Geplaatst in Dieren, Foto

Wat een waakhond…

Een los lopende, vervaarlijk blaffende hond bleek een vertederende labrador te zijn.

Spelen? Ja toch? Spelen!

Nee, niet weglopen!

Nou moe. Sta ik hier met die tak.

Onbekend's avatar

Auteur:

feelgood writer | blogger | reader | RPGamer | caretaker of lad and cat | no lady, but all woman

15 gedachten over “Wat een waakhond…

  1. Vooringenomenheid?

    niet alles is wat het op het eerste zicht lijkt
    zelfs als je goed kijkt
    sla je soms de bal mis
    omdat wat vies oogde vaak tóch erg mooi is

    Prachtige foto’s en een vertederend verhaal, Marion.
    Lenjef

    Like

    1. Zelfs een donkere wolkenhemel kan mooi zijn, vooral als er een zonnestraal tussendoor piept die recht op je opgeheven gezicht valt.
      Wat vies is in de ene samenleving, kan heel normaal zijn in de andere.
      En dit was gewoon een schat van een hond.
      Welkom terug, Lenjef 🙂

      Like

    1. Haha, Annet. Mijn vriend is eraan gewend dat ik tig keer achter blijf. Bij een hond, een kat, paarden. Om te aaien, te spelen en te knuffelen. Of om foto’s te nemen. En thuis voor mijn eigen kater 🙂

      Like

Geef een reactie op Karin Reactie annuleren