De zon gloeit. Haar stralen priemen als dolken. Ze likt aan hun huid tot die rood verbrand is. Rood, met een laagje zout. De lucht rimpelt vloeibaar in een trillende fata morgana.
“We moeten verder.” Zijn stem klinkt schor, stembanden rauw geschuurd door het stof. De vrouw opent moeizaam haar ogen en kijkt vanuit de barmhartige schaduw van de cactus naar zijn uitgestoken hand. Zij schudt slechts haar hoofd, haar gebarsten lippen zwijgende getuigen van haar immense dorst. Het is te laat, te heet voor tranen.
“Kom, lief, we kunnen hier niet blijven, we moeten hulp zoeken. Hier, neem jij het laatste slokje.” Het lauwe vocht geeft haar net genoeg energie om zich overeind te laten hijsen. Het lijkt lang geleden dat ze hun kapotte auto achterlieten. Ze lopen verder, de fata morgana tegemoet. Hun wankele voetafdrukken vullen zich met zand.
Een dag later houdt een politiewagen halt bij de verlaten Dodge. De agent schermt zijn ogen af en tuurt de lege woestijn in. Een eind verder cirkelen zwarte stippen in het verzengende blauw.
Mijn verhaal is helaas gebaseerd op een waargebeurde tragedie die plaatsvond in het Joshua Tree National Park, waar V-man en ik in 2013 waren en ik deze foto nam. De directeur van 013 Poppodium Tilburg en zijn vriendin kwamen in 2011 om in dit National Park. Verlaten, verzengend heet, meedogenloos. Het heeft veel indruk op me gemaakt.
Write on Wednesday schrijfuitdaging van MelodyK met als thema Verder (max 175 woorden)
DOLDRIEST 
Phoe ………. wat een heftig verhaal zeg ……. zeker nu, omdat ik net gehoord heb dat een buurvrouw die al bijna 20 jaar op de galerij woont overleden is …………..
De dood is dan opeens overal en zet je wel aan het denken..
LikeLike
Ach wat triest, gecondoleerd!
LikeLike
Ik wil hier op reageren, ik weet niet hoe, daarom reageer ik dan maar in stilte. ……………………………………………..
LikeGeliked door 1 persoon
Reageren in stilte betekent dat mijn verhaal iets met je heeft gedaan. Dank daarvoor.
De volgende keer schrijf ik een vrolijker verhaal. Fijne zondag!
LikeLike
Ja, ik Tilburgse schrok daar ook heel erg van. Mijn vriendin werkte toen bij 013, die kende ze goed. Het was zo’n zinloos ongeluk, heel jammer!
LikeGeliked door 1 persoon
Vreselijke pech. Ondanks al ons menselijke vernuft en gadgets is de natuur soms toch sterker.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een vreselijke manier om te sterven.
LikeGeliked door 1 persoon
Het heeft destijds een diepe indruk op me gemaakt, Marja. Ik kom regelmatig in 013 Poppodium voor concerten.
LikeLike
Inderdaad luguber… en ja dit soort verhalen zijn er in het echt heel veel… helaas!
je hebt het dan weer wel heel erg mooi en vol spanning beschreven, dank je wel.
xxx
LikeGeliked door 1 persoon
In een paar woorden een verhaallijn neerzetten vind ik een heerlijke uitdaging, Melody. Veel dank daarvoor! Je volgende thema biedt alle ruimte voor een positievere afloop. 😉 Dankjewel, means much to me.
Dikke knuffel, fijn weekend!
x
LikeLike
Het is niet altijd beter om gebaande wegen te verlaten.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat heb jij heel mooi gezegd, Sjoerd!
LikeLike
Spannend en luguber. De verbeelding maakt het verhaal af.
LikeGeliked door 1 persoon
Het kán gelukkig in principe nog goed aflopen, maar dat laat ik aan je eigen verbeelding over.
LikeLike