Op deze koude, donkere herfstochtend grijp ik naar mijn favoriete schoenen en zie de smurrie, het aangekoekte zand. Met vertedering denk ik terug aan de wandeling afgelopen zondag. Thanksgiving. Ondanks de onheilspellende weer-apps togen we met een kleine groep naar het bos. Het natte, groene bos, waar eerst de zon en daarna de regen met bakken uit de lucht kwam. Waar ik met lieve familie volop liep te praten en te lachen, terwijl we de minst modderige routes zochten en daar in faalden, om erna in een warme omhelzing van hapjes, drankjes en stevige kost thuis te komen. Heerlijk. Ik heb ze met weemoed schoongeveegd.
Schoenen
DOLDRIEST 
Elke veeg is even teruggaan naar dat moment. Heerlijk. Liefs xx
LikeGeliked door 1 persoon
Ieder korreltje zand een paadje in het bos. x
LikeGeliked door 1 persoon
ontroerend mooi Marion.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn dat je samen met ons hebt genoten, Viviane. x
LikeLike
Een herinnering om te koesteren!
🍂🍁
LikeGeliked door 1 persoon
Om in een schoenendoos te stoppen en er op koude momenten uit te halen. Dank je.
LikeGeliked door 1 persoon