mensenhand beroert
vervlochten herinnering
eeuwen passeren
klik!
Iedere zaterdag schrijf ik een Japans gedicht. Doe je mee? Klik op de button voor meer informatie.
Het thema van de schrijfuitdaging voor het zeswoordverhaal van deze week is OP EEN BANKJE.
Sluit je ogen en stel je een bankje voor – waar het staat en wat voor bankje het is, laat ik aan jou over. Wat gebeurt er? Wie zit er op, of er misschien wel onder? Is het een vluchtige ontmoeting? Een doelbewuste afspraak? Of is er helemaal niemand in de buurt? Staat de bank binnen of buiten? Laat je fantasie met je aan de haal gaan; je mag alle kanten op. Lees verder “Zeswoordverhaal: Op een bankje”
Mijn wereld stond stil
toen jij werd geboren
en kreeg pas echt glans
door jouw eerste lach
Weerloos sterk
nam je mijn hart in handen
ik was verloren
vanaf de eerste dag
Je tere oogopslag
zo open, onschuldig
een moeiteloos smelten
ik zag alleen jou
Dan het hoofdje schuin
in twinkelende blik
verstraalde je ondeugd
waar ik zoveel van hou
Weergaloos dapper
stap jij door je leven
kin eigenwijs
onnavolgbaar vlug
Maar soms, in een tel
is daar weer mijn kleintje
en zie ik net als vroeger
je kuifje terug
Je kleine handen
werden stoere knuisten,
tien teentjes
nu van groot formaat
Maar wat blijft
is wij samen
een moederliefde
die nooit meer overgaat
—
Voor Owen en Elin,
en natuurlijk ook voor mijn zonen Nick en Sean
❤
© MC Driessen
–
ik vlecht gouden draadjes zonnestralen
tot een lint
en knoop hiermee mensen aan elkaar
verbind
zodat zij hand in hand
uit ieder land
het licht doorgeven
beleven
dat we helemaal niet zo anders zijn
geleid de glans tot in het hart
en verlicht van binnenuit
sla weg
de haat
de pijn
totdat het klopt…
–
Het beloofde een avontuurlijk weekend te worden. We zouden gaan vechten. Maar met dobbelstenen en fantasie, niet met bommen en kalashnikovs. Met vriendschap en gedeeld plezier, niet met terreur en geweld. Ineens werden de gevechten echt. Parijs is onder aanval. Parijs is getroffen in haar kloppende hart, en andere steden worden bedreigd.
Ik ben ziek, ik ben er ziek van. Doodziek van het geweld en de haat. Mensen op de vlucht, mensen rennen voor hun leven, vechten voor hun leven. Mensen, wat doen we elkaar aan…
Vrijdag de dertiende, je maakt je reputatie waar.