Deze post maakt deel uit van een serie over mijn vakantie in Cuba, alweer vijf jaar geleden. Klik hier voor alle verhalen.
—
woensdag 29 juli 2015
De komkommer en limonade van de vorige dag blijken het nodige losgemaakt te hebben, en ik breng de nacht en ochtend voornamelijk in de badkamer door. Victor gaat om 10 uur de stad in en laat mij in het gezelschap van een Amerikaanse film op bed achter. Een klop op de deur kondigt de laundry women aan, maar het enige dat ik wil is nieuwe voorraad. Om half een is mijn V-man alweer terug. De straten waren heel arm, vertelt hij, nergens is water te krijgen in de winkeltjes. Er staan wel nieuwe flessen water, maar die zijn voor manana. Wat een land. De eigen bevolking wordt niet bevoorraad, maar de hotels beschikken over alles. Vreemd, dat communisme. Victor is aangesproken door diverse mensen tijdens zijn wandeling, en allemaal willen ze maar éé ding: geld.
We gaan voor de lunch beneden bij het zwembad zitten. Victor kiest weer een sandwich queso, maar ik houd het bij rauwkost. Daarna zoeken we een bank om wat te lezen, maar de slapeloze nacht laat zich gelden en na vijf minuten strompel ik naar boven. Daar wacht me een verrassing: de maid is geweest en heeft alles mooi en schoon gemaakt. Er staat een briefje, met een getekend takje en kunstig ingekleurde letters. Dankbaar val ik om.
Anderhalf uur later word ik wakker uit een droom waarin mijn vader een Gaudí badkamer voor me aan het metselen is. Toch jammer dat dromen bedrog zijn! Maar ik ben genoeg opgeknapt om er even uit te willen. We verlaten het hotel en stappen de hitte in.
Sightseeing
De hoofdweg braakt een nooit aflatende stroom aan motoren, bussen en auto’s uit. Adembenemend. We lopen via kleine weggetjes naar iets dat Musea Hist. 26 Julio heet. Het blijkt geen museum maar een gele school te zijn. Een bus stroomt langzaam vol met Franstalige toeristen. Ik zwoeg verder bergopwaarts, zo slap als een dweil, op weg naar Parque Hist. Abel Santa Maria. Het is een groot monument in de vorm van een kubus, met de tekst ‘Sterven voor het vaderland is leven’. Zwijgend zitten we op een muurtje in de schaduw van een boom en denken na over deze woorden. Sterven voor je vaderland doe je al als je bij een bushalte staat te wachten en de optrekkende voertuigen trotseert. Je longen kunnen al deze oliegassen niet lang aan.
Terug bij het Melia Santiago de Cuba hotel vallen we neer bij onze stamtafel en bestellen water en bier. Wederom was dit niet bij een lokaal cafeetje te krijgen. Het bier wel, en de rum ook volop, maar Agua Natural (flessen water) is niet voor de armen. Ik open Kindle op mijn gsm en lees wat. Eerst wel het lettertype met 3 opplussen, zodat er twaalf woorden op een pagina staan, want mijn bril ligt boven. Wat later eten we bij het Gourmet Restaurant. Pork chops met rijst en een appelsap. Hoeveel voeding mijn lijf hieruit kan halen voordat het eten mij verlaat, is weer afwachten. Maar er zijn ergere dingen in deze stad.
Façade
De achteraf straatjes laten een ander Cuba zien dan de meeste toeristen onder ogen krijgen. De huizen staan op instorten, vervallen, bouwvallig. In Nederland zouden ze plat gegooid worden; hier wonen er gezinnen. Oude mannen zitten in groepjes bij elkaar, jongeren hangen rond en observeren de voorbijgangers. Toeristen worden er feilloos uitgepikt en als target aangewezen met een hoofdknik. Het doet me denken aan Malawi, Afrika, waar de mensen ook zo vreselijk weinig hebben. Het verschil is echter dat Cuba ooit welvaart heeft gekend. De gerestaureerde gebouwen pronken met hun weelde, terwijl de krotten alleen restanten laten zien. Een pilaar die nog overeind staat, kunstig traliewerk voor een raam, terwijl ernaast de muur is ingestort. Vergane glorie.
Santiago de Cuba, helaas is het hotel en de onmiddellijke omgeving het enige dat ik ooit van je zal zien, maar echt rouwig ben ik daar niet om. Ik wil terug naar het kleinschalige Cuba, terug naar de vrolijke kleuren en de paard en wagens. Weg uit deze stank.
2015 | plaats | blog |
20-jul | Schiphol > Havana | Cuba, here we come |
21-jul | Havana | Old Havana |
22-jul | Havana | Gieren |
23-jul | Havana > Viñales | Over een onverwachte passagier en sigaren |
24-jul | Viñales | Hongerige ogen en magen en een dorstige auto |
25-jul | Viñales > Trinidad | Schurken en helden |
26-jul | Trinidad | Adembenemend mooi Trinidad |
27-jul | Trinidad > Camaguey | De Gidsende Gebroeders |
28-jul | Camaguey > Santiago De Cuba | Een bord vol komkommerschijfjes |
29-jul | Santiago De Cuba | Sterven voor het vaderland is leven |
30-jul | Santiago De Cuba > Santi Spiritus | Kakka |
31-jul | Santi Spiritus > Varadero | De voetstappen van Al Capone |
1-aug | Varadero | In geuren, kleuren en klanken |
2-aug | Varadero | Tropenweken |