Maand: mei 2017

De dreiging sluipt naderbij, vermomd in anonimiteit. De boeman is echt, niet langer een boos sprookje.  Hij manifesteert zich in ieder onbekend gezicht. Hij lacht in zijn vuistje en voedt zich met onze wanhoop.

De boeman is verdorven, in en in slecht. Hij verschuilt zich achter valse idealen en is trots in en op zijn waanzin. De grootste daad van zijn leven: het vermoorden van onschuldige kinderen. Trots! Hij misbruikt de naam van zijn god. Hoe durft hij dit te zeggen, te denken, te schreeuwen?

Je bent een moordenaar, geen martelaar. Een lafaard, gekleed in waanideeën. Je bent een schaduw die ons het zonlicht tracht te ontnemen. En de schaduw groeit, de duisternis wint terrein. 

Laat daarom onze liefde stralen, als een baken in de nacht – hoe moeilijk het ook is. Laat compassie en begrip overwinnen als haat je vuisten balt. Als wantrouwen blind maakt. Samen sterk tegen de boeman. Samen voor elkaar. Voor Manchester. Voor onze wereld. Voor de mensheid.