Tag: afval

Het is nog geen acht uur als ik de hogeschool binnen loop. Tafels, stoelen en banken staan nog uit te puffen van de vermoeienissen van gisteren. Een team van schoonmakers is druk bezig om het gebouw klaar te maken voor een nieuwe dag. Het ziet er dan ook netjes uit, op een Twix wikkel na – helaas zonder inhoud. Iemands zoet ontbijt.

Een paar uur later kom ik weer beneden en blijf stil in de deuropening staan. Het is een drukte van belang. Grote en kleine groepen studenten zitten geanimeerd met elkaar te praten, lachen, of turen op hun smartphone. Of doen alle drie tegelijk. Het stemgeluid weerkaatst veelvuldig tegen de gekartelde overkapping. Een enkeling zit in een hoekje en concentreert zich op het scherm van zijn laptop. Broodjes van de catering liggen gebroederlijk naast van thuis meegebrachte boterhammen. Terwijl de een komkommer eet, hapt de ander in een kroket, weggespoeld met koffie en energiedrank. Populaire pepmiddelen om de middag te doorstaan.

Als het einde van de pauze nadert, staan de studenten op en gaan gehaast op weg naar hun les. Wat achterblijft is een puinhoop. Wat net nog een knapperig broodje, belegd met kaas, sla en tomaten was, is nu een afgeknaagd en afgedankt overblijfsel. Ernaast ligt een lege PET fles. Vegen mayonaise en een waas van kruimels maken de tafel voor anderen onbruikbaar. Op de buurtafel ligt een vettig kartonnen bordje, een blikje Red Bull en natte servetten. Het is een grote bende.

Welkom in het na-de-lunch-atrium van Avans.

Op weg naar boven struikel ik bijna over een papieren beker waar nog koffie in zit. Zomaar op de trap achtergelaten. Zomaar neergezet. Ik hoef niet meer, weg ermee, ben ik er mooi van af. De anderen zoeken het maar lekker uit! Dat is toch niet normaal?! Ik buk me op de beker op te pakken. Oh maar dat hoef je niet te doen hoor, dat doen de schoonmakers wel… Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik de spreker aan en grijp het bekertje in het nekvel.

En dan kom je bij je eigen academie, waar een vrolijke sfeer hangt: er zijn jarigen. Vlaaien, slagroomsoesjes, het is feest. Geweest. Wat rest is een aanrecht met stapels bordjes, vorken en bekers. En een verdwaalde soepresten-kom van de vorige dag. Ik probeer het te negeren, echt waar. Negeren die hap. Je wast toch altijd netjes je eigen dingen en nog veel meer af? Nou, nu is het tijd voor iemand anders.

Maar als de troep er de volgende dag nog staat houd ik het niet meer uit en begin driftig vaatwerk in heet sop te gooien. Troep nodigt immers uit om er nog meer troep bij te zetten. Ik ga niet echt zachtjes te werk, ze mogen horen dat ik het er niet mee eens ben. En nee, dit is geen werkje voor de dames van de catering, die hebben genoeg aan hun eigen werk. Ook via de directie heb ik al vaker aandacht gevraagd voor het opruimen van de pantry. Het helpt even, maar dan sluipt het nalatige gedrag er weer in. ‘Opruimen doet een ander wel.’

Ditzelfde geldt trouwens ook voor de klaslokalen. En dan heb ik het niet alleen over afval, maar ook over de populaire lokalen make-overs. Regelmatig wordt het meubilair op een creatieve wijze herschikt, zodat degenen die erna les hebben, eerst vijf minuten bezig zijn met de verbouwing weer terug te draaien.

Is dit het gedrag dat we willen zien in Nederland? Moeten we deze gewoonten tolereren? Moeten andere mensen ONZE troep achter onze eigen kont opruimen? Is dat de maatschappij waarin wij willen leven? Nou, ik niet! Dit moet toch anders kunnen. Laten we er nou gewoon met zijn allen op letten. Als we gegeten hebben, kunnen we best ons eigen afval even opruimen – of je nou student, docent of decaan bent. Afvalbakken zijn er genoeg. En onze vaat afwassen of op de juiste plek deponeren. Spreek elkaar aan op vervuilend gedrag en geef het goede voorbeeld.

Het is toch ONZE hogeschool?!

~ klik op het plaatje voor het Amstel reclamefilmpje ~

________________________________________________________________

Wat kunnen wij er aan doen om dit te verbeteren? Als groep, als individu? Het lijkt me erg interessant om jouw mening, ideeën en eventuele suggesties en opmerkingen te horen!