Na een regenachtig begin van de ochtend slaagde de zon er vanmiddag toch in om de wolken aan de kant te duwen. Naar buiten dus! 😀
We reden naar de molen van Zevenbergen en ik parkeerde mijn bolide aan de kant van de weg. De herfstlucht deed de molen prachtig uit komen
Vanaf deze plek slingert een fietspad zich langs boom en water, waar zomers de koeien los rond lopen, in hun vrijheid slechts beperkt door wildroosters. De bewijzen hiervan liggen voor het oprapen. En aan de sporen te zien liggen er teveel om te worden ontweken door alle fietsers. Gelukkig werd het verderop wat rustiger, poepontwijktechnisch.
Daar kwamen we nog veel meer molens tegen: windmolens. Schone energie maar nadrukkelijk aanwezig in het landschap. En er staan blijkbaar nog niet genoeg: minimaal drie zijn nog in aanbouw.
Een oude man op een fiets kon zich niet onthouden van negatief en bitter commentaar. Zijn wereld moet in de loop der jaren veel veranderd zijn. De windmolens doen me een beetje denken aan de indringers in War of the World.
Ook voor dieren was plaats vandaag, gevederd en gevacht.
Zie je de reiger in het derde plaatje? Rechts daarvan vloog hij weg toen ik naderbij kwam. En de hond had alleen maar aandacht voor de bal 😉
Naast deze fauna was tussen de voornamelijk bruin en groene tinten van blad en gras ook nog wat kleur te vinden in planten en bloemen.
Na een uurtje zijn we omgedraaid, omdat mijn rug er geen zin meer in had. Mijn camera wel gelukkig, dus hier nog wat mooie plaatjes – vergezichten en close-ups.
Een zomers bezoek staat alweer op het wandelprogramma, al is het maar om de koeien te zien!
Dag molen, tot volgend jaar!
Deze slideshow vereist JavaScript.
Vind-ik-leuk Aan het laden...
DOLDRIEST 