Geplaatst in Zeswoordverhaal-uitdaging

Zeswoordverhaal: Stress

Deze week is het thema van de schrijfuitdaging voor het zeswoordverhaal: STRESS.

Stress is een vorm van spanning die in het lichaam van mensen, dieren of planten optreedt als reactie op externe prikkels en die gevolgd wordt door een bepaald patroon van fysiologische reacties.

In de ruime omschrijving kan zelfs een plezierige situatie die spanning oproept, zoals de huwelijksdag of op vakantie gaan, als stress worden opgevat. Ook is er positieve stress als men zich geestelijk en lichamelijk voorbereidt op een wedstrijd, een bijzondere prestatie op het werk enzovoort. Na enige tijd verdwijnt deze spanning weer en keert het lichaam terug in een toestand van rust.

Als stress niet in het belang van een persoon is en als een nare gebeurtenis wordt ervaren, spreken we van negatieve stress. Vast staat dat vooral de negatieve spanningen een gevaar vormen voor de gezondheid, omdat zij de grootste en meer langdurige effecten hebben op het centrale en autonome zenuwstelsel.

Zo blijkt langdurige mentale inspanning en werkdruk op den duur tot stress te leiden. Enkele voorbeelden van beroepen met een hoge werkdruk zijn vrachtwagenchauffeurs, vliegverkeersleiders, verpleegkundigen en managers van grote bedrijven. Bij de selectie van personeel wordt vaak rekening gehouden met de mate waarin iemand bestand is tegen werkdruk.

190313stress

afbeelding: Pixabay

Hier een voorbeeld van een zeswoordverhaal, geschreven door Ernest Hemingway.

SixWordStory

Wat een impact hebben deze zes woorden.

Publiceer jouw zeswoordverhaal met bijpassende foto of afbeelding op je eigen website/blog en plaats de link naar jouw post in een reactie hieronder. Ik vermeld je vervolgens in dit bericht.

Veel schrijfplezier!
Marion

vulpen

LEES DE VERHALEN OVER STRESS IN ZES WOORDEN VAN:

Wie volgt?

:)


De volgende zeswoordverhaal-met-beeld-schrijfuitdaging wordt gepubliceerd op woensdag 27 maart 2019. Als je een leuk idee voor een thema hebt, mag je me altijd mailen.

bloglogo6wmb

← klik voor het archief van de zeswoordverhaal-uitdagingen. Wellicht zit er iets van je gading bij? En hier vind je meer uitleg over het zeswoordverhaal met beeld.

Geplaatst in Onderwijs, Persoonlijk

Statler en Waldorf live

Ken je ze nog? De oude mannetjes die in de Muppetshow eigenzinnige kritiek leveren op het optreden van de artiesten? Ze zitten met zijn tweetjes hoog en vooral droog in de loge op het balkon en nemen geen blad voor de mond.

De namen van de poppen zijn trouwens afgeleid van de namen van twee beroemde hotels in New York: het Statler en het Waldorf-Astoria.

Iedere dag zie ik deze twee sujetten in stofvorm op mijn bureau. De een heeft een mok als buik, de ander een perforator. Normaal gesproken staat Statler aan mijn kant en bivakkeert Waldorf aan de overkant, maar sinds een paar maanden houden ze elkaar gezelschap, net als op TV. Deze muppets vertegenwoordigen namelijk mijn maatje en mij. Wij kunnen af en toe net zo mopperen als die oudjes, en als we dan naar die poppen kijken en dan naar elkaar, liggen we in een deuk en kunnen alles relativeren.

De veel te hoge werkdruk heeft haar echter de das omgedaan en ze zit al maanden thuis. Afgebrand. En ik mis haar vreselijk. Niet alleen qua werk – ze is echt een kei in wat ze doet, weet precies waar alles ligt in de ogenschijnlijke chaos, combineert zaken en legt verbanden en is perfectionistisch: een deugd, maar ook een valkuil – maar vooral ook persoonlijk. Aan een half woord hebben we genoeg. We lachen samen, schelden samen en janken af en toe samen. Zorgen ervoor dat de druk op de ketel niet te hoog wordt en proberen uit alle macht alle ballen in de lucht te houden. Het werkte altijd in de hectiek, maar nu even niet. Misschien hadden we die ballen gewoon naar beneden moeten laten donderen…

Ik denk echt iedere dag aan haar en hoop dat ze gauw de stap naar de werkvloer weer zal wagen. Al zouden we alleen maar weer even Waldorf en Statler kunnen spelen. Beterschap, lieve Jo! ♥

140923WaldorfStatler

Geplaatst in Columns, Gezondheid, Korte verhalen

Werk-Druk

Ik zie ze vallen, een voor een. Als losgeslagen bladeren waaien ze mee met de herfstwind. Soms weet iemand zich nog in de luwte vast te klampen aan een uitstekende tak, vindt houvast, maar het is maar voor heel even. Dan wordt hij onweerstaanbaar verder meegesleurd in een wervelwind van taken. Van dingen die moeten. Gele post-its dwarrelen quasi-vrolijk mee.

