Impressies van Ierland – deel 1

Afgelopen zomer trokken V-man en ik drie weken door Ierland – het land van mijn dromen sinds kindertijd. Het werd een vakantie om nooit meer te vergeten.

Reis je een tijdje met ons mee?

---

Donderdag 19 juli 2018

Er bestaat geen enkele twijfel over onze vakantiebestemming dit jaar: we gaan naar the Emerald Isle! En wat blijkt dat goed uit te pakken: in Nederland vallen de nog resterende mussen van de smeltende daken, en wij lopen in aangenaam koele temperaturen.

De reis naar Eindhoven Airport verloopt voorspoedig: stukje lopen, stuk treinen en dan met de bus voor het vliegveld afgezet worden. Dat het vliegtuig met een uur vertraging binnenkomt mag de pret niet drukken: om 12 uur stijgt onze zilveren vogel op en zet koers naar het westen. Na een veilige vlucht is het nog even wachten op de koffers en dan stappen we in het busje dat ons naar het autoverhuurbedrijf brengt. Het is vol, te vol zelfs, maar niet getreurd: ik heb mijn gloednieuwe trekking tights aan, met een verstevigd zitvlak en dito knieën. Zitten op de vloer van het busje is dus een perfecte test. Ons Ierse avontuur begint!

Bij het autoverhuurbedrijf staat Victor een vol uur in de rij, terwijl ik dit keer gelukkig wel een stoel vind; iets waarvoor mijn rug zeer dankbaar is. We krijgen een prachtige tweekleurige Renault Captur mee en daar gaan we. Links rijden! Ik zit op mijn vertrouwde plek, maar dan zonder stuur. We willen immers de vakantie overleven. Zoals altijd went V-man snel aan de andere weghelft, en rijdt hij rustig en zelfverzekerd (een paar keer akelig dicht) langs de struiken aan mijn kant.

Het is inmiddels aardig laat, dus we rijden rechtstreeks naar het hotel dat ik geboekt heb in Donore: de Daly’s Inn. De ontvangst in de bar is hartelijk, en we krijgen digitale kaartjes voor onze kamer #1. Nog even boodschappen doen, de twee straten uitlopen, en daarmee ook het plaatsje, en terug voor een halve pint Guinness. Mijn vriend houdt het bij een pint ale. Mijn voeten rusten op Ierse bodem. Met mijn ogen dicht laat ik dit tot me doordringen, en voel hoe een diep verlangen wordt vervuld.

’s Avonds eten we in het restaurant van de inn en daarna gaan we naar onze kamer. V-man valt al snel in een diepe slaap, maar na een dutje ben ik weer klaarwakker – zo wakker dat ik een dwaze film op Netflix ga kijken. Mijn schaterlach noch de cafégangers die onder ons raam blijven drinken en kletsen kunnen Victor storen.

Halverwege de nacht word ik wakker van zware regen. Regen! Dat geluid hebben we in Nederland al twee maanden niet gehoord. Ik schuif de gordijnen open en sta voor het open raam te kijken, snuif de frisse lucht op. Ierland!

Vrijdag 20 juli 2018

Na een snelle douche en een uitgebreid ontbijt vertrekken we naar Brú na Bóinne, een archeologische vindplaats bij de rivier de Boyne in county Meath. We kopen er kaarten waarmee we ‘gratis’ alle Heritage sites kunnen bezoeken, een jaar lang. Komen we binnen dat jaar weer terug? I don’t know yet. Dublin zou een optie zijn.

We krijgen een rondleiding met een zeer bekwame gids, die enthousiast alle feiten en gissingen vertelt. In de grafheuvel van Knowth is een kamer uitgegraven, waarin je heel goed de lagen van de verschillende bouwperiodes kunt zien.

In de neolitische graftombe van Newgrange mogen we in ganzenpas de centrale kamer bezoeken. Hiervoor moeten we door een nauwe, steeds smaller en lager wordende gang lopen, voorover gebogen, en omgeven door stenen. De claustrofobie slaat halverwege als een moker toe. Tonnen stenen drukken me naar beneden en ik hijg naar adem. Victor, die voor me loopt, moedigt me aan. Nog even volhouden schatje! Ik bijt op mijn tanden en strompel door.

