

Hmm, de installatie is natuurlijk onderbroken geweest. Misschien moeten we toch opnieuw beginnen?

Mijn geduld was inmiddels tot onder het nulpunt gezakt. En toen vroeg mijn zoon of ik wel zeker wist dat het oude modem ertussenuit moest. Want daar zat immers een kaart in. En in de Horizon box zat geen sleuf. En met die woorden verdween hij weer naar boven, waar internet godinzijdank weer werkte.

Ik ging maar even op de bank zitten. Misschien toch maar even Ziggo bellen. Een superaardige medewerker zei stellig dat het oude modem er echt niet meer tussen hoefde, want ‘twee modems waren een beetje teveel van het goede, toch?’ Dat beaamde ik. Maar die kaart dan? Blijkt er een virtuele kaart in de Horizon te zitten. Dussss. Een virtuele kaart? Bestaat zoiets wel? Jip-en-Janneke taal voor Ziggo leken? We lachten samen.

Kan ik u verder nog ergens mee helpen?

Ik keek naar de tv. De woorden ‘even geduld a.u.b.’ staken mijn ogen uit. Een uur geduld, mooi niet. Dus ik vertelde hem wat we allemaal gedaan hadden. Dat de aansluiting anders was dan in het boekje. Dat ik niet meer wist welke draad waar naar toe ging. Of waartoe hij diende. Dat het installeren niet wilde lukken. Ik beschreef hoe het witte kastje er uit zag. Hij stelde me gerust: misschien is de aansluiting te oud en moet hij vervangen worden. En een verhaal over signalen die niet teruggezonden konden worden. Uhu.

Zullen we dan een afspraak maken? Dan komt iemand van ons dat allemaal voor u in orde maken.

Op zijn advies sloopte ik de Horizon TV weer tussen de dvd-speler en tv uit en drukte alle kabels op logische plaatsen in het oude modem. Alles werkte weer feilloos. Bovendien hield ik twee scart-kabels over, ROFL.

En volgende week dinsdagavond staat mijn deur dus wagenwijd open voor de man in oranje. Met een Z op zijn borst. Geen Z van Zorro, maar een Z van Ziggo. Want ik heb hem blijkbaar toch wel nodig.

---

 

Lees het vervolg in Duimen omhoog voor Z-man