Haast zindert in de lucht en breidt zich uit naar alle kanten. Ongedurig. Men kan niet meer echt luisteren. Er is geen tijd, het is veel te druk! Hoewel de voeten nog net stil staan, zijn de gedachten alweer ver vooruit. Naar de les. De wachtende studenten. Het stagebezoek. Naar de stapels werkstukken die wachten op een kritische blik. Of op een corrigerende tik. De notitie die af moet.

Er wordt keihard gewerkt. De blik is bijna grimmig op het beeldscherm gericht, koptelefoon op om de oren te beschermen tegen aanlokkelijke afleidingen. Het is een teken aan de wand dat weldadige uitbarstingen van plezier haast met irritatie worden bekeken. Kan het wat zachter? Dan verscholen een melancholische blik. Een onuitgesproken wens om mee te doen. De verbeten trek verzacht en heel even gaan de teugels los, maar al snel is men weer geconcentreerd. Nog even doorpezen.

Niet alleen de uitvoering van het onderwijs levert een flinke werkdruk op; we moeten immers ook evalueren. We moeten aanpassen, terugkoppelen en ontwikkelen. Vernieuwen! En daarover moet gecommuniceerd worden. We vergaderen in allerlei commissies en projectgroepen. En ieder overleg eist aandacht op met zijn energieslurpende kop. ‘Gewoon’ les geven is een verademing, met creatieve toeren ingepast in overvolle agenda’s. De naderende accreditatie doet er nog een schepje smaakversterker bij.

Het is roerig in Onderwijsland. In het verlangen naar het nog beter willen doen moet alles sneller, actueler, nieuwer. We willen meer! Met veel enthousiasme komen fantastisch goede ideeën tot leven, hele programma’s worden omgegooid in onze drang naar verbetering. Ideeën die echter maar amper passen in het keurslijf van de hogeschool. Er is ruimte nodig voor lessen in lokalen en takenplaten, en dit alles bij een krap budget. Het gebouw staat bol en het uithoudingsvermogen wordt ernstig op de proef gesteld.

Ik zie ze vallen, een voor een. Of is het een kwestie van perspectief en ga ik langzaam zelf gestrekt? 😉

131120werkdruk

Geplaatst in Algemeen

CiEP

Vandaag, dinsdag 2 november 2010, is een gedenkwaardige dag! Want vandaag gaan we Kiepen. Jawel, met een hoofdletter K. Of was het nou een C?

In mijn gedachten noem ik het kiepen – althans, ik hoop dat dat het wordt – kruiwagens vol overbodige ballast weggooien. Of keepen, en in plaats van de ballen uit de goal te houden, juist in de goal te trappen. Of die ballen in de lucht te houden.

Maar officieel is het CiEP-en! We gaan met ons hele team deelnemen aan een CiEP-traject.

Ik citeer:

“Veel mensen die werken in een kantooromgeving hebben te maken met een te hoge werkdruk, grote hoeveelheden (elektronische) informatie, chronisch tijdgebrek en stress. Graag zou men resultaten realiseren, het overzicht op en de regie over het werk willen houden om zo hun werk op een hoger peil te brengen om met meer plezier en voldoening te functioneren.
Impulsus heeft het CiEP-programma ontwikkeld om een oplossing hiervoor te bieden. Het werken volgens CiEP laat mensen in een kantooromgeving 10%-20% effectiever functioneren en stelt directie en managers van kantoororganisaties in staat het werkproces van hun afdeling(en) integraal en duurzaam te optimaliseren.
Meer dan 1000 organisaties en ruim 70.000 medewerkers in Nederland en België zijn met veel resultaat gefaciliteerd in het toepassen van CiEP, zowel op persoonlijk als op organisatorisch niveau.”

Zoals je je kunt voorstellen, zijn onze verwachtingen hoog gespannen. Een overlopende mailbox, brandjes blussen, achter de feiten aanhollen, ad hoc beslissingen, constant prioriteiten moeten verleggen als zich weer een NOODGEVAAAAAL voordoet. Rennen, hollen, zelfs laag vliegen.

De werkdruk is torenhoog in ons team, tot nu toe gaan wij dit met humor te lijf. Zonder die humor waren we al lang gillend gek geworden. Nu zijn we alleen lachend gek 😉

Kom op CiEP, show us what you got! Nee, laat me dat even herformuleren:

Show us what WE got!