Als iedereen in de tombe staat –graftombe, dreunt het door mijn hoofd, graftombe!– doet onze gids het licht uit. Het is aardedonker en mijn hand zoekt die van mijn vriend. Met lichteffecten wordt de equinox nagebootst: de dageraad breekt aan op de kortste dag van het jaar. Heel bijzonder!

Toch vlieg ik als eerste naar buiten en haal een paar keer diep en opgelucht adem. We lopen rond de grafheuvel en gaan met de bus terug naar het bezoekerscentrum, waar ik prachtig gebreide Ierse truien en sieraden bewonder.

Na een lekkere lunch rijden we door richting Trim. Een zoektocht via Booking.com brengt ons naar Ruth’s B&B in Athboy. Ene Sonja doet de deur open: Ruth blijkt met een intestine inflammation in het ziekenhuis te liggen en heeft niets gezegd over gasten! Sonja herstelt zich echter snel. Ze ontvangt ons hartelijk en zorgt voor schone handdoeken en een extra mok voor de thee. In het avondlicht lopen we naar restaurant Ambrosa. V-man kiest kipfilet met een saus van mozzarella, en zelf bestel ik een Irish hamburger met zalige bacon. Voortreffelijk.

Zaterdag 21 juli 2018

Na wederom een korte nacht zorgt een Irish breakfast van spiegelei, sausages en bacon, tomaten en toast met jam voor voldoende energie: óp naar Trim Castle. Onze Irish heritage cards doen hun werk en al gauw kunnen we naar binnen. Op een vraag welke taal we spreken, antwoordt V-man met ‘Victor’. De vrouw barst in lachen uit en ik doe mee. Heerlijk, dat Ierse accent! We schrijven ons in voor een rondleiding die om 10.30 uur begint. Daniel, een geschiedenisleraar, leidt ons rond en vertelt volop over de geschiedenis van Trim Castle. De rondleiding voert door smalle wenteltrappen en over houten bruggen. Mooi!

Daarna reizen we verder naar de Tullamore Distillery. Onze parkeertijd is echter te kort om de rondleiding te volgen. Helemaal niet erg: er komen nog genoeg distilleries aan, dus rijden we door naar een ander castle, dat een universiteit campus blijkt te zijn. In een klein restaurant waar we lunchen is de muziek zo mooi dat ik vraag wat er speelt: de Spotify playlist Acoustic Room. Ik ben zielsgelukkig.

Weer genoeg energie opgedaan om naar Birr Castle te rijden. Het kasteel blijkt bewoond te zijn, dus we kunnen niet naar binnen. De entree van € 9,- p.p. is zijn geld echter zeker waard, want we mogen vrij ronddwalen door de tuinen. Genoooooten! Prachtige bloemen, riviertjes, watervallen, sequoia en andere machtige bomen, vogels, een greenhouse vol begonia’s. Standbeelden en formal gardens. Mocht je in de buurt zijn: gaan!

We vervolgen onze weg naar Shannonbridge, waar we een romantische kamer huren in Rachra House B&B. Dinner in een pub waar ze –eindelijk– Irish music draaien. En Meatloaf. En Carly Simon en Mick Jagger’s. Disco! En dan gelukkig weer Celtic Music. Een korte wandeling brengt ons naar de rivier, waar we het wel en wee van de kleine jachthaven bekijken.

Terug in onze B&B zoeken we naar het volgende adres in Galway, waar we wat langer willen blijven. Booking.com blijkt dit keer niet succesvol: de accommodaties lijken goed maar de recensies liegen er niet om. Air B&B brengt verlossing: we hebben twee nachten een mooi appartement aan de haven, met parkeerplaats. Jippie!

---

 

Een overzicht van Impressies van Ierland vind je hier. Lees ook de mooie en informatieve reisblog van mijn partner:  Volg mijn reis, Ierland 2018.